TITUS Texts: Tetraevangelium e codice Adisi

TITUS
Tetraevangelium e codice Adisi: Part No. 43

Chapter: 15

Verse: 1*

და მეყსეულად, ვითარცა განთენა, ზრახვა-ყვეს მღდელთ მოძღუართა მათ მოხუცებულთა თანა და მწიგნობართა და ყოველმან კრებულმან. და შეკრეს იესუ და წარიყვანეს და მისცეს იგი პილატეს მთავარსა.

Verse: 2*

ხოლო* ჰკითხა მას პილატე და ჰრქუა: შენ ხარა მეუფჱ* ჰურიათაჲ*? ხოლო იესუ მიუგო და ჰრქუა მას: შენ ჰსთქუ*.

Verse: 3*

და შეასმენდეს მღდელთ მოძღუარნი იგი ფრიად, და მან არარაჲ მიუგო.

Verse: 4*

ხოლო პილატე მერმე ჰკითხა მას და ჰრქუა: არას მიუგება? აჰა რაოდენსა შეგწამებენ შენ!

Verse: 5*

ხოლო იესუ არღარა რაჲ მიუგო, ვიდრემდე უკჳრდაცა პილატეს ფრიად.

Verse: 6*

და ყოველსა დღესასწაულსა მიუტევის მათ ერთი პყრობილი, რომელიცა გამოითხოვიან* მათ.

Verse: 7*

ხოლო იყო ვინმე ბარაბა მეჰომეთა* თანა კრული, რომელთა შფოთსა შინა კაცი ეკლა.

Verse: 8*

და ღაღად-ყო ერმან მან გამოთხოვად მისა, ვითარცა-იგი მიჰმადლის მათ მარადის.

Verse: 9*

ხოლო პილატე მიუგო და ჰრქუა მათ: გნებავსა, რაჲთა მიგიტევო* თქუენ მეუფჱ* ჰურიათაჲ?

Verse: 10*

იცოდა, რამეთუ შურით მიჰსცეს* იგი მღდელთ მოძღუართა მათ.

Verse: 11*

ხოლო მათ აღძრეს ერი იგი, რაჲთა ბარაბა მოუტევოს * მათ.

Verse: 12*

ხოლო პილატე მერმეცა მიუგო მათ და ჰრქუა: და რაჲ ვყო მეუფჱ* ესე ჰურიათაჲ?

Verse: 13*

ხოლო იგინი კუალად ღაღადებდეს-ვე ბირებითა მღდელთ მოძღუართაჲთა და იტყოდეს: ჯუარს-აცუ ეგე.

Verse: 14*

ხოლო პილატე* ეტყოდა მათ: რაჲ ბოროტი უქმნიეს? და იგინი უმეტესად ღაღადებდეს და იტყოდეს: ჯუარს-აცუ ეგე.

Verse: 15*

ხოლო პილატეს უნდა მომადლებაჲ ერისაჲ მის და მიუტევა მათ ბარაბა*, ხოლო იესუს ჰსცა* შოლტითა და მიჰსცა* მათ, რაჲთა ჯუარს-აცუან.

Verse: 16*

ხოლო სტრატიოტთა მათ შეიყვანეს იგი* შინაგან ეზოსა მას, რომელ არს ტაძარი, და შეკრიბეს ყოველივე იგი თესლები.

Verse: 17*

და შეჰმოსეს მას ძოწეული და დაადგეს მას შეთხზული ეკლისა გჳრგჳნი.

Verse: 18*

და იწყეს მოკითხვად მისა და სიტყუად: გიხაროდენ, მეუფეო ჰურიათაო!

Verse: 19*

და ჰსცემდეს* მას თავსა ლერწმითა და ჰნერწყუვიდეს მას და დაიდგნიან მუჴლნი და თაყუანის-სცემედ* მას.

Verse: 20

და რასჟამს დაასრულეს ბასრობაჲ იგი მის ზედა, განჰძარცუეს ძოწეული იგი და შეჰმოსეს მას სამოსელი თჳსი და გამოიყვანეს იგი ჯუარ-ცუმად.

Verse: 21

და წარიქციეს პაჰრაკად თანა-წარმავალი ვინმე სჳმონ კჳრენელი*, მომავალი აგარაკით, მამაჲ ალექსანდრესი და ჰრუფჱსი, რაჲთამცა აღიკიდა ჯუარი იგი მისი.

Verse: 22

და მოიღეს იგი გოლგოთასა*, ადგილსა, რომელ (არს)* გამოთარგმანებით: თხემისა ადგილი.

Verse: 23

და მისცეს სუმუროვანი ღჳნოჲ და მან არა მიიღო.

Verse: 24

და ჯუარს-აცუეს* და განიყვეს სამოსელი მისი და წილ-იგდეს მას ზედა, ვისმცა რაჲ ხუდა*.

