| Strophe: S387/K387 | ||
| Verse: a | გავგზავნე კაცი ხატაეთს | და წიგნი ჩემ-მაგიერი; |
| Verse: b | მივსწერე: "მეფე ინდოთა | არისმცა ღმრთულებრ ძლიერი! |
| Verse: c | მათი ერთგული გაძღებიხ | ყოველი სული მშიერი, |
| Verse: d და | ვინცა ურჩ ექმნას, იქმნების | თავისა არ-მადრიერი*. |
| Strophe: S388/K388 | ||
| Verse: a | ჩვენნო ძმანო და პატრონნო, | თქვენგან არ გავიმწარებით; |
| Verse: b | ესე რა ჰნახოთ ბრძანება, | აქამცა მოიარებით; |
| Verse: c | თქვენ თუ არ მოხვალთ, ჩვენ მოვალთ, | ზედა არ მოგეპარებით. |
| Verse: d და | სჯობს, რომე გვნახნეთ, | თავისა სისხლთა ნუ ეზიარებით". |
| Strophe: S389/K389 | ||
| Verse: a | კაცნი გავგზავნენ, მე გულსა | მომეცა უფრო* ლხინები, |
| Verse: b | დარბაზს ვიშვებდი, დამევსო | ცეცხლი წვად მოუთმინები; |
| Verse: c | მაშინ სოფელმან საწუთრომ | იუხვის, რაცა ვინები, |
| Verse: d და | აწ ხელ-მქმნა, რომე საახლოდ | მხეცთაცა მოვეწყინები. |
| Strophe: S390/K390 | ||
| Verse: a | პირველ გაჭრისა პირება, | მერმე დაწყნარდეს ცნობანი; |
| Verse: b | ჩემთა სწორთაგან იყვნიან | ჩემს წინა ნადიმობანი, |
| Verse: c | მაგრა დამშლიდეს ლხინთაგან | სურვილთა დიადობანი; |
| Verse: d და | ზოგჯერ შემცვიან სევდათა, | ვთქვნი საწუთროსა გმობანი". |
