და იყო ვითარცა აღასრულეს განცხრომაჲ იგი სიხარულისაჲ, აღდგეს დაწოლად და შეიყვანეს ტობია სასუენებელად.
და მოეჴსენა ტობიას სიტყუაჲ იგი რაფაელისი: და მოიღო გული იგი თევზისაჲ მის და ტყირბი და დაასხა იგი ნაკუერცხალსა მას საკუმეველთასა.
და სულმან მან თევზისამან გამოაძო ეშმაკი იგი ქალისა მისგან და განეშორა. და ივლტოდა იგი ზენა კერძო ეგჳპტისა ადგილთა. და რაფაელ შეკრა იგი მუნ.
და ტობია ჰრქუა სარას: დაო, აღდეგ და განიწმიდენ. და ვილოცოთ და ვევედრნეთ პირსა უფლისასა, რაჲთა ყოს ჩუენ ზედა წყალობაჲ და ცხორებაჲ ამას ღამესა.
და თქუა ტობია: კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, ღმერთო მამათა ჩუენთაო, და კურთხეულ არს სახელი წმიდაჲ შენი ყოველთა მიმართ ნათესავთა საუკუნეთა. გაკურთხევდენ შენ ცანი და ყოველნი დაბადებულნი შენნი.
შენ შეჰქმენ კაცი ადამ და მიეც მას შემწედ ცოლი; მსგავსი მისი; და ორთა მათგან იქმნა ნათესავი კაცთაჲ. და შენ სთქუ, ვითარმედ: არა კეთილ არს ყოფაჲ კაცისა მარტ/ოჲსაჲ; Page of ms. J: 100r არამედ უქმნეთ მას შემწე, მსგავსი მისი.
და აწ, უფალო, შენ უწყი, რამეთუ არა სიძვით მოვიყვანებ დასა ამას ჩემსა, არამედ სამართალითა შჯულისაჲთა, რაჲთა შევიწყალნეთ ჩუენ, უფალო, მე და ესე; და რაჲთა თანად დავბერდეთ, ჩუენ ურთიერთას მშჳდობით. და მომცენ ჩუენ შვილნი კურთხევად
და ზოგად თქუეს ამენი,
და დაიძინეს ზოგად მას ღამესა.
და ჰრქუა ჰრაგუელ მონათა თჳსთა მოთხრაჲ საფლავისაჲ ღამე: უკუეთუ მომკუდარ იყოს, დავჰფლა იგი ღამე, რაჲთა არავინ აგრძნეს და რაჲთა არა ვიქმნე საყუედრელ და საცინელ.
და იყო ვითარცა განვიდეს მონანი იგი მოთხრად საფლავისა, მოუწოდა ჰრაგუელ ედნას, ცოლსა თჳსსა:
მიავლინე ერთი მჴევალთაგანი სასუენებელად და იხილენ, უკუეთუ მშჳდობით არიან.
და მიავლინა ედნა მჴევალი; და სანთელი აქუნდა ჴელსა მისსა, და განაღო კარი სასუენებელისაჲ და იხილა, რამეთუ ეძინა მათ ერთად მშჳდობით.
გამოვიდა და უთხრა. და მიავლინა იგი ქმრისა თჳსისა და ჰრქუა, ვითარმედ: მშჳდობით არიან.
და აკურთხეს ღმერთი და თქუეს: კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, ღმერთო ცათა და ქუეყანისაო, ყოვლითა კურთხევითა სრულითა და წმიდითა. და გაკურთხევდედ შენ ყოველნი ანგელოზნი შენნი და ყოველნი დაბადებულნი შენნი, გაკურთხევდედ შენ ყოველნი რჩეულნი შენნი, გაკურთხევდედ შენ ყოველთა მიმართ საუკუნეთა. შენ ხარ, რომელმან ჰგუემი და ჰკურნი.
კურთხეულ ხარ შენ, რამეთუ მახარე ჩუენ და არა მეყო ჩუენ ეგრეთ, ვითარ-იგი ვჰგონებდით, არამედ მრავლისაებრ წყალობისა შენისა ჰყავ ჩუენ თანა.
კურთხეულ ხარ შენ, რომელმან აკურთხენ Page of ms. O: 530r ორნი იამავრნი და მშობელნი მათნი. მოეც მათ წყალობაჲ და ცხორებაჲ და სრულ ჰყავ ცხორებაჲ მათი წყალობასა თანა სიხარულით.
და მოვიდეს მონანი იგი და ჰრქუეს მათ, რაჲთა მიასხან საფლავსა მას ვიდრე განთიადმდე, რაჲთა არავინ აგრძნეს.
და ედნას, ცოლსა თჳსსა, ჰრქუა, რაჲთა მზა-ყოს პური დიდი, და მროწლად მირბიოდა იგი. და მოიბნა ორნი ზუარაკნი და ოთხნი ვერძნი და ბრძანა მომზადებაჲ მათი.
და მოუწოდა ტობიას და ეფუცა მას და ჰრქუა: არა განხჳდე სახლით ჩემით ვიდრე მეათოთხმეტე დღედმდე, რაჲთა ახარო სულსა ასულისა ჩემისასა სალმობიერსა.
და ზოგი მონაგებისა ჩემისაჲ მიიღე მეყსეულად და წარვედ მშჳდობით მამისა შენისა. და ნეშტი, რაჲცა იყოს სხუაჲ, ოდეს მოვსწყდეთ მე და ცოლი ჩემი, თქუენი არს. ნუ გეშინინ, შვილო, მე მამაჲ შენი ვარ და ედნა დედაჲ შენი არს.
