| Strophe: S391/K391 | ||
| Verse: a | დღესა ერთსა საწოლს მოვე | მეფისა სრით წამოსრული, |
| Verse: b | ვჯე და მასვე ვიგონებდი, | არ მიეცა თვალთა რული; |
| Verse: c | წიგნი მქონდა საიმედო, | ამად ვიყავ მხიარული; |
| Verse: d და | კარსა მცველმან მონა უხმო, | უთხრა საქმე დაფარული. |
| Strophe: S392/K392 | ||
| Verse: a | "მონააო ასმათისი", | საწოლს ვუთხარ შემოყვანა. |
| Verse: b | მოეწერა: "გიბრძანებსო", | ვისი მესვა გულსა დანა. |
| Verse: c | ლხინმან ბნელი გამინათლა, | ამიფოლხვა ჯაჭვთა მანა, |
| Verse: d და | წავე, მონა წავიტანე, | რამცა ვუთხარ ამისთანა! |
| Strophe: S393/K393 | ||
| Verse: a | ბაღჩა შევვლე, არა დამხვდა | კაცი ჩემი მოუბნარი; |
| Verse: b | ქალი წინა მომეგება | მხიარული, მოცინარი, |
| Verse: c | მითხრა: "ვაშად ამოგიღე, | არ გასვია გულსა ნარი, |
| Verse: d და | მოდი, ნახე ვარდი შენი | უფრჭვნელი და დაუმჭნარი". |
| Strophe: S394/K394 | ||
| Verse: a | ამიგდო ქალმან ფარდაგი | მძიმე თავისა ძალითა, |
| Verse: b | სადა დგა კუბო შემკული | ბადახშითა და ლალითა; |
| Verse: c | შიგან ჯდა იგი პირითა | მზისაებრ ელვა-მკრთალითა, |
| Verse: d და | მე შემომხედნის ლამაზად | მის მელნის ტბისა თვალითა. |
| Strophe: S395/K395 | ||
| Verse: a | დიდხან ვდეგ და არა მითხრა | სიტყვა მისსა მონასურსა, |
| Verse: b | ოდენ ტკბილად შემომხედნის | ვითამცა რა შინაურსა; |
| Verse: c | ასმათ უხმო, მოიუბნეს; | ქალი მოდგა, მითხრა ყურსა: |
| Verse: d და | "აწ წადიო, ვერას გითხრობს", | მე კვლა მიმცა ალმან მურსა. |
| Strophe: S396/K396 | ||
| Verse: a | ასმათ გამომყვა, წამოვე, | ფარდაგი გამოვიარე, |
| Verse: b | ვთქვი: "საწუთროო, ვის წეღან | გული დარმანთა მიარე, |
| Verse: c | მაშინ მოგეცა იმედი, | ლხინი რად გამიზიარე?" |
| Verse: d და | გულმან გაყრისა სიძნელე | კვლა უფრო დამიტია-რე!" |
| Strophe: S397/K397 | ||
| Verse: a | ასმათ ლხინსა მიქადებდა, | ჩავიარეთ შიგან ბაღი; |
| Verse: b | მითხრა: "ეგრე წასლვისათვის | ნუ გაჩნია გულსა დაღი, |
| Verse: c | სიმძიმილთა ერდო დაჰხაშ, | სიხარულის კარი აღი; |
| Verse: d და | სირცხვილი აქვს საუბრისა, | მერმე თავსა ჰკრძალავს ლაღი". |
| Strophe: S398/K398 | ||
| Verse: a | მე ვუთხარ: "დაო, შენგან ვეჭვ | ამა გულისა წამალსა; |
| Verse: b | ზენაარ, სულთა ნუ გამყრი, | ამბვითა შრეტდი ამ ალსა, |
| Verse: c | ჩემ თანა წიგნსა ნუ გასწყვედ | შენ ზედას-ზედა მავალსა; |
| Verse: d და | თუ რას სცნობ ჩემთვის, არა ვეჭვ | მე შენგან, არ, დანამალსა". |
| Strophe: S399/K399 | ||
| Verse: a | შევჯე, წამოვე, მდიოდა | ნაკადი ცრემლთა მილისა; |
| Verse: b | საწოლს შემოვე, ხელ-ქმნილსა | ღონე არ მქონდა ძილისა, |
| Verse: c | ბროლი და ლალი შევიქმენ | მე ულურჯესი ლილისა; |
| Verse: d და | ღამე მერჩია, მეწადა | არ-გათენება დილისა. |
