შენ გშუენის გალობაჲ:
შეგესემინ ლოცვისა ჩემისა:
კაცნო
Ms. page: L342B კაცნო ისრაიტელნო! ისმინეთ სიტყუანი ესე: იესუ ნაზარეველი, კაცი განჩინებული ღმრთისა მიერ თქუენდა მიმართ ძალითა და ნიშებითა და სასწაულებითა, რომელი-იგი ქმნა ღმერთმან მის მიერ შორის თქუენსა, ვითარცა-იგი უწყით,
ესე, განჩინებულითა ზრახვითა, წინაჲსწარ ცნობითა Ms. page: L343A ღმრთისაჲთა [და] განცემითა, ჴელითა უშჯულოთაჲთა შემშჭუალეთ და მოჰკალით,
რომელი ღმერთმან აღადგინა და დასცნა სალმობანი სიკუდილისანი, რამეთუ ვერ შესაძლებელ იყო დაყენებაჲ მისი მის მიერ.
რამეთუ დავით იტყუის მისთჳს: წინაჲსწარ ვხედავ უფალსა, წინაშე ჩემსა არს მარადის, რამეთუ მარჯულ ჩემსა [არს], რაჲთა არა შევიძრა მე.
ამისთჳს განიხარა გულმან ჩემმან და იხარებდა ენაჲ ჩემი; უფროის ჴორცთაცა ჩემთა დაიმკუიდრონ სასოებით.
რამეთუ არა [შენ] დაუტეო სული ჩემი ჯოჯოხეთს შინა, არცა სცე წმიდასა შენსა ხილვად განსახრწნელი.
მაუწყენ მე, უფალო, გზანი შენნი ცხორებისანი და აღმავსენ ჩუენ სიხარულითა პირისა შენისაჲთა.
უფალი სუფევს შუენი{ერებაჲ}:.
და დღჱ იგი იყო პარასკევი
Ms. page: L343B და დღჱ იგი იყო პარასკევი, შაბათად განთენებოდა.
შეუდგეს მას დედანიცა, რომელნი მის თანა მოსრულ იყვნეს გალილეაჲთ, და იხილეს საფლავი იგი და ვითარ დასდებდეს გუამსა მისსა.
წარვიდეს და მოიმზადეს სულნელი, ნელსაცხებელი და შაბათი იგი და-ღა-იდუმეს მცნებისა მისთუის.
ხოლო ერთსა მას შაბათსა, ცისკარსა მსთუად მოვიდეს საფლავსა მას და მოაქუნდა, რაჲ-იგი მოემზადა საკმეველი და ნელსაცხებელი, და სხუანი ვინმე მათ თანა.
პოეს ლოდი იგი აღებული კარისა მისგან საფლავისა.
შე-რაჲ-ვიდეს, არა პოეს გუამი უფლისა იესუისი. Ms. page: L344A
და იყო, განზრახვასა ოდენ მათსა ამისთუის, აჰა, ესერა, ორ კაც ზედა მოადგეს მათ სამოსლითა ელვარითა.
ვითარ შეშინებულ იყვნეს იგინი და დაედრიკნეს პირნი მათნი ქუეყანად, ჰრქუეს ანგელოზთა მათ: რაჲსა ეძიებთ ცხოელსა მას მკუდართა თანა?
არა არს აქა, არამედ აღდგა, მოიჴსენეთ, ვითარ-იგი გეტყოდა თქუენ, ვიდრეღა იყო იგი გალილეას,
და თქუა, რამეთუ ჯერ-არს ძისა კაცისა მიცემად ჴელთა კაცთა ცოდვილთა, ჯუარ-ცუმად და მესამესა დღესა აღდგომად.
მათ მოიჴსენნეს სიტყუანი ესე;
მიიქცეს და უთხრნეს სიტყუანი ესე ათერთმეტთა მათ და სხუ\ათა Ms. page: L344B ყოველთა.
ხოლო იყვნეს მაგდანელი მარიამ და იოჰანა და მარიამ იაკობისი და სხუანი ვინმე მათ თანა, უთხრობდეს მოციქულთა მათ [ამას].
და უჩდეს სიტყუანი მათნი ვითარცა სიჩქურისანი მათ წინაშე და არა ჰრწმენა მათი.
ხოლო პეტრე აღდგა, მირბიოდა საფლავად, შთახედნა და იხილნა ტილონი იგი ხოლო მდებარენი, წარვიდა თუისაგან, დაუკუირდა საქმე ესე.
