| Strophe: S463/K463 | ||
| Verse: a | წიგნი დავწერე: "მეფეო, | სვემცაა თქვენი სვიანად! |
| Verse: b | მე ხატაელთა მიმუხთლეს, | - თუცა მათ ეცა ზიანად, - |
| Verse: c | ჩემი ამბავი დასტური | ამად გაცნობე გვიანად; |
| Verse: d და | მეფე შევიპყარ, მოგივალ | მე ალაფიან-ტყვიანად". |
| Strophe: S464/K464 | ||
| Verse: a | რა ყველაი დავიურვე, | ხატაეთით გავემგზავრე, |
| Verse: b | წამოვიხვენ საჭურჭლენი, | სახელმწიფო დავიავრე, |
| Verse: c | ვერ მოვეყავ აქლემითა, | აზავრები ვააზავრე, |
| Verse: d და | მოვირჭვენ და მოვივლინე, | რაცა მწადდა, აგრე ვყავ-რე. |
| Strophe: S465/K465 | ||
| Verse: a | ხატაეთისა ხელმწიფე | მომყვანდა შეპყრობილია. |
| Verse: b | ინდოეთს მივე, მეგება | ჩემი გამზრდელი ტკბილია; |
| Verse: c | რა ქება მითხრა, არ ითქმის, | ჩემგან სათქმელად წბილია! |
| Verse: d და | ხელი გამიხსნა, შემომკრა | მან სახვეველი ლბილია. |
| Strophe: S466/K466 | ||
| Verse: a | ედგნეს ტურფანი კარავნი | მოედანს ჩამოდგომილსა, |
| Verse: b | საუბრისა და ჭვრეტისა | ჩემისა მას მონდომილსა. |
| Verse: c | მას დღესა ედვა ნადიმი | მას შიგან გარდახდომილსა; |
| Verse: d და | მიალერსებდა, მაჭმევდა | წინაშე ახლოს ჯდომილსა. |
| Strophe: S467/K467 | ||
| Verse: a | მას ღამით ვსხედით ნადიმად, | მუნ ამოდ გავიხარენით, |
| Verse: b | დილასა ქალაქს შევედით, | მოედნით ავიყარენით; |
| Verse: c | მეფემან ბრძანა: "ლაშქარნი | უხმენით, შემომყარენით, |
| Verse: d და | დღეს ხატაელი მიჩვენეთ, | ტყვენიცა შემომგვარენით!" |
| Strophe: S468/K468 | ||
| Verse: a | რამაზ მეფე მას წინაშე | შეპყრობილი მოვიყვანე; |
| Verse: b | ტკბილად ნახა ხელმწიფემან, | ვითა შვილი სააკვანე. |
| Verse: c | ორგული და მოღალატე | ნამსახურსა დავაგვანე, |
| Verse: d და | ესე არის მამაცისა | მეტის-მეტი სიგულვანე! |
| Strophe: S469/K469 | ||
| Verse: a | მას მეფესა ხატაელსა | უმასპინძლა, უალერსა, |
| Verse: b | ჟამიერად უბრძანებდის | საუბარსა მათსა ფერსა. |
| Verse: c | ცისკრად მიხმეს, მიბრძანებდეს | მე სიტყვასა ლმობიერსა: |
| Verse: d და | "შეუნდობო ხატაელსა, | მას აქამდის შენამტერსა?" |
| Strophe: S470/K470 | ||
| Verse: a | მე ვჰკადრე: "ღმერთი ვინათგან | შეუნდობს შეცოდებულსა, |
| Verse: b | უყავით თქვენცა წყალობა | მას ღონე-გაცუდებულსა". |
| Verse: c | რამაზს უბრძანებს*: "იცოდი, | გაგგზავნით შეწყალებულსა, |
| Verse: d და | მაგრა ნუ გნახავთ კვლამცაღა | ჩვენს წინა გაწბილებულსა!" |
| Strophe: S471/K471 | ||
| Verse: a | ხარაჯა დასდვეს, შეჰკვეთეს | დრაჰკანი ასჯერ ასია, |
| Verse: b | კვლა ხატაური მრავალი, | სხვა სტავრა, სხვა ატლასია. |
| Verse: c | მერმე ყველაი დამოსა, | იგი და მისი ხასია, |
| Verse: d და | შეწყალებული გაგზავნა, | უყო რისხვისა ფასია. |
| Strophe: S472/K472 | ||
