და აღმიღო მე სულმან, და მომიყვანა მე ბჭეთა მათ სახლისა უფლისათა წინაშე, რომელი ჰხედავს აღმოსავალად. და აჰა ესერა წინაშე კარსესა მას ეზოჲსასა, Page of ms. J: B65v ვითარ ოც და ხუთ ოდენ კაც, და ვიხილე მათ შორის/ იექონია, ძჱ იეზერისი, და ფალტია ბანეაჲსი, ძისა საფანისი, წინამძღუარნი ერისანი.
და მრქუა მე უფალმან, ძეო კაცისაო, ესე კაცნი არიან, რომელნი განიზრახვენ ამაოსა, და ზრახვენ ზრახვასა ბოროტსა ქალაქსა ამას შინა,
და იტყჳან; არა აწ და ახლოდ შენებულ არს სახლები, ესე არს სიავი, და ჩუენ ვართ ჴორცნი.
ამისთჳს წინაწარმეტყუელებდ მათ ზედა, წინაწარმეტყუელებდ, ძეო კაცისაო.
და დამეცა ჩემ ზედა სული, და მრქუა მე; ამას იტყჳს უფალი უფალი; ესრე არქუთ სახლსა ისრაჱლისასა, ზრახვანი გულისა თქუენისანი მე ვიცნი.
განამრავლენ<ი>თ მკუდარნი თქუენნი ქალაქსა ამას, და აღავსენ<ი>თ წყლულებითა გზანი მათნი.
ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი უფალი; მკუდარნი იგი თქუენნი, რომელნი მოსწყჳდენით მის შორის, ესენი არიან ჴორცნი, და ეგე ქალაქი არს სიავი, და თქუენ გამოგიყვანნე შორის მისსა.
მახჳლისა გეშინის, და მახჳლი მოვჰჴადო თქუენ ზედა, იტყჳს უფალი უფალი.
და გამოგიყვანნე თქუენ შორის მისსა, და უცხოთესლთა ჴელთა მიგცნე თქუენ, და ვყო თქუენ შორის საშჯელი.
მახჳლითა დაეცნეთ; მთათა ზედა ისრაჱლისათა გსაჯნე თქუენ, და სცნათ რამეთუ მე ვარ უფალი.
იგი თქუენდა არა იყოს სიავად, და თქუენ არა იყვნეთ მას შინა ჴორცად მთათა ზედა ისრაჱლისათა გსაჯნე თქუენ,
და სცნათ რამეთუ მე ვარ უფალი.
და იყო წინაწარმეტყუელებასა მას ჩემსა, და ფალტია, ძჱ ბანეაჲსი, მოკუდა. და დავვარდი პირსა ზედა ჩემსა, ღაღად-ვყავ ჴმითა დიდითა, და ვთქუ; ვაჲ მე, უფალო, უფალო. აღასრულებ შენ ნეშტთა მათ ისრაჱლისათა.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ და თქუა.
ძეო კაცისაო, ძმანი შენნი, და კაცნი ტყუეობისა შენისანი, და ყოველი სახლი ისრაჱლისაჲ, აღსრულებულ არიან, რომელთა იგი ჰრქუეს მკჳდრთა იჱრუსალემისათა; შოვრად განშოვრებულ ხართ უფლისაგან. ჩუენდა მოცემულ არს ქუეყანაჲ სამკჳდრებელად; ამისთჳს არქუ მათ./ Page of ms. J: B66r
ამას იტყჳს უფალი უფალი, ვითარმედ განვიშოვრნე იგინი წარმართთა შორის, და განვაბნინე იგინი ყოველსა ქუეყანასა, და ვეყო მათ სიწმიდე მცირე სოფლებსა შორის, ვიდრეცა შევიდენ მუნ.
ამისთჳს არქუ მათ; ამას იტყჳს უფალი უფალი; და შევიწყნარნე იგინი წარმართთაგან, და შევკრიბნე იგინი სოფელთაგან, სადა იგი განვაბნიენ იგინი მათ შორის. და მივსცე მათ ქუეყანაჲ იგი ისრაჱლისაჲ.
და შევიდენ მუნ, და აღიხუნენ საძაგელებანი მათნი, და ყოველნი უშჯულოებანი მისნი მისგან.
და მოვსცე მათ გული სხუაჲ, და სული ახალი მოვსცე მათ, და აღმოვსტაცო მათ გული ქვისაჲ ჴორცთაგან მათთა, და მოვსცე მათ გული ჴორციელი,
რაჲთა ბრძანებათა ჩემთა ვიდოდიან, და სამართალთა ჩემთა იმარხვიდენ, და ჰყოფდენ მათ; და იყვნენ იგინი ჩემდა ერად, და მე ვიყო მათა ღმრთად.
და გულსა საძაგელებისა მათისასა და უშჯულოებისა მათისასა, ვითარცა გული მათი უძღოდა, ვიდოდეს, და გზანი მათნი თავთა მივსცენ, იტყჳს უფალი უფალი.
და აღიპყრნეს ქერობინთა მათ ფრთენი მათნი, და ეტლის-თუალნი იგი მახლობელად მათსა, და დიდებაჲ ღმრთისა ისრაჱლისაჲ მათ ზედა, ზედა კერ<ძ>ო მათსა,
და აღმაღლდა დიდებაჲ უფლისაჲ შორის ქალაქისა მის, და დგა მთასა მას ზედა, რომელი იყო წინაშე ქალაქსა მას.
და სულმან აღმიღო მე, და მომიყვანა მე ქუეყანად ქალდეველთა, წარტყუენულთა მათ, ხილვით სულითა ღმრთისაჲთა. და აღმოვედ ხილვისა მისგან, რომელი ვიხილე,
და ვეტყოდე ტყუენულთა მათ ყოველთა სიტყუათა უფლისათა, რომელნი მიჩუენნა მე . ,
