[იხილეთ, რაბამი სიყუარ]ული მო[მცა ჩუენ მამამან, რაჲთ]ა შვილ ღმრთის[ა ვიწოდნეთ]. ამისთჳს [სოფელმან არა გუიცნო]ს ჩუენ, რამეთუ [არცა] იგი იცნეს.
საყუარელნო, აწ შვილნი ღმრთისანი ვართ, და არღა გამოჩინებულ არს, რაჲ ყოფად არს. ესე ვიცით, რამეთუ, რაჟამს გამოცხადნეს, მსგავს მისა ვიყვნეთ, რამეთუ ვიხილეთ იგი, ვითარცა არს.
და ყოველსა, რომელსა აქუნდეს სასოვებაჲ ესე მისა მიმართ, განიწმიდოს თავი თჳსი, ვითარცა იგი წმიდა არს.
ყოველმან, რომელმან ქმნეს ცოდვაჲ, მან უშჩულოებაჲცა ქმნეს; და ცოდვაჲ იგი არს უშჩულოებაჲ.
და იცით, რამეთუ იგი გამოჩნდა, რაჲთა ცოდვანი ჩუენნი აჴოცნეს, და ცოდვაჲ მის თანა არა არს.
ყოველი რომელი მის თანა ეგოს, მან არა ცოდოს; ყოველი რომელი ცოდვიდეს, მას არა უ[ხილ]ავს იგი, არცა იცის იგი.
[ძმ]ანო, ნუმცა ვინ გაცთუნებს [თქუენ]. რომელმან ქმნეს სიმართლჱ, იგი მა[რთალ] არს.
რომელმან ქმნეს ცოდვაჲ [იგი ეშმაკ]ისაგანი არს, რამეთუ დას[აბამითგან ეშმაკი ც]ოდავს. Page of ms. K: 295R ამისთჳს გამოცხადნ[ა ძჱ] ღმრთისაჲ, რაჲთა დაა[რღჳნეს საქ]მენი ეშმაკისანი.
ყოველი [რომელი შო]ბილ არს ღმრთისაგან, [მან ცოდ]ვაჲ [არა ქმნეს ...