Verse: 25

და იყო ჟამი მესამე და ჯუარს-აცუეს* იგი.

Verse: 26

და ზედა დაწერა ბრალად მისა ესე*: მეუფჱ ჰურიათაჲ.

Verse: 27

და მის თანა ჯუარს-აცუნეს ორნი ავაზაკნი: ერთი მარჯუენით მისა და ერთი მარცხენით მისა*.

Verse: 28

და აღესრულა წერილი იგი, რომელ თქუა*, ვითარმედ: უსჯულოთა თანა შეირაცხა.

Verse: 29

და რომელნი თანა-წარჰვიდოდეს, ეკიცხევდეს მას, ხრიდეს თავსა და იტყოდეს: ვაჲ რომელ-იგი დაარღუევდ* ტაძარსა მას და მესამესა დღესა აღაშჱნებდ,

Verse: 30

განირინე თავი შენი და გარდამოჴედ მაგიერ ჯუარით.

Verse: 31

ეგრეცა მღდელთ მოძღუარნი იგი ეკიცხევდეს ურთიერთას მწიგნობართა თანა და იტყოდეს: სხუანი აცხოვნნა, თავი თჳსი ვერ იცხოვნოს.

Verse: 32

ქრისტე*, მეუფჱ ისრაჱლისაჲ, გარდამოჴედინ აწ ჯუარით, რაჲთა ვიხილოთ და გურწმენეს იგი. და რომელნი-იგი მის თანა ჯუარ-ცუმულ იყვნეს, იგინიცა აყუედრებდეს*.

Verse: 33

და იყო ვითარ მეექუსე ჟამი, დაბნელდა ყოველსა ქუეყანასა ზედა მეცხრე ჟამადმდე.

Verse: 34

და მეცხრესა ჟამსა ჴმა-ყო ჴმითა დიდითა იესუ და თქუა: ელოი, ელოი, ელმანა* საბაქთანი? რომელ არს გამოთარგმანებით: ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო, რაჲსა დამაგდებ მე?

Verse: 35

და რომელთამე თანამდგომარეთა ვითარ ესმა, იტყოდეს: აჰა ელიას უჴმობს.

Verse: 36

და მირბიოდეს და აღავსეს ღრუბელი ძმრითა და დაადგეს ლერწამი და ასუმიდეს მას და თქუეს: აცადეთ, ვიხილოთ, მო-ძი-ვიდეს ელია* გარდამოჴსნად* მაგისა.

Verse: 37

ხოლო იესუ აღუტევა ჴმაჲ და აღმობერა სული.

Verse: 38

და კრეტსაბმელი ტაძრისაჲ მის განიპო ორგან: ზეთგან ქუენამდე.

Verse: 39

იხილა რაჲ ასისთავმან მან, რომელი-იგი თანა-უდგა მას, რამეთუ ღაღატ-ყო და აღმოუტევა სული, თქუა: ჭეშმარიტად კაცი ესე ძე ღმრთისაჲ იყო.

Verse: 40

და იყვნეს მუნ დედანიცა, რომელ შორით ხედვიდეს და რომელ იყო მარიამ მაგდანელი და მარიამ იაკობის* მცირისაჲ და იოსეს დედაჲ და სალომე,

Verse: 41

რომელნი-იგი გალილეას-ღა იყო, მაშინვე შეუდგეს მას, და სხუებიცა* მრავალნი დედანი, რომელნი მოსრულ იყვნეს იერუსალჱმდ*.

Verse: 42

და ვითარ დამწუხრდა, - რამეთუ პარასკევი იყო, რომელ არს შაფათისა წინა,-

Verse: 43

მოვიდა იოსეფ არიმათიელი, პატიოსანი მზრახვალი, რამეთუ იგიცა მოელოდა სასუფეველსა ღმრთისასა, იკადრა შესლვად პილატესა და გამოითხოვნა ჴორცნი იგი იესუსნი.

Verse: 44

ხოლო პილატეს უკჳრდა, ვითარმედ ვითარ ადრე მოკუდა, და მოუწოდა მტარვალსა მას და ჰკითხა, თუ: ადრე მოკუდა?

Verse: 45

და ვითარ აგრძნა მტარვალისა მისგან, მიჰმადლნა ჴორცნი იგი იოსეფს.

Verse: 46

და იყიდა მუნქუესვე არდაგი* და დადვა იგი სამარესა შინა, რომელ იყო გამოკუეთილ კლდისაგან, და მიაგორვა ლოდი* კარსა მას სამარისასა.

Verse: 47

ხოლო მარიამ მაგდანელი და მარიამ იაკობისი და იოსჱსი ხედვიდეს, სადა დასდებდეს.

Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.