და იყო ბეთანია* მახლობელ იერუსალჱმსა ვითარ ათხუთმეტ ასპარეზ ოდენ.
Verse: 19
მრავალნი ჰურიათა მათგანნი მოსრულ იყვნეს მარიამისა და მართაჲსა, რაჲთამცა ნუგეშინის-სცეს* მათ ძმისა მის მათისათჳს.
Verse: 20
მართას* ვითარცა ესმა, ვითარმედ იესუ მოვალს, მიეგებვოდა მას, ხოლო მარიამი ჯდა მუნვე სახლსა შინა.
Verse: 21
ჰრქუა მართა* იესუს: უფალო, აქა თუ(მ)ცა იყავ*, ძმაჲ იგი ჩემი (არა)მცა* მოკუდა.
Verse: 22
არამედ აწცა უწყი: რაოდენი-რაჲ სთხოო ღმერთსა, მოგცეს შენ ღმერთმან.
Verse: 23
ჰრქუა მას იესუ: აღდგეს ძმაჲ იგი შენი.
Verse: 24
ჰრქუა მას მართა*: უწყი, რამეთუ აღდგეს აღდგომასა მას უკუანაჲსკნელსა დღესა.
Verse: 25
ჰრქუა მას იესუ: მე ვარ აღდგომაჲ და ცხორებაჲ, რომელსა ვრწმენე მე, და ღათუ მოკუდეს, ცხონდეს.
Verse: 26
და ყოველი, რომელი ცოცხალ იყოს და ჰრწმენეს ჩემი, არა მოკუდეს უკუნისამდე. გრწამს ესე?
Verse: 27
ჰრქუა მას: ჰე, უფალო, მე მრწამს, რამეთუ შენ ხარ ქრისტე, ძე ღმრთისაჲ, რომელი მოსლვად ხარ სოფლად.
Verse: 28
და ვითარცა ესე თქუა, წარვიდა და მოხადა მარიამს, დასა თჳსსა, ფარულად და ჰრქუა: მოძღუარი აქა არს და გიწესს* შენ.
Verse: 29
მას ვითარცა ესმა, აღდგა ადრე და მივიდა მისა.
Verse: 30
არღა მოსრულ იყო იესუ დაბასა მას, არამედ იყო მუნვე ადგილსა მას, რომელსა მიეგებვოდა მართა.
Verse: 31
ხოლო ჰურიანი იგი, რომელნი იყვნეს მის თანა სახლსა მას და ნუგეშინის-ჰსცემდეს მას, და ვითარცა იხილეს მარიამი, რამეთუ აღდგა ადრე-ადრე და განვიდა, განვიდეს იგინიცა, და მისდევდეს, ჰგონებდეს, ვითარმედ სამარედ მივალს ტირიდ მუნ.
Verse: 32
ხოლო მარიამი ვითარცა მივიდა მუნ, სადა-იგი იყო იესუ, და იხილა იგი, შეურდა ფერჴთა მისთა და ჰრქუა: უფალო, თუმცა აქა ყოფილ იყავ, არამცა მოკუდა ძმაჲ იგი ჩემი.
Verse: 33
იესუ ვითარცა იხილა იგი, რამეთუ ტიროდა, და რომელნი-იგი მის თანა ჰურიანი იყვნეს ტიროდეს, აღიძრა სულითა თჳსითა* ვითარცა განრისხებული
Verse: 34
და თქუა: სადა დასდევით იგი? ჰრქუეს მას: უფალო, მოვედ და იხილე.
Verse: 35
და ცრემლოოდა იესუ.
Verse: 36
და იტყოდეს ჰურიანი იგი: იხილეთ, ვითარ სამე უყუარდა იგი!
და რომელნიმე მათგანნი მივიდეს ფარისეველთა მათ და უთხრეს მათ, რაჲ-იგი ქმნა იესუ.
Verse: 47
და შეკრბეს მღდელთ მოძღუარნი და ფარისეველნი ჰურაკპარაკსა* და თქუეს: რაჲ ვყოთ, რამეთუ კაცი იგი მრავალთა სასწაულთა ჰყოფს?
Verse: 48
უკუეთუ მიუშუათ ესრეთ, ყოველთა ჰრწმენეს იგი, და მოვიდენ ბერძენნი და აღჴოცონ ნათესავი ჩუენი და ადგილი ესე.
Verse: 49
ერთი ვინმე მათგანი, რომელსა სახელი ერქუა კაჲაფა რომელი-იგი მღდელთ მოძღუარ იყო წელიწადისა მის, ჰრქუა მათ: თქუენ არაჲ იცით,
Verse: 50
და არცა შე-რაჲ-გირაცხიეს, რამეთუ უმჯობეს არს ჩუენდა, კაცი თუ ერთი მოკუდეს ერისა ამის წილ, და ნუმცა ყოველი ესე ნათესავი წარწყმდების.
Verse: 51
ხოლო ესე არა თავით თჳსით თქუა, არამედ მღდელთ მოძღუარ იყო წელიწადისა მის, წინაწარმეტყუელებით თქუა, რამეთუ მოსიკუდიდ იყო იესუ ზედა ნათესავსა მას.
Verse: 52
არა თუ ნათესავსა ამას ზედა, არამედ რაჲთა შვილნი იგიცა განბნეულნი შეკრიბნეს ერთად.
Verse: 53
და მიერ დღითგან ზრახვიდეს, ვითარმცა მოკლეს იგი.
Verse: 54
და იესუ მიერითგან არღარა ცხადად იქცეოდა შორის ჰურიათა მათ, არამედ წარვიდა მიერ ქუეყანასა ერთსა, რომელ მახლობელ იყო უდაბნოსა ქალაქსა ერთსა, რომელსა ერქუა ეფრაიმ, და მუნ იქცეოდა მოწაფითურთ.
Verse: 55
და მახლობელ იყო ზატიკი იგი ჰურიათაჲ, და მრავალნი აღვიდეს წინაჲსწარ ზატიკისა მის იერუსალჱმდ, რაჲთა განიწმიდონ თავი თჳსი.
Verse: 56
ეძიებდეს იესუს ხილვად და იტყოდეს ურთიერთას, რომელნი დგეს ტაძარსა მას შინა: ვითარ ჰგონებთ თქუენ, არა-მე მოვიდეს დღესასწაულსა ამას?
Verse: 57
ამცნეს მღდელთ მოძღუართა მათ და ფარისეველთა, თუ ვინმე უწყოდის, სადა არს, გჳთხარნ*, რაჲთა შეიპყრან იგი.
Copyright TITUS Project
Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.