TITUS Texts: Tetraevangelium e codice Adisi

TITUS
Tetraevangelium e codice Adisi: Part No. 65

Chapter: 21

Verse: 1

მიხედა და იხილა, რომელნი დასდებდეს შესაწირავსა ფასის საცავსა მას მდიდარნი.

Verse: 2

და იხილა ვინმე ქურივი გლახაკი, რომელმან დადვა ორი მწულილი.

Verse: 3

და თქუა იესუ: ჭეშმარიტად გეტყუ თქუენ, რამეთუ ქურივმან გლახაკმან უმეტეს ყოველთასა შეწირა.

Verse: 4

რამეთუ ამათ ყოველთა ნამეტავისაგან* მათისა შეწირეს დასადებელსა ამას, ხოლო ამან ნაკლულევანებისაგან თჳსისა ყოველი, რაჲცა აქუნდა საცხორებელი, შეწირა.

Verse: 5

და რომელნიმე იტყოდეს ტაძრისა მისთჳს, ვითარმედ: ქვითა კეთილითა და პატიოსნითა შენებულ არს; და თქუა:

Verse: 6

ხედავთა ამას? მოვლენან დღენი, რომელთა შინა არა დაშთეს ქვაჲ ქვასა ზედა, რომელი არა დაირღუეს.

Verse: 7

ჰკითხეს მოწაფეთა: მოძღუარ, ოდეს იყოს, და რაჲ არს სასწაული, ოდეს ესე ყოფად არს?

Verse: 8

ხოლო თავადმან ჰრქუა: იხილეთ, ნუუკუე სცთეთ, რამეთუ მრავალნი მოვიდოდიან სახელითა ჩემითა და იტყოდიან, ვითარმედ მე ვარ; და ჟამი მოწევნულ არს, ნუ მიხუალთ შედგომად მათა*.

Verse: 9

ოდეს გესმოდიან ბრძოლანი და შფოთნი, ნუ შესძრწუნდებით*, რამეთუ ჯერ-არს ყოფად, და არღა მეყსეულად იყოს აღსასრული.

Verse: 10

მაშინ ეტყოდა მათ: აღდგენ ნათესავნი ნათესავსა ზედა და მეუფებაჲ მეუფებასა ზედა;

Verse: 11

და იყვნენ ძრვანი დიდ-დიდნი ადგილდ-ადგილდ, სიყმილნი და სრვანი, საშინელებანი ზეცით, სასწაულნი დიდ-დიდნი იყვნენ.

Verse: 12

ხოლო ამათ ყოველთა წინა დაგასხნენ თქუენ ზედა ჴელნი მათნი და გდევნიდენ და მიგცნენ თქუენ შესაკრებელთა და საპყრობილესა, მეფეთა წინაშე და მთავართა მიგიყვანებდენ თქუენ სახელისა* ჩემისათჳს.

Verse: 13

და გექმნეს თქუენ ესე საწამებელ.

Verse: 14

დაისხენით ესენი გულთა თქუენთა, რაჲთა არა წინაჲსწარ იწურთიდეთ, რაჲ სიტყუაჲ მიუგოთ,

Verse: 15

რამეთუ მოგცეს თქუენ პირი და სიბრძნე, რომელსა ვერ უძლონ წინააღდგომად და სიტყჳს გებად ყოველთა წინააღმდგომთა თქუენთა.

Verse: 16

რამეთუ მიგცნენ თქუენ მამა-დედათაგან და ძმათა და მეგობართა და ნათესავთა, და მოჰკლვიდენ თქუენგანთა;

Verse: 17

და იყვნეთ თქუენ მოძულებულ ყოველთაგან სახელისა ჩემისათჳს.

Verse: 18

და თმაჲ თავისა თქუენისაჲ ცუდად არა წარწყმდეს.

Verse: 19

მოთმინებითა თქუენითა მოიპოვნეთ სულნი თქუენნი.

Verse: 20

რაჟამს იხილოთ იერუსალჱმი გარე-მოდგომილი ერისაგან, მაშინ გულისჴმა-ყავთ, რამეთუ მოახლებულ არს მოჴრებაჲ მისი.

