Page of ms. P: 207V ვინაჲ არიან ბრძოლანი თქუენ შორის. ანუ ვინაჲ ლალვანი? ანუ არა მიერ გულის-თქუმათაგან თქუენთა, რომელნი განწყობილ არიან ასოთა შინა თქუენთა?
განილინეთ, გული გითქუამს და არა გაქუს, კაც-ჰკლავთ და ეშურობთ და ვერ ძალ-გიც მიმთხუევად: ილალვით და იბრძვით და არა გაქუს, რამეთუ არა ითხოვთ.
ითხოვთ ღათუ, ვერ მიიღოთ უკეთურად თხოვისა თქუენისათჳს, რაჲთა გულის-თქუმათა შინა თქუენთა განილინეთ.
ანუ არა უწყით, რამეთუ სიყუარული ამის სოფლისაჲ მტერობაჲ არს ღმრთისაჲ? რომელსა უყუარდეს მეგობარ ყოფად ამის სოფლისა, მტერად აღუდგების ღმერთსა.
ანუ ჰგონებთ, ვითარმედ ცუდად იტყჳს წიგნი: საშურებელად სურის სულსა, რომელი დამკჳდრებულ არს ჩუენ თანა? {1}
უფროჲს მოცემად ჩუენდა მადლისა, ამისთჳს იტყჳს: ამპარტავანთა შეჰმუსრავს ღმერთი, ხოლო მდაბალთა მოსცის მადლი. {2}
დაემორჩილენით ღმერთსა და წინა-ადუდეგით ეშმაკსა და ივლტოდის თქუენგან.
მიეახლენით ღმერთსა და მოგეახლოს თქუენ, განიწმიდენით ჴელნი თქუენნი, ცოდვილნო, და განი\მარტენით Page of ms. P: 208R გულნი, ორგულნო.
დამდაბლდით და ტიროდეთ, სიცილი თქუენი გლოვად გარდააქციეთ და სიხარული თქუენი _ მწუხარებად.
დამდაბლდით წინაშე ღმრთისა და მან აღგამაღლნეს თქუენ. Page of ms. P: 109R .
ნუ ძჳრსა იტყჳთ. ძმანო ჩემნო, ურთიერთას: რომელი ძჳრსა იტყოდის ძმისათჳს, გინა განიკითხვიდეს ძმასა, დასჯის იგი შჯულსა: უკუეთუ შჯულსა შჯი, არა ხარ მყოფი შჯულისაჲ, არამედ _ განმკითხველი.
ერთი არს შჯულის-მდებელი და განმკითხველი, რომელი შემძლებელ არს ცხოვრებად და წარწყმედად: შენ ვინ ხარ, რომელი განიკითხავ მოყუასსა?
აწ თქუენცა, რომელნი-ეგე იტყჳთ: დღეს გინა ხვალე წარვიდეთ რომელსამე ქალაქსა და დავყოთ მუნ წელიწადი ერთი და ვივაჭროთ:
რომელთა არა იცით ხვალისაჲ: რაოდენ-მე არს ცხოვრებაჲ {1} თქუენი? ვითარცა კუამლნი ხართ, რომელი მცირედ ჟამ არნ და მერმე განქარდის.
ამისთჳს რომელი გიღირს თქუმად: უკუეთუ უფალსა უნდეს, ვცხონდეთ და ვყოთ ესე ანუ იგი.
ხოლო აწ იქადით სილაღითა, ყოველივე სიქადული ესევითარი ბოროტ არს.
რომელმან იცოდის კეთილი საქმჱ და არა ქმნეს, ცოდვა არს მისა.
