და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო, და მრქუა მე.
ძეო კაცისაო, შორის სიცრუვეთა მათთა დამკჳდრებულ ხარ შენ, რომელთა ასხენ თუალნი ხედვად, და არა ჰხედვენ; და ყურნი ასხენ სმენად, და არა ესმის, რამეთუ სახლი განმამწარებელთაჲ არს.
და შენ, ძეო კაცისაო, იქმენ თავისა შენისა ჭურჭერი ტყუეობისაჲ დღისი წინაშე მათსა, და წარიტყუენო ადგილით შენით ადგილად Page of ms. J: B66v სხუად წინაშე მათსა, რაჲთა იხილონ,/ რამეთუ სახლი განმამწარებელთაჲ არს.
და განიღო ჭურჭერი შენი ჭურჭერი ტყუეობისაჲ, დღისი წინაშე თუალთა მათთა, და განხჳდე მწუხრი, ვითარცა იგი განვიდის ტყუჱ.
წინაშე მათსა განაღე შენდად კედელი, და განხჳდე მისგან.
წინაშე მათსა ბეჭითა აღჰმაღლდე, და დაფარულად განჰხჳდე, პირი შენი დაიფარო, და არა იხილო ქუეყანაჲ, რამეთუ ნიშად მიმიცემიე შენ სახლსა ისრაჱლისასა.
და ვყავ ეგრე ვითარცა მამცნო მე უფალმან ყოვლისა მის-ებრ სიტყჳსა, და ჭურჭერი ტყუეობისაჲ განაიღე დღისი და მწუხრი, და ვითხარე თავით ჩემით კედელი, და დაფარულად განვედ, ბეჭითა აღვმაღლდი წინაშე მათსა.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ მეორედ განთიად ჩემდა მომართ, და მრქუა მე.
ძეო კაცისაო, არა გარქუა შენ ვითარმედ სახლი ისრაჱლისაჲ სახლი განმამწარებელთაჲ არს, გრქუან შენ, რასა ეგე ჰზამ.
არქუ მათ; ამას იტყჳს უფალი უფალი, მთავარსა და წინამძღუარსა იჱრუსალემისასა და ყოვლისა ერისა ისრაჱლისასა, რომელნი არიან შორის მისსა.
არქუ მათ ვითარმედ მე ნიშებსა ვჰყოფ. ვითარცა სახედ ვყავ, ეგრეთ იყოს მას შინა, მწირობად და ტყუედ განვიდენ,
და მთავარი იგი შორის მათსა ბჭით აღიტაცოს, და ფარულად განვიდეს კედლით, და დათხაროს განსლვად იგი. ამისთჳსცა პირი თჳსი დაიფაროს, რაჲთა არა იხილოს თუალითა, და მან ქუეყანაჲ არა იხილოს.
და განვმარტო მახჱ ჩემი მის ზედა, და შეიპყრას გარე-მოცვითა ჩემიჴ<თა>. და მოვიყვანო იგი ბაბილონდ ქუეყანად ქალდეველთა; და იგი არა იხილოს, და მუნ აღესრულოს.
და ყოველნი გარემონი მისნი, და ყოველნი შემწენი მისნი და ყოველნი იგი მილ,-კერძონი განვაბნინე ყოველსა ქარსა. და მახჳლი ვიჴადო შე<მ>დგომად მათსა,
და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი, ოდეს განააბნინე მე იგინი წარმართთა შორის, და მიმოვსთესნე იგინი სოფლებსა შორის.
და დაუტევნე მათგანნი კაცნი რიცხჳთ მახჳლისაგან, და სიკუდილისა, Page of ms. J: B67r და სიყმილისა, რაჲთა/ მიუთხრობდენ ყოველთა უშჯულოებათა მათთა წარმართთა შორის, ვიდრე იგი შევიდენ მუნ, და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი უფალი.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ, და თქუა;
ძეო კაცისაო, პური შენი სალმობით ჭამე, და წყალი შენი ჭირით და ტანჯვით სუ.
და არქუ ერსა მას ქუეყანისასა. ამას იტყჳს უფალი უფალი მკჳდრთა მიმართ იჱრუსალემისათა, ქუეყანასა ისრაჱლისასა, პურსა მათსა ნაკლულევანებით ჭამდენ, და წყალსა მათსა განრყუნილებით სუმიდენ, რაჲთა განიჴრწნეს ქუეყანაჲ სავსებითურთ თჳსით, რამეთუ უღმერთოებით არიან ყოველნი, რომელნი მკჳდრ არიან მას ზედა.
და ქალაქნი რომელნი მყოფ არიან მას ზედა მოოჴრდენ, და ქუეყანაჲ განსარყუნელად მიეცეს, და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი უფალი.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ, და თქუა.
ძეო კაცისაო, რაჲ არს იგავი ესე თქუენი ქუეყანასა ისრაჱლისასა, რომელი სთქჳთ, შოვრს არიან დღენი, წარწყმდეს ხილვანი.
ამისთჳს არქუ მათ; ამას იტყჳს უფალი უფალი; გარემოვაქციო იგავი ეგე, და არღარა იტყოდის იგავსა მაგას სახლი <ისრა>ჱლისაჲ, არამედ ეტყოდე მათ; მოახლებულ არიან დღენი, სიტყუანი ყოვლისა ხილვისანი.
რამეთუ არღარა იყოს მერმე ყოველი ხილვაჲ ტყუვილისაჲ და მისნობისაჲ, მოსამადლებელად, შორის ძეთა ისრაჱლისათა.
რამეთუ ამას იტყჳს უფალი, ვიტყოდი სიტყუათა ჩემთა, ვიტყოდი და ვყო, და არა განვაგრძვნე მერმე, რამეთუ დღეთა თქუენთა, სახლო განმამწარებელთაო, ვიტყოდი სიტყუასა და ვყო, იტყჳს უფალი უფალი.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ და თქუა.
ძეო კაცისაო, რამეთუ აჰა ესერა სახლი ისრაჱლისაჲ, განმამწარებელი ჩემი, იტყოდის და თქუან. ხილვასა ამას რომელსა ესე იხილავს, დღეთა მრავალთა და ჟამთა გრძელთასა ესე წინაწარმეტყუელებს.
ამისთჳს არქუ მათ; ამას იტყჳს უფალი ძალთაჲ; Page of ms. J: B67v არღარა განგრძნენ ყოველნი სიტყუანი ჩემნი, რომელთა/ ვიტყოდე, ადრე და მსწრაფლ ვყო, იტყჳს უფალი უფალი.;
