TITUS
Tetraevangelium e codice Adisi: Part No. 66

Chapter: 22 


Verse: 1* 
   და მოახლებულ იყო დღესასწაული* იგი უცომოებისაჲ, რომელსა ჰრქჳან პასქაჲ.
Verse: 2* 
   და ეძიებდეს მას მღდელთ მოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი, ვითარმცა მოკლეს იგი, ხოლო ეშინოდა ერისა მის.
Verse: 3* 
   და შეუჴდა ეშმაკი იუდას, რომელსა* ერქუა ისკარიოტელ. და იყო იგი რიცხჳსაგან ათორმეტთაჲ.
Verse: 4* 
   და შევიდა იგი, ეზრახა მღდელთ მოძღუართა და მწიგნობართა და ერისა წინამძღუართა, ვითარმცა მიჰსცა* იგი მათ.
Verse: 5* 
   ხოლო მათ განიხარეს და აღუთქუეს მას ვეცხლი მიცემად.
Verse: 6* 
   და აღუვარა* მათ და ეძიებდა ჟამსა მარჯუესა, რაჲთა მიჰსცეს* იგი მათ თჳნიერ ერისა.
Verse: 7* 
   მოიწინეს დღენი იგი უცომოებისანი, ოდეს ღირდა პასქაჲ იგი დაკლვად.
Verse: 8* 
   და წარავლინნა პეტრე და იოვანე და ჰრქუა მათ: წარვედით და მომიმზადეთ ჩუენ პასქაჲ, რაჲთა ვჭამოთ.
Verse: 9* 
   ხოლი მათ ჰრქუეს: სადა გნებავს, და მოგიმზადოთ?
Verse: 10* 
   ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: აჰა ეგერა შესლვასა ოდენ თქუენსა ქალაქად შეგემთხჳოს თქუენ კაცი, რომელსა ლაგჳნი წყლითა ზე* ედგას; შეუდეგით მას სახიდ, ვიდრეცა შევიდეს,
Verse: 11* 
   და არქუთ უფალსა მას სახლისასა: გეტყჳს შენ მოძღუარი: სადა არს სავანე, რომელსა პასქაჲ ესე მოწაფეთა ჩემთა თანა ვჭამო?
Verse: 12* 
   და მან გიჩუენოს თქუენ ქორი დაგებული დიდი; მუნ მზა-მიყავთ ჩუენ.
Verse: 13* 
   და წარვიდეს და პოვეს ეგრე, ვითარცა-იგი ჰრქუა მათ, და მომზადეს პასქაჲ იგი.
Verse: 14* 
   და ოდეს იყო ჟამი, დაჯდა, და ათორმეტნი* მოწაფენი მის თანა.
Verse: 15* 
   და ჰრქუა მათ: გულის სიტყჳთ გული მითქუმიდა პასქასა ამას ჭამად თქუენ თანა, ვიდრე ვნებადმდე ჩემდა.
Verse: 16 
   ხოლო გეტყჳ თქუენ: არღარა ვჭამო ამისგან, ვიდრემდე აღესრულოს სასუფეველსა ღმრთისასა.
Verse: 17 
   და მოიღო სასუმელი, ჰმადლობდა და თქუა: მიიღეთ ესე და განიყავთ* თავისა თქუენისა.
Verse: 18 
   ხოლო გეტყჳ თქუენ: ამიერითგან არღარა ვსუა ნაყოფისაგან ვენაჴისა, ვიდრემდე სასუფეველი ღმრთისაჲ მოვიდეს.
Verse: 19 
   და მოიღო პური, ჰმადლობდა და განტეხა, მისცა მათ და ჰრქუა: ესე არს ჴორცი ჩემი თქუენთჳ[ს] მიცემული; ამას ჰყოფდით ჩემდა მოსაჴსენებელად.
Verse: 20 
   ეგრევე სასუმელი შემდგომად სერობისა და თქუა: ესე სასუმელი - ახ[ა]ლი რჩული სისხლისა ჩემისაჲ თქუენთჳს დათხეული.
Verse: 21 
   ხოლო აჰა ჴელი განმცემელისა ჩემისაჲ ჩემ თანა ტაბლასა ზედა.
Verse: 22 
   ძჱ სამე კაცისაჲ მსგავსად განჩინებულისა მისისა წარვალს, ხოლო ვაჲ არს კაცისაჲ მის, ვის მიერ მიეცემის იგი!
Verse: 23 
