ვითარცა გულისჴმა-ყო უფალმან, ვითარმედ ესმა ფარისეველთა მათ, რამეთუ იესუ უმრავლესთა დაიმოწაფებს და ნათელ-სცემს უფროჲს იოვანესა,
Verse: 2
არა თუ თჳთ იესუ ნათელ-სცემდა, არამედ მოწაფენი მისნი,
Verse: 3
დაუტევა ჰურიასტანი ქუეყანაჲ და მივიდა მერმე გალილეად.
Verse: 4
და იყო მისა თანა-წარსლვად სამარიასა
Verse: 5
მივიდა იგი ქალაქსა ერთსა სამარიტელთასა, რომელსა სახელი ერქუა სჳქარ, მახლობელად დაბასა მას, რომელ მისცა იაკობ ძესა თჳსსა იოსეფს.
Verse: 6
და მუნ იყო წყაროჲ ერთი იაკობისი, და იესუ, დამაშურალი გზისა მისგან, ჯდა წყაროსა მას თანა. და იყო ჟამი მეექუსჱ.
Verse: 7
მოვალს დედაკაც ერთ სამარიაჲთ ვსებად წყლისა. ჰრქუა მას იესუ: მასუ მე.
Verse: 8
რამეთუ მოწაფენი მისნი შესლულ* იყვნეს ქალაქად, რაჲთა საზრდელი იყიდონ.
Verse: 9
ჰრქუა მას დედაკაცმან მან სამარიტელმან: შენ ჰურია ხარ, ვითარ ჩემგან სუმად ითხოვ, დედაკაცისა ამისგან სამარიტელისა? რამეთუ არასადა მიეახლნიან ჰურიანი სამარიტელთა.
Verse: 10
მიუგო მას იესუ და ჰრქუა: უკუეთუმცა უწყოდე შენ ნიჭი იგი ღმრთისაჲ და ვინ არს, რომელი გეტყჳს შენ, ვითარმედ: მასუ მე, შენმცა ითხოე მისგან, გცა* ხოლო თუმცა შენ წყალი იგი ცხოელი.
Verse: 11
ჰრქუა მას დედაკაცმან მან: უფალო შენ სარწყული არა გაქუს, და ჯურღუმული* ესე ღრმა არს. აწ ვინაჲ გაქუს შენ წყალი ცხოელი?
Verse: 12
ნუთუ უდიდეს ხარ შენ მამისა მის ჩუენისა იაკობისა, რომელმან ესე ჯურღუმული მოგუცა ჩუენ? და თავადი მაგისგან სუმიდა და ძენი მისნი და საცხოვარი მისი.
Verse: 13
მიუგო მას იესუ და ჰრქუა: ყოველი რომელი სუმიდეს მაგის წყლისაგან, მერმეცა სწყუროდისვე.
Verse: 14
ხოლო რომელმან სუას წყლისა მისგან, რომელი ვსცე მას, არა სწყუროდის უკუნისადმდე. ხოლო წყალი იგი, რომელი ვსცე მას, ეყოს მას წყარო წყლისა აღმოდინებულისაჲ ცხორებასა მას საუკუნესა.
Verse: 15
ჰრქუა მას დედაკაცმან მან: უფალო მეც მე წყალი ეგე, რაჲთა არა მწყუროდის და არცა მოვიდე აქა ვსებად წყლისა.
Verse: 16
ჰრქუა მას იესუ: მივედ და მოხადე ქმარსა შენსა და მოვედ აქა.
Verse: 17
მიუგო დედაკაცმან მან და ჰრქუა: არა მივის მე ქმარ. ჰრქუა მას იესუ: კეთილად სთქუ, ვითარმედ არა მივის მე ქმარ,
Verse: 18
რამეთუ ხუთ ქმარ ცვალებულ არს შენდა, და რომელი-იგი აწ გივის, არა არს იგი შენი ქმარი; ეგე მართალი სთქუ*.
Verse: 19
ჰრქუა მას დედაკაცმან მან: უფალო, ვჰგონებ, ვითარმედ წინაწარმეტყუელ ხარ შენ.
