TITUS
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
Part No. 400
Chapter: 21
Verse: 1
და
იყო
სიტყუაჲ
უფლისაჲ
ჩემდა
მომართ
,
და
თქუა
.
Verse: 2
ამისთჳს
წინაწარმეტყუელებდ
,
ძეო
კაცისაო
,
განიმტკიცე
პირი
შენი
იჱრუსალემდ
მიმართ
,
და
მიიხილე
სიწმიდეთა
მიმართ
მათთა
,
და
წინაწარმეტყუელებდ
ქუეყანად
ისრაჱლისა
,
Verse: 3
და
თქუ
.
ამას
იტყჳს
უფალი
უფალი
;
აჰა
ესერა
მე
შენდამი
,და
გამოვიტაცო
ჴელის-საპყრობელი
ჩემი
გუამისაგან
მისისა
,
და
მოვსრა
შენგან
ყოველი
ცრუჲ
და
უშჯულოჲ
.
Verse: 4
ვითარცა
იგი
მოვსრა
შენგან
,
ეგრევე
მოისრას
ჴელის-საპყრობელი
ჩემი
გუამისაგან
მისისა
ყოველსა
ზედა
ჴორციელსა
მზის-აღმოსავალითგან
ვიდრე
ჩრდილოდმდე
.
Verse: 5
და
ცნას
ყოველმან
ჴორციელმან
რამეთუ
მე
ვარ
უფალი
.
გამოვსტაცე
ჴელის-საპყრობელი
ჩემი
გუამისაგან
მისისა
,
და
არღარა
მოაქციოს
მერმე
.
Verse: 6
და
შენ
,
ძეო
კაცისაო
,
სულთ-ითქუემდ
შემუსრვასა
ზედა
წელთა
შენთასა
,
და
სალმობით
სულთ-ითქუენ
წინაშე
თუალთა
მათთა
.
Verse: 7
და
იყოს
უკუეთუ
გრქუან
,
რაჲსათჳს
სულთ-ითქუამ
შენ
,
არქუ
მათ
;
ჰამბავისა
მისთჳს
რამეთუ
მოვალს
.
და
შეძრწუნდეს
ყოველი
გული
,
და
ყოველნი
ჴელნი
დაჴსნდენ
,
და
განცივნეს
ყოველი
ჴორციელი
და
ყოველი
სული
,
და
ყოველნი
ბარკალნი
შეიგინნენ
სინედლითა
.
აჰა
ესერა
მოვალს
,
და
იყოს
,
იტყჳს
ადონა
უფალი
.
Verse: 8
და
იყო
სიტყუაჲ
უფლისაჲ
ჩემდა
მომართ
,
და
თქუა
.
Verse: 9
ძეო
კაცისაო
,
წინაწარმეტყუელებდ
და
არქუ
;
ამას
იტყჳს
ადონა
უფალი
.
მახჳლო
,
მახჳლო
,
აღილესე
და
განრისხენ
,
Verse: 10
რაჲთა
ჰკლვიდე
საკლველებსა
.
აღმახჳნი
,
რაჲთა
იქმნე
ბრწყინვალე
,
განმზადებულ
დაჴსნად
,
მოჰსრევდ
,
და
შეურაცხ-ჰყოფდ
.
და
ეც
ყოველი
ხჱ
;
Verse: 11
და
მისცა
იგი
,
განმზადებული
პყრობად
ჴელსა
მისსა
.
აღილესა
მახჳლი
,
და
მზა
არს
იგი
,
განმზადებულ
მიცემად
ჴელისა
განგუმერელთასა
.
Verse: 12
ღაღად-ყავ
და
დაიყივლე
,
ძეო
კაცისაო
,
რამეთუ
ესე
იყო
ერსა
შორის
ჩემსა
.
ესე
ყოველთა
შორის
წინამძღუართა
ისრაჱლისათა
,
დაიმკჳდრონ
მახჳლსა
ზედა
.
ესე
იქმნა
ერსა
ჩემსა
.
ამისთჳს
დაიტყუელენ
ჴელითა
,
Verse: 13
რამეთუ
განმართლებულ
არს
./
Page of ms. J: B78v
და
რაჲ
ეგე
ხარ
,
ტომი
განშოვრებული
,
და
ეგე
არა
იყოს
,
იტყჳს
ადონა
უფალი
.
Verse: 14
და
შენ
,
ძეო
კაცისაო
;
წინაწარმეტყუელებდ
,
და
დაიტყუელე
ჴელი
ჴელსა
,
და
დახარჱოდე
მახჳლი
.
მესამე
მახჳლი
წყლულებისაჲ
არს
,
მახჳლი
წყლულებათაჲ
არს
დიდი
,
და
განაკრთვნე
იგინი
,
Verse: 15
რაჲთა
შეძრწუნდეს
გული
,
და
განმრავლდენ
მოუძლურებულნი
.
ყოველთა
ზედა
ბჭეთა
მიცემულ
არიან
კლვად
მახჳლსა
.
კეთილ
იქმნა
კლვად
,
იქმნა
იგი
ბრწყინვალე
.
Verse: 16
განვლე
,
აღმახუენ
,
შეჰშჭამდი
მარჯუენით
და
მარცხენით
,
ვიდრეცა
პირმან
შენმან
მიიმართოს
.