   [დ]ა მათ იწყეს ძიებად ურთიერთას: ვინ-მე არს მათგანი, რომელსა ეგულების ესე ყოფად?
Verse: 24 
   და იყო ცილობაჲცა მათ შორის, ვითარმედ ვინ-მე იყოს დიდ მათგანი?
Verse: 25 
   ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: მეფენი წარმართთანი უფლებდენ მათ ზედა, და რომელთა ჴელმწიფებაჲ აქუს* მათ ზედა, ქველის მოქმედ ჰრქჳან*.
Verse: 26 
   ხოლო თქუენ არა ეგრე იყვნეთ, არამედ უდიდესი იგი თქუენ შორის იყავნ მრწემ*, და წინამძღუარი იგი - ვითარცა მსახური.
Verse: 27 
   ვინ არს უფალი: რომელი ინაჴით-ზის ანუ რომელი მსახურებს? ანუ არა რომელი ინაჴით-ზის? ხოლო მე ვარ თქუენ შორის ვითარცა მსახური.
Verse: 28 
   თქუენ ხართ, რომელნი დაადგერით ჩემ თანა განსაცდელთა* შინა ჩემთა.
Verse: 29 
   და მე აღგითქუამ თქუენ, ვითარცა მე აღმითქუა მამამან ჩემმან სასუფეველი,
Verse: 30 
   რაჲთა სჭამდეთ და სუმიდეთ ტაბლასა ჩემსა ზედა სასუფეველსა შინა ჩემსა და დასხდეთ ათორმეტნი საყდართა და სჯიდეთ ათორმეტთა ტომთა ისრაჱლისათა.
Verse: 31 
   სიმონ, სიმონ, აჰა ესერა ეშმაკმან გამოგითხოვნა თქუენ აღცრად ვითარცა იფქლი.
Verse: 32 
   ხოლო მე ვევედრე მამასა ჩემსა შენთჳს, რაჲთა არა მოგაკლდეს სარწმუნოებაჲ შენი, და შენ ოდესმე მიექცე და განამტკიცნე* ძმანი შენნი.
Verse: 33 
   ხოლო მან ჰრქუა: უფალო, მე შენ თანა მზა ვარ საპყრობილედ და მოსიკუდილდ.
Verse: 34 
   ხოლო თავადმან ჰრქუა: გეტყჳ შენ, პეტრე: არღა ეყივლოს ქათამსა დღეს, ვიდრემდე სამ გზის უვარ-მყო მე, ვითარმედ არა მიცი მე.
Verse: 35 
   და ჰრქუა მათ: ოდეს წარგავლინენ* თქუენ თჳნიერ ბალანტისა და ვაშკარანისა და ფერჴთ-შესასხმელისა*, ნუ* გაკლდა რაჲ თქუენ? ხოლო მათ თქუეს: არაჲ გუაკდა*.
Verse: 36 
   და მერმე თქუა: არამედ აწ რომელსა აქუნდეს ბალანტი, აღიღენ; ეგრევე მსგავსად ვაშკარანიცა*; და რომელსა არა აქუნდეს, განყიდენ სამოსელი თჳსი და იყიდენ მახჳლი.
Verse: 37 
   გეტყჳ თქუენ: ესე ხოლო წერილი ჯერ-არს ჩემ ზედა აღსრულებად, ვითარმედ ურჩულოთა თანა შეირაცხა, და რამეთუ ჩემთჳს აღსასრული იყოს.
Verse: 38 
   ხოლო მათ რქუეს*: უფალო, აჰა ესერა არიან ორ დანაკ. ხოლო თავადმან ჰრქუა: კმა არს.
Verse: 39 
   და გამოვიდა მიერ და წარვიდა, ვითარცა ჩუეულებაჲ აქუნდა, მთასა ზეთის ხილთასა, და მისდევდეს მას მოწაფენი მისნი.
Verse: 40 
   და მი-რაჲ-ვიდა ადგილსა მას, და ჰრქუა მათ: ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა.
Verse: 41 
   და თავადი განეშორა მათგან ვითარ ქვის სატყორცებელ ოდენ, დაიდგნა მუჴლნი, ილოცვიდა
Verse: 42 
   და იტყოდა: მამაო, უკუეთუ გნებავს თანა-წარსლვად სასუმელი ესე ჩემგან, ხოლო ნუ ნებაჲ ჩემი, არამედ ნებაჲ შენი იყავნ!
Verse: 43* 