Verse: 21

მაშინ რომელნი ჰურიასტანს იყვნენ, ივლტოდედ* მთად კერძო; და რომელნი იყვნენ შუვა მისა, განივლტოდედ; რომელნი ველსა იყვნენ*, ნუ შევლენედ მუნ.

Verse: 22

რამეთუ დღენი შურის-გებისანი არიან, რაჲთა აღესრულნენ ყოველნი წერილნი.

Verse: 23

ხოლო ვაჲ მუცელ-ქმნულთა და რომელნი აწოებდენ მათ დღეთა შინა, რამეთუ იყოს ჭირი დიდი მაშინ ქუეყანასა ზედა და რისხვაჲ ერსა მას.

Verse: 24

და დაეცნენ პირითა მახჳლისაჲთა, და წარიტყუენნენ* ყოველთა მიმართ წარმართთა; და იერუსალჱმი დათრგუნვილ იყოს წარმართთაგან, ვიდრემდე აღესრულნენ ჟამნი წარმართთანი.

Verse: 25

[დ]ა იყოს სასწაული მზესა და მთოვარესა და ვარსკულავთა*, შეკრებაჲ თესლებისაჲ განკჳრვებითა ოხრისაჲთა, ვითარცა ზღჳსაგან* და ძრვისა;

Verse: 26

სულითა კაცთაჲთა შიშისაგან და მოლოდებისა მომავალისა ზედა სოფელსა ამას, რამეთუ ძალნი ცათანი შეიძრნენ*.

Verse: 27

და მაშინ იხილონ ძე კაცისაჲ, მომავალი ღრუბელთა ძალითა და დიდებითა მრავლითა.

Verse: 28

და ვითარცა იწყოს ამან ყოველმან ყოფად, აღიხილენით თუალნი* და აღიპყრენით ჴელნი, რამეთუ მოწევნულ არს გამოჴსნაჲ თქუენი.

Verse: 29*

და ეტყოდა მათ იგავსა: იხილეთ ლეღჳ და ყოველნი ხენი.

Verse: 30*

რაჟამს გამოვალნ ფურცელი, თჳთ უწყოდით, რამეთუ ახლოს არს ზაფხული.

Verse: 31*

ეგრეცა თქუენ, რაჟამს იხილოთ ესე ყოველი ყოფილი, უწყოდეთ, რამეთუ ახლოს არს სასუფეველი ღმრთისაჲ.

Verse: 32*

ამენ გეტყჳ თქუენ: არა წარჴდეს ნათესავი ესე, ვიდრემდე ესე ყოველი იყოს.

Verse: 33*

ცანი და ქუეყანაჲ წარჴდენ, ხოლო სიტყუანი ჩემნი არა წარჴდენ.

Verse: 34*

ეკრძალენით თავთა თქუენთა, ნუუკუე დამძიმდენ გულნი თქუენნი შუებითა და მთრვალობითა და ზრუნვითა ამის სოფლისაჲთა, და მეყსეულად მოიწიოს დღჱ* იგი თქუენ ზედა,

Verse: 35*

რამეთუ ვითარცა საფრჴჱ* მოუჴდეს მსხდომარეთა ზედა პირსა ყოვლისა* ქუეყანისასა.

Verse: 36*

იღჳძებდით უკუე ყოველსა ჟამსა და ევედრებოდეთ, რაჲთა ღირს იქმნნეთ* განრინებად ამის ყოვლისაგან, რომელი ყოფად არს, და დადგრომად* წინაშე ძისა კაცისა.

Verse: 37*

და იყოფოდა* თავადი ტაძარსა მას შინა დღისი და ასწავებდა; ხოლო ღამე* განვიდის და იქცევინ მთასა მას, რომელსა ჰრქჳან ზეთის ხილთაჲ.

Verse: 38*

და ყოველმან ერმან აღიმსთჳს მისა* ტაძარსა მას შინა სმენად სიტყუათა მათ მისთა.

Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.