| Verse: a | ხატაელმან დაუმადლა, | დადრკა, მდაბლად ეთაყვანა, |
| Verse: b | მოახსენა: "ორგულობა | თქვენი ღმერთმან შემანანა. |
| Verse: c | თუღა* ოდეს შე-ღა-გცოდო, | მაშინ მომკალ მემცა განა!" |
| Verse: d და | წავიდა და ყველაკაი | მისი თანა წაიტანა. |
| Strophe: S473/K473 | ||
| Verse: a | მოვიდა კაცი მეფისა, | ცისკრობს, არ დანაღამია; |
| Verse: b | ებრძანა: "რა შენ გაგყრივარ, | მას აქათ თვეო სამია, |
| Verse: c | მინდორს მოკლული ისრითა | ნადირი არ მიჭამია, |
| Verse: d და | არ დამაშვრალ ხარ, წავიდეთ, | თუცა დაშვრომის ჟამია". |
| Strophe: S474/K474 | ||
| Verse: a | შევეკაზმე, დარბაზს მივე, | დამხვდა ჯარი ავაზისა, |
| Verse: b | შავარდნითა სავსე იყო | სრულად არე დარბაზისა, |
| Verse: c | მეფე ქვე ჯდა შეკაზმული, | შვენებითა მსგავსი მზისა; |
| Verse: d და | გაეხარნეს მისლვა ჩემი, | ტურფისა და ლამაზისა! |
| Strophe: S475/K475 | ||
| Verse: a | იდუმალ ცოლსა ეუბნა, | მართ ჩემგან უცოდნელია: |
| Verse: b | "ომით მოსრული ტარიელ | საჭვრეტლად სასურველია, |
| Verse: c | მან გაანათლოს მჭვრეტელთა | გული, რაზომცა ბნელია; |
| Verse: d და | რაცა დაგვედრო საქმნელად, | ქმენ, არა საზოზნელია. |
| Strophe: S476/K476 | ||
| Verse: a | აწ მითქვამს საქმე უშენოდ, | შენცა ცან ესე მცნებული: |
| Verse: b | რათგან ქალია სამეფოდ | ჩვენგანვე სახელ-დებული, |
| Verse: c | ვინცაღა ნახავს, აწ ნახოს, | აჰა დღე*, ედემს ხლებული*, |
| Verse: d და | გვერდსა დაისვი, ორნივე | სრას დამხვდით, მოვალ შვებული". |
| Strophe: S477/K477 | ||
| Verse: a | მოვინადირეთ მინდორი, | ძირი მთისა და გორისა; |
| Verse: b | იყო სიმრავლე ძაღლისა, | შავარდნისა და ქორისა. |
| Verse: c | ადრე დავბრუნდით, ვიარეთ | არ ეჯი გზისა შორისა. |
| Verse: d და | აღარ იბურთეს, დაშლა ქმნეს | თამაშობისა ორისა. |
| Strophe: S478/K478 | ||
| Verse: a | ჩემთა მჭვრეტელთა მოეცვა | ქალაქი, შუკა და ბანი. |
| Verse: b | ომ-გარდახდილსა მშვენოდეს | მაენიანნი კაბანი; |
| Verse: c | ფერმიხდილ-გვარი ვშვენოდი | ვარდი, ცრემლითა ნაბანი, |
| Verse: d და | ვინცა მიჭვრეტდის, ბნდებოდის, | - მართლად არს, არ კატაბანი. |
| Strophe: S479/K479 | ||
| Verse: a | რიდენი რომე მეშოვნეს | ქალაქსა ხატაელთასა, |
| Verse: b | იგი მეხვივნეს, მშვენოდეს, | ვახელებ* გულსა ხელთასა. |
| Verse: c | მეფე გარდახდა, დარბაზსა | შევედით ჩემთა მზრდელთასა, |
| Verse: d და | შევხედენ, დავჰკრთი ელვასა | ღაწვთა მზეებრ* ნათელთასა. |
| Strophe: S480/K480 | ||
| Verse: a | მას მზესა ტანსა ემოსნეს | ნარინჯის-ფერნი ჯუბანი, |
| Verse: b | ზურგით უთქს ჯარი ხადუმთა, | დას-დასად, უბან-უბანი; |
| Verse: c | სრულად ნათლითა აევსო | სახლი, შუკა და უბანი, |
| Verse: d და | მუნ ვარდსა შუა შვენოდეს | ძოწ-მარგალიტნი ტყუბანი. |
| Strophe: S481/K481 | ||