Verse: 44* 

Verse: 45 
   და აღდგა მიერ ლოცვით და მოვიდა მოწაფეთა თჳსთა და პოვნა იგინი მძინარენი მწუხარებისა მისგან
Verse: 46 
   და ჰრქუა მათ: რაჲსა გძინავს? აღდეგით და ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ* განსაცდელსა.
Verse: 47 
   და ვიდრე იგი ამას იტყოდა, აჰა ერი და რომელსა ერქუა იუდა ისკარიოტელი, ერთი ათორმეტთაგანი, წინა-უძღოდა მათ და მიეახლა იესუს, ამბორის-ყოფად მისა, რამეთუ ესე სასწაული მიეცა მათა* და ჰრქუა: რომელსა მე ამბორს- -უყო, იგი არს.
Verse: 48 
   ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: იუდა ამბორის-ყოფითა მისცემს ძესა კაცისასა.
Verse: 49 
   იხილეს რაჲ მისთანათა საქმე ესე, ჰრქუეს მას: უფალო, უკუეთუ (გნებავს)*, მოვსრნეთ ესენი მახჳლითა*.
Verse: 50 
   და სცა ვინმე ერთმან მათგანმან მონასა მღდელთ მოძღურისასა და წარჰკუეთა ყური მისი მარჯუენე*.
Verse: 51 
   მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: აცადეთ აქამომდე! და შეახო ჴელი ყურსა მისსა და განკურნა იგი.
Verse: 52 
   ჰრქუა იესუ მოსრულთა მათ მის ზედა მღდელთ მოძღუართა და ერისთავთა მის ტაძრისათა და ხუცესთა: ვითარცა ავაზაკსა ზედა მოსრულ ხართ მახჳლითა* და წათებითა.
Verse: 53 
   დღითი დღედ თქუენ თანა ვიყავ ტაძარსა შინა, და არა გაჰყავთ ჴელი ჩემ ზედა; არამედ ესე არს ჟამი თქუენი და ჴელმწიფებაჲ ბნელისაჲ.
Verse: 54 
   და ვითარცა შეიპყრეს იგი, წარყვანეს და შეიყვანეს იგი სახლსა მღდელთ მოძღურისასა. ხოლო პეტრე მისდევდა შორით.
Verse: 55 
   და აღაგზნეს ცეცხლი შორის ეზოსა და გარე მოასხდეს იგინი, და დაჯდა პეტრეცა შორის მათსა.
Verse: 56 
   და იხილა იგი მჴევალმან ვინმე მჯდომარე ნათელსა მას და თქუა: ესეცა მის თანავე იყო.
Verse: 57 
   ხოლო მან უარ-ყო და თქუა: დედაკაცო, არა ვიცი იგი.
Verse: 58 
   და მცირედ-რე იხილა იგი სხუამან და ჰრქუა: შენცა მათთანაჲ ხარ. ხოლო პეტრე თქუა: კაცნო, არა ვარ მათთანაჲ.
Verse: 59 
   და ვითარ წარჴდა ჟამი ერთი, სხუაჲ* ვინმე დაამტკიცებდა და იტყოდა: ჭეშმარიტად ესეცა მათთანაჲვე იყო, და რამეთუ გალილეველ არს.
Verse: 60 
   ხოლო პეტრე ჰრქუა მას: კაცო*, არა ვიცი, რასა იტყჳ. და მეყსეულად ვიდრე იტყოდა-ღა იგი ამას, ქათამი ყივა.
Verse: 61 
   და მოექცა უფალი და მიხედა პეტრეს. და მოეჴსენა პეტრეს სიტყუაჲ იგი უფლისაჲ, რომელ ჰრქუა მას, ვითარმედ: ვიდრე ქათმისა ჴმობადმდე უვარ-მყო მე სამ გზის, ვითარმედ: არა ვიცი მე.
Verse: 62 
   და გავიდა გარე, ტიროდა მწარედ.
Verse: 63 
   ხოლო კაცთა მათ რომელთა შეეპყრა იესუ, ეკიცხევდეს მას და სცემდეს
Verse: 64 
   და ეტყოდეს: წინაჲსწარმეტყუელებდ*, ვინ არს, რომელმან გცა შენ?
Verse: 65 
   და სხუასა მრავალსა ჰგმობდეს და იტყოდეს* მისთჳს.
Verse: 66 
   და ვითარცა განთენა დღე, შეკრბეს მოხუცებულნი და მღდელთ მოძღუარნი და მწიგნობარნი და აღიყვანეს იგი შესაკრებელსა მათსა
Verse: 67 
   და ეტყოდეს: უკუეთუ შენ ხარ ქრისტე, მითხარ ჩუენ. ხ~ ჰრქუა მათ იესუ: უკუეთუ* გითხრა, არა გრწმენეს;
Verse: 68 
   და უკუეთუ* გკითხო თქუენ, ვერაჲ მომიგოთ გინა განმიტეოთ.
Verse: 69 
   ამიერითგან იყოს ძჱ კაცისაჲ მჯდომარჱ მარჯუენით* ძლიერებასა ღმრთისასა.
Verse: 70 
   და ჰრქუეს მას ყოველთა: შენ უკუე* ხარა ძე ღმრთისაჲ? ჰრქუა მათ: თქუენ იტყჳთ, რამეთუ მე ვარ.
Verse: 71 
   და მათ თქუეს: რაჲ-ღა გჳჴმს წამებაჲ? ჩუენ თჳთ გუესმა* პირისაგან მისისა.




Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.