TITUS Texts: Tetraevangelium e codice Adisi

TITUS
Tetraevangelium e codice Adisi: Part No. 46

Chapter: 2

Verse: 1

და იყო დღეთა მათ გამოჴდა ბრძანებაჲ აგუსტოს კეისრისაგან - აღწერაჲ ყოვლისა სოფლისაჲ.

Verse: 2

ესე პირველი სოფლის აღწერაჲ იყო მსაჯულებასა მას ასურთ(ა) ზედა კჳრინჱს(სა).

Verse: 3

და მივიდოდეს ყოველნი და აღიწ(ერ)ებოდეს თითოეულად თჳსსა ქალაქსა.

Verse: 4

აღვიდა იოსეფც(ა) გალილეაჲთ, ქალაქით ნაზარეთით, ჰურიასტან(დ), ქალაქად დავითისა, რომელსა ჰრქჳან* (ბე)თლემ, რამეთუ იყო იგ(ი) სახლისაგან და ნათესავისა დავითისი.

Verse: 5

შთაწერად მარიამითურთ, რომელი-იგი თხოილ იყო მისა, და იყო იგი მიდგომილ.

Verse: 6

და იყო ვიდრე იგინი* იყვნეს მუნ, აღივსნეს დღენი შობისა მისისანი.

Verse: 7

და შვა ძე იგი თჳსი პირმშოჲ და შეგრაგნა იგი და შთააწვინა ბაგასა, რამეთუ არა იყო მათდა ადგილ სავანესა მას.

Verse: 8

და მწყემსნი იყვნეს მასვე ადგილსა გარე მყოფნი, რომელნი ჴუმილდეს ჴუმილვათა ღამისათა სამწყსოთა თჳსთასა.

Verse: 9

და ანგელოზი უფლისაჲ დაადგა მათ, და დიდებაჲ უფლისაჲ გამობრწყინდა მათ ზედა, და შეეშინა შიშითა დიდითა.

Verse: 10

და ჰრქუა მათ ანგელოზმან: ნუ გეშინინ, რამეთუ აჰა გახარებ თქუენ სიხარულსა დიდსა, რომელ იყოს ყოვლისა მის ერისა:

Verse: 11

რამეთუ იშვა თქუენდა დღეს მჴსნელი, რომელ არს ცხებულ უფალი, ქალაქსა მას დავითისსა.

Verse: 12

და ესე სასწაულ თქუენდა: ჰპოოთ ყრმაჲ იგი წარგრაგნილი სახუეველთა, მწოლარე ბაგასა.

Verse: 13

და მეყსეულად იყო ანგელოზისა მის თანა სიმრავლე ერთა ზეცისათაჲ, რომელნი აქებდეს ღმერთსა და იტყოდეს:

Verse: 14

დიდებაჲ მაღალთა შინა ღმერთსა, და ქუეყანასა ზედა მშჳდობაჲ*, კაცთა შორის სათნოებაჲ.

Verse: 15

და იყო ვითარ აღიმაღლეს მათგან ანგელოზთა მათ ცად, იტყოდეს ურთიერთას მწყემსნი იგი: მო და მივიდეთ ბეთლემდმდე და ვიხილოთ, რაჲ არს სიტყუაჲ ესე, რომელ იყო, რომელ უფალმან გუაცნობა ჩუენ.

Verse: 16

და მოვიდეს მწრაფლ და პოეს მარიამი და იოსები და ყრმაჲ იგი, შთაწვენილი ბაგასა.

Verse: 17

და მოეგონა სიტყჳსაჲ მის, რომელ ითქუა მათდა მიმართ ყრმისა მისთჳს.

Verse: 18

და ყოველთა, რომელთა ესმოდა, დაუკჳრდებოდა* სიტყუათაჲ მათ, რომელთა ეტყოდეს მათ მწყემსნი იგი.

Verse: 19

ხოლო მარიამი ყოველსა მას სიტყუასა დაჰმარხვიდა და გულისჴმა-ჰყოფდა გულსა თჳსსა.

Verse: 20

და მიიქცეს მწყემსნი იგი, ადიდებდეს და აქებდეს ღმერთსა ყოველსა ამას ზედა, რომელი ესმა და იხილეს, ვითარცა მიეთხრა მათ.

Verse: 21

და ვითარცა აღივსნეს დღენი რვანი წინადაცუეთისა მისისანი, ჰრქუეს მას სახელი იესუ, რომელ წოდებულ იყო ანგელოზისა მისგან, ვიდრე არღა შთავრდომილ იყო იგი მუცელსა.

Verse: 22

და ვითარცა აღესრულნეს დღენი განწმედისა მათისანი მსგავსად შჯულისა მის მოსესისა, აღიყვანეს იგი იერუსალჱმდ წარდგინებად წინაშე უფლისა,

Verse: 23

ვითარცა წერილ არს შჯულსა უფლისასა, ვითარმედ: ყოველმან წულმან რომელმან განაღოს საშოჲ, წმიდა უფლისა ეწოდოს.

Verse: 24

და მიცემად მსხუერპლისა, მსგავსად ვითარცა ბრძანებულ არს შჯულსა უფლისასა, სწორნი გურიტთანი ანუ მართუენი* ტრედთანი.

Verse: 25

და აჰა იყო კაც ერთ იერუსალჱმს*, რომლისა* სახელი სჳმეონ, და იყო კაცი იგი მართალ და მოშიშ და მოელოდა ნუგეშინის-ცემასა ისრაჱლისათჳს*; და სული წმიდაჲ იყო მის თანა*.

