| Strophe: S490/K490 | ||
| Verse: a | მონა მოვიდა, მიამბო | ამბავი მან მართალია: |
| Verse: b | "თქვენსა ამბავსა იკითხავს | აჯიღოსანი ქალია". |
| Verse: c | მაშინვე ვიცან, ავიჭერ, | ჩქარ-ჩქარად გულ-გამკრთალია; |
| Verse: d და | მოვიდა, ვნახე ასმათი | ჩემ თანა მომავალია. |
| Strophe: S491/K491 | ||
| Verse: a | მე ვისთვის ვკვდები, მეამა | ასმათის ნახვა მე მისად. |
| Verse: b | აღარ მივუშვი, ვაკოცე, | ქმნადღა თაყვანის-ცემისად; |
| Verse: c | ხელი მოვჰკიდე, დავისვი | ახლოს ტახტისა* ჩემისად, |
| Verse: d და | ვჰკითხე, თუ: "ნეტარ, მისრულა | მორჩი ალვისა ხე მისად? |
| Strophe: S492/K492 | ||
| Verse: a | მიამბე მისი ამბავი, | სხვად ნურას მეუბნებია!" |
| Verse: b | მითხრა, თუ: "გკადრებ მართალსა, | აწ ჩემგან არ-სათნებია, |
| Verse: c | დღეს ერთმანერთი გინახავს | და ტურფად მოგწონებია, |
| Verse: d და | აწ კვლაცა ცნობა ამბვისა | მას ჩემგან უბრძანებია". |
| Strophe: S493/K493 | ||
| Verse: a | წიგნი მომართვა, ჩავხედენ, | პირისა თემთა მთენისა. |
| Verse: b | ეწერა: "ვნახე სიტურფე | წყალ-ჯავარისა შენისა. |
| Verse: c | ომ-გარდახდილი ჰშვენოდი, | შენატევები ცხენისა, |
| Verse: d და | არ-ავი მიმიჩს მიზეზი | ჩემისა ცრემლთა დენისა. |
| Strophe: S494/K494 | ||
| Verse: a | ღმერთმან თუ მცა ენა ჩემი | ქებად შენდა უშენოსა, |
| Verse: b | შენთვის მკვდარი აღარ ვიტყვი, | მაშა მომკლავ უშენოსა; |
| Verse: c | მზემან ლომსა ვარდ-გიშერი | ბაღჩას ბაღად უშენოსა; |
| Verse: d და | შენმან მზემან, თავი ჩემი | არვის ჰმართებს უშენოსა! |
| Strophe: S495/K495 | ||
| Verse: a | თუცა მიგდის ღვარი ცრემლთა, | მაგრა ცუდად არ იდენო, |
| Verse: b | ამას იქით ნუღარ იდენ, | ჭირსა თავი არიდენო; |
| Verse: c | შენნი მჭვრეტნი ჩემთა მჭვრეტთა | აგინებენ, არ იდენო; |
| Verse: d და | რომე წეღან მოგეხვივნეს, | იგი ჩემთვის არიდენო. |
| Strophe: S496/K496 | ||
| Verse: a | იგი მე მომცენ რიდენი, | რომელნი წეღან გშვენოდეს, |
| Verse: b | რა მნახო, შენცა გეამოს, | შენეულითა მშვენოდეს; |
| Verse: c | ესე სამკლავე შეიბი, | თუ ჩემი გა-ღა-გვლენოდეს, |
| Verse: d და | ერთი ასეთი ცოცხალსა | სხვა ღამე არ გაგთენოდეს". |