| Verse: a | ნაომარსა, დაკოდილსა | ხელი ყელსა ჩამომება. |
| Verse: b | დედოფალი საჯდომთაგან | ადგა, წინა მომეგება, |
| Verse: c | ვითა შვილი გარდამკოცნა, | ღაწვი ვარდი დამილება, |
| Verse: d და | მითხრა: "ნუ ეჭვ ამას იქით, | თუღა* მტერი შე-ღა-გება". |
| Strophe: S482/K482 | ||
| Verse: a | ახლოს დამისვეს ადგილსა, | მუნ, სადა მეამებოდა. |
| Verse: b | პირის-პირ მიჯდა იგი მზე, | გული ვისთვისცა კვდებოდა. |
| Verse: c | მალვით ვუჭვრეტდი, მიჭვრეტდის, | სხვად არად მეუბნებოდა; |
| Verse: d და | თვალნი მოვსწყვიდნი, | სიცოცხლე ამითა მეარმებოდა. |
| Strophe: S483/K483 | ||
| Verse: a | შეიქმნა სმა და პურობა, | მსგავსი მათისა ძალისა; |
| Verse: b | სხვა გახარება ასეთი | არს უნახავი თვალისა! |
| Verse: c | ჯამი და ჭიქა - ყველაი | ფეროზისა და ლალისა. |
| Verse: d და | არვისი ბრძანა მეფემან | არცა გაშვება მთრვალისა. |
| Strophe: S484/K484 | ||
| Verse: a | მე მუნა მყოფი მივეცი | შვებასა მეტის-მეტასა. |
| Verse: b | რა შემომხედნის, შევხედნი, | ცეცხლმან დამიწყის შრეტასა; |
| Verse: c | კაცთა კრძალვასა ვაწვევდი | გულსა შმაგსა და რეტასა. |
| Verse: d და | რა უამეა პირის-პირ | საყვარელისა ჭვრეტასა! |
| Strophe: S485/K485 | ||
| Verse: a | დააგდეს მღერა მუტრიბთა, | "სულეთო!", თავი ხარიან; |
| Verse: b | მიბრძანეს: "შვილო ტარიელ, | ვით გითხრათ, ვით გვიხარიან?! |
| Verse: c | ნეტარძი გვაქვსო, მებრძოლნი | მით ჩვენნი ვაგლახ არიან; |
| Verse: d და | მართალან შენნი მჭვრეტელნი, | არ ცუდად იმკვეხარიან. |
| Strophe: S486/K486 | ||
| Verse: a | აწ თუცა გვმართებს შემოსა, | ვის მორჭმით მოგივლენიან, |
| Verse: b | არ შეგმოსთ, მაგა კაბათა | არ აგხდით: ტურფად გშვენიან; |
| Verse: c | აწ გქონდეს ასი საჭურჭლე, | ვის შუქნი მოგიფენიან, |
| Verse: d და | თვით შეიკერე, რაცა გწადს, | ჩვენგან ნუღარა გრცხვენიან". |
| Strophe: S487/K487 | ||
| Verse: a | მომართვნეს ასნი კლიტენი | ასთავე საჭურჭლეთანი; |
| Verse: b | თაყვანის-ვეც და დავლოცენ | დავლანი მათთა სვეთანი; |
| Verse: c | მაკოცეს, ადგეს ორნივე, | თვით იგი მზენი მზეთანი, |
| Verse: d და | რა გასცეს, ზომნი ვით გითხრნე | ლაშქართა სისავსეთანი! |
| Strophe: S488/K488 | ||
| Verse: a | კვლაცა დაჯდა მხიარული, | მოიმატა სმა და მღერა; |
| Verse: b | კვლა გაგრძელდა ნადიმობა, | ბარბითი და ჩანგთა ჟღერა*. |
| Verse: c | დედოფალი* წამოვიდა*, | შეეყარა მწუხრსა დღე რა, |
| Verse: d და | ძილ-პირამდის სიხარულსა | სიხარული ჰგვანდა ვერა. |
| Strophe: S489/K489 | ||
| Verse: a | ავიყარენით, მიგვჭირდა | სმა დოსტაქნისა მეტისა. |
| Verse: b | საწოლს შემოვე, შემექმნა | ცნობა მართ ვითა რეტისა. |
| Verse: c | ძალი არ მქონდა ტყვე-ქმნილსა | მე ამა ცეცხლთა შრეტისა. |
| Verse: d და | მეგონებოდის, მალხენდის | გონება მისგან ჭვრეტისა". |