Verse: 26

და იყო მისა ბრძანებულ სულისა მიერ წმიდისა არა ხილვად სიკუდილი, ვიდრემდე იხილოს ცხებული უფლისაჲ.

Verse: 27

და მოვიდა სულითა ტაძარსა მას, და ვითარცა მოიყვანეს მშობელთა მათ ყრმაჲ იგი იესუ ყოფად მათა მსგავსად ჩუეულებისა შჯულისაჲსა მის ზედა.

Verse: 28

და მან მიიქუა იგი მჴართა თჳსთა, აკურთხევდა ღმერთსა და თქუა:

Verse: 29

აწ განუტეო მონაჲ შენი, უფალო, მსგავსად სიტყჳსა შენისა მშჳდობით;

Verse: 30

რამეთუ იხილეს თუალთა ჩემთა მაცხოვარებაჲ შენი,

Verse: 31

რომელ განუმზადე წინაშე პირსა ყოვლისა ერისასა.

Verse: 32

ნათელი გამობრწყინებად წარმართთა* და დიდებაჲ ერისა შენისა* ისრაჱლისაჲ.

Verse: 33

და იყვნეს მამაჲ მისი და დედაჲ მისი დაკჳრვებულ* ზედა სიტყუათა მათ, რომელი ითქუნეს მის ზედა.

Verse: 34

და აკურთხნა იგინი სჳმეონ და ჰრქუა მარიამს: აჰა ესე დგას დაცემად და აღმართებად მრავალთა შორის ისრაჱლსა და სასწაულად ჴდომისა.

Verse: 35

და შენსა თავსა განვლოს მახჳლმან*, რაჲთა გამოცხადნენ მრავალთაგან გულთა ზრახვანი.

Verse: 36

და მუნ იყო ანნა წინაწარმეტყუელი, ასული ფანუელისი, ნათესავისაგან ასჱრისი. ესე გარდასრულ იყო დღეთა მრავალთა. ცხორებულ იყო ქმრისა თჳსისა თანა შჳდ წელ სიქალწულითგან თჳსით.

Verse: 37

და ესე იყო ქურივ ვითარ ოთხმეოც და ოთხ წელ, რომელი არა განეშორებოდა ტაძარსა მას, მარხვითა და ლოცვითა ჰმსახურებდა დღე და ღამე*.

Verse: 38

და ესეცა მასვე ჟამსა აღდგა და ჰმადლობდა უფალსა და ეტყოდა მისთჳს ყოველთა, რომელნი მოელოდეს ჴსნასა მას ისრაჱლისასა.

Verse: 39

და ვითარცა აღასრულეს ყოველივე მსგავსად შჯულისა მის უფლისაჲსა, მიიქცეს მუნვე გალილეად, ქალაქსა მათსა - ნაზარეთდ.

Verse: 40

და ყრმაჲ იგი იესუ აღორძნდებოდა და განძლიერდებოდა და აღივსებოდა სიბრძნითა, და მადლი ღმრთისაჲ იყო მის ზედა.

Verse: 41

და აღვიდიან მშობელნი მისნი წლად-წლად იერუსალჱმდ* დღესასწაულსა მას ზატიკისასა.

Verse: 42

და ვითარ დაეყვნეს მისნი წელნი ათორმეტნი, აღსლვასა მათსა იერუსალჱმდ* მსგავსად ჩუეულებისა დღესასწაულისა მის,

Verse: 43

და ვითარცა აღასრულნეს დღენი იგი, და მოიქცეს და აღვიდა იესუ ყრმაჲ იერუსალჱმდ* და არა უწყოდეს მშობელთა მისთა,

Verse: 44

ჰგონებდეს, ვითარმედ თანამოგზაურთა თანა იყოს. და ვითარ მივლეს დღის ერთის გზაჲ, ეძიებდეს მას ნათესავთა თანა და მეცნიერთა თანა;

Verse: 45

და ვითარ არა პოეს, მიიქცეს მუნვე იერუსალჱმდ* მოძიებად მისა.

Verse: 46

და იყო შემდგომად სამისა დღისა პოეს იგი ტაძარსა მას, რამეთუ ჯდა მოძღუართა მათ თანა, ისმენდა მათსა და ჰკითხვიდა მათ.

Verse: 47

და დაუკჳრდებოდა* ყოველთა, რომელთა ესმოდა სიბრძნე მისი და სიტყჳს-გებაჲ მისი*.

Verse: 48

და ხედვედ მას და დასულბიან. და ჰრქუა მას დედამან მისმან: შვილო, რაჲ საქმჱ მაქმენ ჩუენ? აჰა ესერა მამაჲ შენი და მე, გუელმოდა და გეძიებდით შენ.

Verse: 49

და ჰრქუა მათ: რაჲსა მეძიებდით მე? არა უწყოდეთ, რამეთუ სახლსა მამისა ჩემისასა ჯერ-არს ჩემი ყოფაჲ?

Verse: 50

და მათ არა ცნეს სიტყუაჲ მისი, რომელსა ეტყოდა მათ.

Verse: 51

და გარდავიდა მათ თანა და მივიდა ნაზარეთა და იყო დამორჩილებულ მათა. და დედასა მისსა დაემარხნეს ყოველნი ესე სიტყუანი გულსა თჳსსა.

Verse: 52

და იესუ აღორძნდებოდა სიბრძნითა და ჰასაკითა და მადლითა წინაშე ღმრთისა და კაცთა.

Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.