რომელსა წინაწარმეტყუელებდა იერემია ნათესავთა ზედა ელამისთა.
ესრე იტყჳს უფალი; შეიმუსრენ მშჳლდი ელამისი, დასაბამი ყოვლისა ძლიერებისა მათისაჲ;
და მოვავლინნე ელამის ზედა ოთხნი ქარნი ოთხთაგან კიდეთა ცისათა, და განვაბნინე იგინი შორის ყოველთა ქართა, და არა იყოს ნათესავი, რომელთა არა მივიდენ განბნეულთაგანნი ელამისნი.
და შევაძრწუნნე იგინი წინაშე მტერთა მათთა, რომელნი ეძიებენ სულთა მათთა, და მოვავლინო მათ ზედა რისხვაჲ გულის-წყრომისა ჩემისაჲ, და მოვავლინო შემდგომად მათსა მახჳლი ჩემი, ვიდრემდის არა მოვსრნე იგინი.
და დავიდგა საყდარი ჩემი ელამისსა შინა, და წარვწყმიდო მისგან მეფჱ და მდიდარნი მისნი.
და იყოს აღსასრულსა დღეთა<სა>, მოვაქციო ტყუჱ ელამისი, <თქუა უფალმან>. ,
