და განვიდა ყრმაჲ იგი და ანგელოზი იგი და წარემართნეს, და ძაღლი იგი მათ თანა. და მოვიდეს ვიდრე ტიგრისამდე მდინარისა. და დაადგრეს განსუენებად მუნ.
და შთავიდა ყრმაჲ იგი მდინარესა დაბანად პირისა. და მოეხჳა თევზი ფერჴთა მისთა. და ჴმა-ყო ყრმამან მან.
და ჰრქუა მას ანგელოზმან მან: შებმა უყავ და შეიპყარ ეგე. შეიკრძალა ყრმამან მან თევზი იგი. და აღმოიღო იგი ჴმელად ქუეყანად.
და ჰრქუა ანგელოზმან მან ყრმასა მას: განაპე ეგე და გამოუღე გული, ნავღელი და ტყირბი და დადევ ეგე კრძალულად, რამეთუ საჴმარ არს ეგე წამლად.
და ყო ეგრე ყრმამან მან. ხოლო თევზი იგი შეწუეს და შეჭამეს და ნეშტი იგი დაჰმარხეს საგზლად.
და წარვიდეს ორნივე იგი და მოვიდეს ვიდრე ხუჟიკეთამდე.
და ჰრქუა ტობია ანგელოზსა მასნ რაჲ წამალ არს გული, ტყირბი და ნავღელი?
ხოლო მან ჰრქუა მას: გული და ტყირბი კუმევად წინაშე კაცისა, რომლისაჲ არნ შემთხუევაჲ ეშმაკისაჲ, გინა სულისა ბოროტისაჲ; და ივლტინ მისგან
და ნავღელი ცხებად თუალთა, რომელსა არნ თეთრი, შთაბერვად მას, და განიკურნიან.
და მიიწივნეს ეკბატანად.
და ჰრქუა ანგელოზმან მან ყრმასა მას: ჰრაგუელისსა ჯერ-არს ჩუენდა განსუენებაჲ დღეს, რამეთუ კაცი იგი ნათესავი შენი არს, და ასული ერთი უვის მას ხილვითა კეთილი Page of ms. J: 99r ფრიად, სამართალ არს მისა დამკჳდრებად მამაჲ მისი.
და შენდა სამართალ არს მოყვანებად იგი, რამეთუ შენდა მახლობელ არს იგი უმეტეს ყოველთა, და იგი მჴნე არს და გონიერ ფრიად. და მამასა მისსა უყუარს იგი.
და აწ ისმინე ჩემი და ვეტყოდი მისთჳს და მოგითხოო იგი დღეს. და ოდეს მოვიქცეთ ჰრაგავით, მაშინ ვყოთ ქორწილი მისი; და ვიცი, რამეთუ ვერ ჴელ-ეწიფოს ჰრაგუელს სიტყჳს-გებად შენდა, რამეთუ შენდა არს თჳსობაჲ მისი უფროჲს ყოველთა კაცთა, რამეთუ იცის, უკუეთუ მისცეს იგი სხუასა ქმარსა, თანა-მდებ არს სიკუდილისა სამართლისაებრ წიგნისა მოსესისა. და მოვიყვანოთ იგი და მივიყვანოთ მამისა შენისა.
და ჰრქუა ტობია ანგელოზსა მას: მასმიეს, ძმაო, მისთჳს, რამეთუ მიცემულ არს იგი ქმართა, და მოსწყჳდნა იგინი სასძლოსა შინა მათსა ღამე, რაჲ შევიდიან მისა. და მესმა, იტყოდეს ვინმე, ვითარმედ ეშმაკმან მოსრნის იგინი.
და აწ მეშინის მე ეშმაკისა მის, რამეთუ ჰყუარობნ იგი მას, და მას არაჲ ავნის, არამედ, უკუეთუ ვის ჰნვბავნ მიახლებად მისა, მოკლის იგი. ნუუკუე მოვკუდე და შთავჴადო სიბერეჲ მამისა და დედისა ჩემისაჲ სალმობით საფლავად; რამეთუ იამავრი ვარი მე, და ძეჲ სხუაჲ, გინა ასული არა უვის მათ, რაჲთა, ოდეს მოსწყდენ, ვინ დაჰფლნეს იგინი.
და ჰრქუა მას ანგელოზმან მან: არა გაჴსოვსა მცნებაჲ მამისა შენისაჲ, რამეთუ გრქუა შენ მოყვანებაჲ ცოლისაჲ სახლისაგან მამათა შენთაჲსა? და აწ ნუ გეშინინ, რამეთუ მე ვიცი, ვითარმედ მიგცეს შენ და ნურაჲ ზრუნვაჲ გიცნ ეშმაკისა მისთჳს.
რაჟამს მოიყვანო იგი და შეხჳდე მისა სასძლოსა, დადევ გული იგი და ტყირბი თევზისაჲ მის სიცხესა ზედა საკუმეველთასა.
და არქუ მას აღდგომაჲ პირველად და დადგრომაჲ ფერჴთა თჳსთი ზედა. და ილოცევდით ორნივე და ევედრენით უფალსა და მოსცეს კურნებაჲ მას. კურნებაჲ და წყალობაჲ იყოს თქუენდა. და შეხჳდე მისა და გესხნენ ამისგან შვილნი, რამეთუ შენდა არს სამართალ მოყვანებად იგი საუკუნითგან.
