Page of ms. L: 590R ამისთუის ჯერ-არს უმეტესად კრძალვაჲ ჩუენი, რომელთა-ესე გუასმიეს, რაჲთა არა მოუძლურდეთ.
უკუეთუ ანგელოზთა მიერ Page of ms. L: 590V რომელი ითქუა სიტყუაჲ, იქმნა მტკიცე და ყოველმან შჯულისა გარდამავალმან, ურჩმან მოიღო სარჩელისა კულად-გებაჲ.
ვითარმე ჩუენ განვერენით, უკუეთუ ესეოდენ უდებ-ვყოთ ცხორებაჲ, რომელმან-იგი დასაბამი მოიღო სიტყუაჲ უფლისა მიერ, მსმენელთა მათთჳს ჩუენდა მომართ განმტკიცნა,
თანამოწამებითა ღმრთისაჲთა, სასწაულებითა და ნიშებითა, ფერად-ფერადითა ძალითა, სულისა წმიდისა განყოფითა ნებისაებრ მისისა?
რამეთუ არა ანგელოზთა დაამორჩილა მერმჱ ესე სოფელი, რომლისათჳს ესე ვიტყუით;
უწამებიეს ესე ვისმე სადამე და იტყუის: რაჲ არს კაცი, რამეთუ მოიჴსენე იგი? ანუ ძჱ კაცისაჲ, რამეთუ მოხედე მას?
დააკლე იგი მცირედ ანგელოზთა შენთა; დიდებითა Page of ms. L: 591R და პატივითა გუირგუინოსან ჰყავ იგი,
ყოველივე დაამორჩილე ქუეშე ფერჴთა მისთა. დამორჩილებასა მას ყოვლისასა არარაჲ დაუშთა მას ყოველი დაუმორჩილებელი. და აწ არღა ვხედავთ ყოველსა დამორჩილებულად;
ხოლო მცირედ რაჲმე [ანგელოზთა] დაკლებულად ვხედავთ იესუს ვნებათა მით სიკუდილისაჲთა, დიდებითა და პატივითა გუირგუინოსანსა, რაჲთა მადლითა ღმრთისაჲთა ყოვლისათჳს იხილოს გემოჲ სიკუდილისაჲ.
რამეთუ შე-ვე მისა-ჰგვანდა, რომლისათუის არს ყოველი, რომლისაგან _ ყოველი, რომელმან მრავალნი შვილნი დიდებად მოიყვანნა და წინამძღუარი იგი ცხორებისა მათისაჲ ვნებითა სრულ ყოფად.
Page of ms. L: _ Page of ms. P: 189R რამეთუ განმწმედელი იგი და განწმედულნი ერთისაგან არიან ყოველნი, რომლისაგან არა სირცხჳლ-უჩნდა ძმად წოდებაჲ მათი და იტყჳს:
მიუთხრა სახელი შენი ძმათა ჩემთა და შორის კრებულსა გიგალობდე შენ.
და მერმე იტყჳს: Page of ms. P: 189V ვიყო მისა მოსავ. და კუალად: აჰა, ესერა, მე და ყრმანი, რომელნი მომცნა მე ღმერთმან.
რამეთუ ყრმათაცა ეზიარა სისხლითა და ჴორცითა, და თავადმან მოიღო მსგავსად მათი[ვე], რაჲთა სიკუდილითა მისითა განაქარვოს, რომელსა-იგი ჴელმწიფებაჲ აქუნდა სიკუდილისაჲ, ესე იგი არს ეშმაკი,
და განათავისუფლნეს ესენი, რაოდენნი-იგი შიშითა სიკუდილისაჲთა მარადის ცხოვრებასა მას თანამდებ იყვნეს კირთებასა.
რამეთუ არასადაჲთ ანგელოზთაჲ იწყო, არამედ ნათესავისაგან აბრაჰამისა იწყო.
ამისთჳს ჯერ-იყო მისა ყოველითავე ძმათა მსგავსებაჲ, რაჲთა მოწყალე ექმნეს და სარწმუნო მღდელთმოძღუარ ღმრთისა მიმართ, რაჲთა ულხინებდეს ცოდვათა ერისათა.
ვინაჲთგან ივნო თავადმან და გამოიცადა, ძალ-უც, რომელი-იგი გამოიცადებოდიან, მათდაცა შეწევნაჲ.