Verse: 20
მამანი იგი ჩუენნი მთასა ამას ზედა თაყუანის-სცემდეს, და თქუენ იტყჳთ, ვითარმედ: იერუსალჱმს* ხოლო არს ადგილი, სადა ღირს თაყუანის-ცემაჲ.
Verse: 21
ჰრქუა მას იესუ: დედაკაცო, შენ გრწმენინ ჩემი, რამეთუ მოვიდენ ჟამნი, რაჟამს არცა მთასა ამას, არცა იერუსალჱმსა* თაყუანის-სცემდენ მამა(სა).
Verse: 22
თქუენ თაყუანის-სცემთ მას, რომელი არა იცით, ჩუენ თაყუანის-ვსცემთ, რომელი-იგი ვიცით, რამეთუ ჴსნა ჰურიათაჲ არს*.
Verse: 23
ხოლო მოვლენან ჟამნი, და აწვე არს, რაჟამს ჭეშმარიტნი (თაყუანის-მცემელნი)* თაყუანის-სცემდენ მამასა სულითა და ჭეშმარიტებითა, რამეთუ მამაჲცა ეგევითართა თაყუანის-მცემელთა* ეძიებს.
Verse: 24
სული ღმერთ არს, და თაყუანის-მცემელთა მისთა სულითა და ჭეშმარიტებითა* ღირს თაყუანის-ცემაჲ.
Verse: 25
ჰრქუა დედაკაცმან მან: უწყი, რამეთუ მესია მოვალს, რომელსა ჰრქჳან ქრისტე*. რაჟამს მოვიდეს, მან გჳთხრას* ჩუენ ყოველი.
Verse: 26
ჰრქუა მას იესუ: მე ვარ, რომელი-ესე გეტყუ შენ.
Verse: 27
და ამას* სიტყუასა მოიწინეს მოწაფენი* მისნი და დაუკჳრდა, რამეთუ დედაკაცსა მას ეტყოდა. ხოლო არავინ ჰრქუა მათგანმან, ვითარმედ: რასა ეძიებ, ანუ რასა ეტყჳ მაგას?
Verse: 28
დაუტევა სარწყული* იგი თჳსი დედაკაცმან მან და შევიდა ქალაქად, ჰრქუა კაცებსა მას:
Verse: 29
მოედით და იხილეთ კაცი ერთი, რომელმან* მრქუა მე ყოველივე, რაჲცა მექმნა, ნუუკუე იგი იყოს ქრისტე* იგი?
Verse: 30
გამოვიდოდეს ქალაქისა მისგან და მოვიდოდეს მისა.
Verse: 31
და ვიდრე არღა მოსრულ იყვნეს მისა, ევედრებოდეს მას და ეტყოდეს მოწაფენი მისნი: მოძღუარ, პური ჭამე!
Verse: 32
მან ჰრქუა მათ: მე საჭმელი მაქუს ჭამად, რომელი თქუენ არა იცით.
Verse: 33
იტყოდეს მოწაფენი იგი ურთიერთა[ს]: ნუთუ მოართუა* ვინ მაგას ჭამად?
Verse: 34
ჰრქუა მათ იესუ: ჩემი სა[ჭ]მელი იგი არს, რაჲთა ვყ[ო] ნებაჲ მისი, რომელმან მო[მ]ავლინა მე, და აღვას]რულნე საქმენი მის[ნი].
Verse: 35
არა თქუენ სთქუთ, ვითარმედ*: ოთხ თუე-ღა, და მკა[ჲ] მოიწიოს? აჰა გეტყ[ჳ] თქუენ: აღიხილენით თუალნი* თქუენნი და იხილეთ ყანობირი ეგე, რამეთუ განთეთრებულ არიან და ახან მკად.
Verse: 36
და რომელმან მომკოს, სასყიდელი მიიღოს და შეკრიბოს ნაყოფი ცხოვრებასა მას საუკუნესა, რაჲთა მთესველი იგი და მომკალი (ი)ხარებდ(ენ) ერთად.