Verse: 17
ხოლო
მე
დავიტყუელნე
ჴელი
ჴელსა
,
და
მიუტეო
მათ
ზედა
გულის-წყრომაჲ
ჩემი
.
მე
უფალი
ვიტყოდე
.
Verse: 18
და
იყო
სიტყუაჲ
უფლისაჲ
ჩემდა
მომართ
,
და
თქუა
.
Verse: 19
და
შენ
,
ძეო
კაცისაო
,
განაწესენ
თავისა
შენისა
ორნი
გზანი
.
შესლვად
მახჳლი
მეფისა
ბაბილონისაჲ
,
სოფლისაგან
ერთისა
გამოვიდენ
გუნდნი
ორნი
.
და
ჴელი
დასაბამსა
გზისა
ქალაქისასა
თავსა
გზისასა
დააწესო
.
Verse: 20
შესლვად
მახჳლი
რაბათდ
ძეთა
ამონისთა
,
და
იდუმეად
,
და
იჱრუსალემდ
შორის
მისსა
.
Verse: 21
რამეთუ
დადგეს
მეფჱ
ბაბილოვნისაჲ
პირველსა
მას
გზასა
თავსა
ზედა
ორთა
გზათასა
მისნობად
მისნობისა
,
აღმოცენებად
კუერთხი
,
და
კითხვად
გამოქანდაკებულთა
,
და
ტყირბის
მსტურობად
.
მარჯუენით
მისსა
Verse: 22
იყოს
სამისნობელი
იჱრუსალემდ
მიმართ
მოდებად
მას
ლაშქარი
,
და
აღებად
პირისა
ღაღადებით
,
და
აღმაღლებად
ჴმაჲ
ვალალებით
,
მოდგმად
ლაშქარი
ბჭეთა
მისთა
,
და
მოდებად
მიწაჲ
და
შენებად
საისართა
.
Verse: 23
და
თავადი
იგი
მათ
მისნობით
უმისნიდეს
წინაშე
მათსა
,
და
მან
მოაჴსენოს
სიცრუვე
მათი
მოჴსენებად
.
Verse: 24
ამისთჳს
ამას
იტყჳს
უფალი
უფალი
;
რამეთუ
მოიჴსენეთ
თქუენ
სიცრუვე
თქუენი
,
Page of ms. J: B79r
რაჲთა
განცხადნეს
უღმრთოებაჲ/
თქუენი
,
და
ჩნდენ
ცოდვანი
თქუენნი
ყოველთა
შინა
უღმრთოებათა
თქუენთა
,
და
საქმეთა
შინა
თქუენთა
,
ამისთჳს
რამეთუ
მოიჴსენეთ
,
მათ
შინაცა
შეიპყრნეთ
.
Verse: 25
და
შენ
,
პილწო
და
უშჯულოო
მთავარო
ისრაჱლისაო
,
არღა
მოწევნულ
არს
დღჱ
ჟამსა
სიცრუვისა
.
აღსასრული
.
Verse: 26
ამას
იტყჳს
ადონა
უფალი
.
აღიძარცუე
ვარშამაგი
,
და
აღიჴადე
გჳრგჳნი
.
ესე
არა
ესე-ვითარი
იყოს
,
დაამდაბლე
მაღალი
,
და
აღამაღლე
მდაბალი
.
Verse: 27
და
ვდვა
იგი
სიცრუვედ
,
და
არცა
იგი
ესე-ვითარი
იყოს
,
ვიდრემდე
მოვიდეს
რომლისაჲ
იგი
ჯერ
არს
,
და
მივსცე
მას
.
Verse: 28
და
შენ
,
ძეო
კაცისაო
,
წინაწარმეტყუელებდ
,
და
არქუ
,
ამას
იტყჳს
ადონა
უფალი
,
ძეთა
მიმართ
ამონისთა
,
და
ყუედრებისა
მათისა
;
და
არქუ
მათ
.
მახჳლო
,
მახჳლო
,
აღმოჴდილო
კლვად
,
და
აღმოჴდილო
მოსრულებად
,
აღდეგ
რაჲთა
ჰბრწყინვიდე
,
Verse: 29
ხილვითა
შენითა
ამაოჲთა
,
და
მისნობასა
შენსა
ტყუვილისასა
,
მიცემად
შენდა
ქედთა
ზედა
;
წყლულთა
ზედა
უშჯულოთასა
,
რომელთაჲ
მოვალს
დღჱ
ჟამსა
სიცრუვისა
.
აღსასრული
.
Verse: 30
მოიქეც
;
ნუ
დაადგრები
ადგილსა
მას
,
რომელსა
შობილ
ხარ
,
ქუეყანასა
თჳსსა
შენსა
გსაჯო
შენ
.
Verse: 31
და
მივჰფინო
შენ
ზედა
რისხვაჲ
ჩემი
;
ცეცხლითა
რისხვისა
ჩემისაჲთა
მოვჰბერო
შენ
ზედა
.
და
მიგცე
შენ
ჴელთა
წარმართთასა
,
მოქმედთა
ბოროტისათა
.
Verse: 32
ცეცხლისა
იყო
შესაჭმელ
,
სისხლი
შენი
იყოს
ქუეყანასა
შინა
,
არა
იყოს
შენდა
ჴსენებაჲ
,
რამეთუ
მე
უფალი
უფალი
ვიტყოდე
.;
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.