TITUS
Tetraevangelium e codice Adisi: Part No. 48

Chapter: 4 


Verse: 1 
   ხოლო იესუ სავსჱ სულითა წმიდითა მოიქცა იორდანით, და მოჰყვანღა სულსა უდაბნოდ.
Verse: 2 
   და ორმეოც დღე გამოიცადებოდა ეშმაკისაგან* და არარაჲ ჭამა მათ დღეთა შინა. და აღ-რაჲ-ესრულნეს დღენი იგი, შეემშია.
Verse: 3 
   ჰრქუა მას ეშმაკმან მან: უკუეთუ ძჱ ხარ ღმრთისაჲ, არქუ ქვათა ამათ, რაჲთა იქმნენ პურ.
Verse: 4 
   მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: წერილ არს: არა ხოლო თუ პურითა ცხონდების კაცი, არამედ ყოვლითა სიტყჳთა ღმრთისაჲთა.
Verse: 5 
   და აღიყვანა იგი მთასა მაღალსა და უჩუენნა მას ყოველნ(ი) სუფევანი* სოფლისანი გამოხატვითა ჟამისაჲთა.
Verse: 6 
   და ჰრქუა მას: შენ მიგცე* ამის ყოვლისა ჴელმწიფებაჲ და დიდებაჲ მათი, რამეთუ ჩემდა მოცემულ არს, და რომელსა მინდეს, მივსცე ეგე;
Verse: 7 
   უკუეთუ შენ თაყუანის-მცე ჩემ წინაშე, [ი]ყოს შენდა ყოველი.
Verse: 8 
   [მი]უგო იესუ და ჰრქუა მას: წერილ არს: უფალსა ღმერთსა შენსა თაყუანის-სცე და მას მხოლოსა ჰმსახურებდე.
Verse: 9 
   [დ]ა მოიყვანა იგი იერუსალჱმდ*, დაადგინა იგი გოდოლსა ზედა მის ტაძრისასა და ჰრქუა მას: ძე თუ ხარ ღმრთისაჲ, გარდავარდი ამიერ.
Verse: 10 
   რამეთუ წერილ არს: ანგელოზთა მისთა უბრძანებიეს შენთჳს დაცვად შენდა;
Verse: 11 
   ჴელითა მათითა აღგიპყრან შენ, რაჲთა არასადა წარსცე ქვასა ფერჴი შენი.
Verse: 12 
   მიუგო* და ჰრქუა მას იესუ, რამეთუ: თქუმულ არს: არა განსცადო უფალი ღმერთი შენი.
Verse: 13 
   და აღასრულნა ყოველნი განსაცდელნი ეშმაკმან მან და განეშორა მას ვიდრე ჟამად რავდენადმდე.
Verse: 14 
   და მოიქცა იესუ ძალითა სულისა წმიდისაჲთა გალილეად; და ჰამბავი განჴდა მისთჳს ყოველსა მას გარემო სოფლებსა.
Verse: 15 
   და იგი თავადი ასწავებდა შესაკრებელთა მათთა და იდიდებოდა ყოველთაგან.
Verse: 16 
   და მოვიდა ნაზარეთა, სადაცა აღზრდილ იყო, და შევიდა, ვითარცა ჩუეულ იყო იგი, დღესა შაფათსა შესაკრებელსა მათსა, და მისცეს მას წიგნი ესაჲა წინაწარმეტყუელისაჲ.
Verse: 17 
   აღდგა და განყო წიგნი იგი კითხვად და პოვა ადგილი, რომელსა წერილ იყო:
Verse: 18 
   სული უფლისაჲ ჩემ ზედა, რომლისათჳსცა მცხო მე, მახარებელად გლახაკთა მომავლინა მე, განკურნებად შემუსრვილთა გულითა, ქადაგებად ტყუეთა განტევებისა და ბრმათა ახილვად, განვლინებად მომსრალთა განტევებისა.
Verse: 19 
   და ქადაგებად წელიწადი უფლისაჲ შეწყნარებული.
Verse: 20 
   და შეყო წიგნი იგი და მისცა მსახურსა და დაჯდა; და თუალნი* ყოვლისა კრებულისანი მას ხედვიდეს.
Verse: 21 
   და იწყო სიტყუად მათა, ვითარმედ: დღეს აღესრულა წერილი მისი ყურთა მიმართ თქუენთა.
Verse: 22 
   [დ]ა ყოველნი ეწამებოდეს მას და უკჳრდა სიტყუათა მათ მისთა ზედა მადლისათა, რომელნი გამოვიდოდეს პირისაგან მისისა, და ეტყოდეს: ანუ არა ესე არსა ძჱ იოსებისი?
Verse: 23 
   და თავადმან ჰრქუა მათ: მრქუათ სამე იგავი ესე: მკურნალო, განიკურნე თავი შენი. რავდენი გუესმა საქმე კაფარნაომს, ქმენ აქაცა მამულსა შენსა.
Verse: 24 
   ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ არავინ წინაწარმეტყუელი შეწყნარებულ არს თჳსსა სოფელსა.
Verse: 25 
   ხოლო ჭეშმარიტსა გეტყჳ თქუენ, რამეთუ მრავალნი ქურივნი იყვნეს დღეთა ელიაჲსთა* ისრაჱლსა შორის, ოდეს-იგი დაეჴშნეს ცანი სამ და ექუს თუე*, რაჟამს- -იგი იყო სიყმილი ყოველსა ქუეყანასა.
Verse: 26 
   და არავის ერთისა მათგანისა მიივლინა ელია, გარნა სარეფთად სიდონიაჲსა, დედაკაცისა ქურივისა.
Verse: 27 
   და მრავალნი კეთროვანნი იყვნეს ისრაჱლსა შორის ელისეს ზე, წინაჲსწარმეტყუელისა*, და არავინ მათგანი განიკურნა, გარნა ნემან ასური.
Verse: 28 
   და აღივსნეს ყოველნი გულის წყრომითა, რომელნი-იგი იყვნეს შესაკრებელსა მას შინა, ესმოდა რაჲ ესე.
Verse: 29 
   და აღდგეს და განაძეს იგი გარეშე ქალაქისა მისგან და მოიყვანეს იგი ვიდრე წუერადმდე მის მთისა, რომელსა ზედა ქალაქი მათი დაშენებულ იყო, რაჲთა გარდააგდონ იგი.
Verse: 30 
   ხოლო თავადმან განვლო შორის მათსა და წარვიდა.
Verse: 31 
   და შთავიდა კაფარნაომდ, ქალაქად გალილეაჲსა*, და ასწავებდა მათ შაბათსა* შინა.
Verse: 32 
   და უკჳრდა* მოძღურებაჲ იგი მისი, რამეთუ ჴელმწიფებით იყო სიტყუაჲ მისი.
Verse: 33 
   და იყო შესაკრებელსა მათსა კაცი, რომელსა თანა* იყო სული არაწმიდაჲ, და ღაღატ-ყო ჴმითა დიდითა:
Verse: 34 
   ეჰა, რაჲ არს ჩემი და შენი, იესუ ნაზორეველო? მოხუედ* წარწყმედად ჩუენდა, გიცით შენ, ვინ ხარ წმიდაჲ ეგე ღმრთისაჲ.
Verse: 35 
   და შეჰრისხნა მას იესუ და ჰრქუა: პირი დაიყავ და გავედ* მაგისგან! და დასცა იგი შორის მათსა ეშმაკმან მან და განვიდა მისგან და არარაჲ ავნო მას.
Verse: 36 
   და იყო განკჳრვებაჲ მათ ყოველთა ზედა და ზრახვიდეს ურთიერთას და იტყოდეს: რაჲ არს სიტყუაჲ ესე, რამეთუ ჴელმწიფებითა და ძალითა უბრძანებს სულთა არაწმიდათა*, და განვლენ?
Verse: 37 
   და მიმოეფინებოდა ჰამბავი მისი ყოველთა მათ ადგილთა გარემო მის სოფლებისათა.
Verse: 38 
   და აღდგა მის კრებულისაგან და შევ[ი]და სახლსა სიმონი[სსა; ხ~] სიდედრი სიმონისი შეპყრობილ იყო სიცხისაგან დიდისა. და უთხრეს მას მისთჳს.
Verse: 39 
   და დაადგა მას ზედა და შეჰრისხნა სიცხესა მას. და დაუტევა იგი მეყსეულად, და აღდგა და ჰმსახურებდა მას.
Verse: 40 
   [დ]ა დასლვასა ოდენ მზისასა რავდენთა აქუნდა უძლურები იგი თითო-სახეთაგან სენთა, მოიყვანეს* მისა, ხოლო თავადმან კაცად-კაცადსა მათსა დასდვა ჴელი და განკურნა იგინი.
Verse: 41 
   და გამოვიდოდეს ეშმაკნი მრავალთაგან, ღაღადებდეს და იტყოდეს, ვითარმედ: შენ ხარ ქრისტე, ძჱ ღმრთისა ცხოელისაჲ. და შეჰრისხნა მათ და არა უტევებდა სიტყუად, რამეთუ იცოდეს, ვითარმედ ესე არს ქრისტე*.
Verse: 42 
   და ვითარცა განთენა, გამოვიდა მიერ და წარვიდა უდაბნოსა ადგილსა, და ერი ეძიებდა მას და მოვიდეს მისა და იყენებდეს მას, რაჲთამცა არა წარვიდა მათგან.
Verse: 43 
   ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ, ვითარმედ: სხუათაცა ქალაქთა ჯერ-არს ჩემდა ხარებად სასუფეველი ღმრთისაჲ, რამეთუ ამისთჳს მოვივლინე.
Verse: 44 
   და ქადაგებდა ყოველთა შესაკრებელთა გალილეაჲსათა.




Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.