Verse: 37
ამით არს სიტყუაჲ იგი ჭეშმარიტ, რამეთუ სხუაჲ* არს, რომელი სთესავს, და სხუაჲ არს, რომელმან მომკოს.
Verse: 38
მე წარგავლინებ თქუენ მომკად, რომელსა არა თქუენ შუერით, სხუანი დაშურეს, და თქუენ ნაშრომსა მათსა შეხუედით*.
Verse: 39
და ქალაქისა მისგან სამარიტელთაჲსა მრავალთა ჰრწმენა იგი სიტყჳთა დედაკაცისა მის წამებითა, ვითარმედ: მრქუა მე ყოველივე, რაჲცა მექმნა.
Verse: 40
და ვითარცა მოვიდეს მისა* სამარიტელნი იგი, ევედრებოდეს მას ყოფად მათ თანა. და იყო მუნ ორ დღე.
Verse: 41
და უფროჲს და უმეტეს მრავალთა* ჰრწმენა მისი სიტყუათა მისთათჳს.
Verse: 42
და ეტყოდეს დედაკაცსა მას: არა ამიერითგან სიტყჳთა შენითა გურწამს, რამეთუ ჩუენ თჳთ გუესმის* მაგისგან და უწყით, რამეთუ ეგე არს ჭეშმარიტად მჴსნელი სოფლისაჲ.
Verse: 43
და ორისა დღისა შემდგომად მოვიდა მიერ და წარვიდა გალილეად.
Verse: 44
რამეთუ თჳთ თავადმან წამა, ვითარმედ: წინაწარმეტყუელი* თჳსსა სოფელსა შეურაცხ არნ.
Verse: 45
ხოლო რაჟამს-იგი მივიდა გალილეად, შეიწყნარეს იგი გალილეველთა მათ, რამეთუ ეხილვაცა მრავალი სასწაული, რომელ ქმნა იერუსალჱმს* დღესასწაულსა მას, რამეთუ იგინიცა მისრულ იყვნეს დღესასწაულსა მას.
Verse: 46
მივიდა მერმე კანას* გალილეაჲსა(სა)*, სადა-იგი გარდააქცია წყალი ღჳნოდ. და მუნ იყო სეფეწულ ერთ, რომლისა ძჱ თჳსი იდვა სნეული კაფერნაომს.
Verse: 47
მას ვითარცა ესმა, რამეთუ იესუ მოსლულ არს ჰურიასტანით გალილეად, მოვიდა მისა და ევედრებოდა, რაჲთა გარდავიდეს და განკურნოს ძჱ* იგი მისი, რამეთუ მიახდა სიკუდიდ.
Verse: 48
ჰრქუა მას იესუ: უკუეთუ ნიშ და სასწაულ არა* იხილოთ, არა გრწმენეს.
Verse: 49
ჰრქუა მას სეფეწულმან მან: უფალო გარდამოვედ, ვიდრე არღა მომკუდარ არს ყრმაჲ იგი ჩემი.
Verse: 50
ჰრქუა მას იესუ: ვიდოდე, ძე იგი შენი ცოცხალ არს. და ჰრწმენა კაცსა მას სიტყუაჲ* მისი, რომელ ჰრქუა, და წარვიდა.
Verse: 51
და ვითარ გარდამოვიდოდა, მოეგებვოდეს მას მონანი მისნი სიხარულით და თქუეს*, ვითარმედ: ბრმაჲ იგი შენი ცოცხალ არს.
Verse: 52
ჰკითხვიდა მათ ჟამისა მისთჳს: რომელსა მოჰქარდა? ჰქუეს* მას: გუშინ მეშჳდესა ჟამსა დაუტევა იგი სიცხემან.
Verse: 53
მოეგონა მამასა მისსა ჟამი იგი, რომელსა ჰრქუა მას იესუ, ვითარმედ: ძე შენი ცოცხალ არს. და* ჰრწმენა მას თავადსა და ყოველსა სახლსა მისსა.
Verse: 54
ესე მერმე მეორე სასწაული ყო იესუ, მოსრულ* ჰურიასტანით გალილეად.
Copyright TITUS Project
Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.
