TITUS
Benediktinerregel (althochdeutsch und lateinisch)
Part No. 2
Previous part

Chapter: 1  
p. 17    

I. De generibus monachorum.
fona chunnum municho.


Sentence: 1     Monachorum quattuor esse genera manifestum est.
   
municho fioreo uuesan chunni kund ist.

Sentence: 2     
Primum coenobitarum.
   
Erista samanungono.

Sentence: 3     
Hoc est monasteriale militans sub regula vel abbate.
   
Daz ist munistrilih chamffanti untar regulu edo demu fatere.


p. 18    

Sentence: 4     
Deinde secundum genus est anachoritarum, id est heremitarum, horum qui non conversationis fervore novitiae, sed monasterii probatione diuturna, qui didicerunt contra diabolum multorum solatio iam docti pugnare et bene instructi fraterno Manuscript page: 18  (18) examine ad singularem pugnam heremi securi iam sine consolatione alterius sola manu vel brachio contra vitia carnis vel cogitationum deo auxiliante sufficiunt pugnare.
   
Danaan andraz chunni ist einchoranero, daz ist uualdlihhero, dero die nalles des libes uualme dera niuuuii, uzzan des munistres chorungu lancsameru, die lirneton uuidar diubil managero helfu giu kileerte fehtan indi uuela kileerte pruaderlihhera Manuscript page: 18  (18) ursuahhidu ze einluzlihheru fehtun des uualdes sihhure giu ano helfa andres einera henti edo arame uuidar achusti des fleiskes edo kidancha cote helfantemu kenuhtsamont fehtan.

Sentence: 5     
Tertium vero monachorum deterrimum genus est sarabaitarum, qui nulla regula adprobati experientia magistri sicut aurum fornacis, sed in plumbi natura molliti adhuc operibus servientes saeculo [197] fide mentiri deo per tonsuram noscuntur, qui bini aut terni aut certe singuli sine pastore non dominicis, sed suis inclusi ovilibus.
   
Dritta keuuisso municho uuirsista chunni ist lihhisarro, die noh dera rehtungu kechorote pifindungu des meistres soso cold des ouanes, uzzan in pliuues chnuati keuueihhete nu noh uuerchum deononte uueralti kelaubu [197] liugan cote duruh scurt sint keuuizzan, die zuuiske edo driske edo keuuisso einluzze ano hirti nalles truhtinlihem, uzzan iro pilohhaneem euuistun.

Sentence: 6     
Pro lege eis est desideriorum voluptas.
   
Fora euu im ist kiridono uunnilust.


p. 19    

Sentence: 7     
Cum quicquid putaverint vel elegerint, hoc dicunt sanctum, et quod noluerint, hoc Manuscript page: 19  (19) putant non licere.
   
Denne so huuaz so uuannant edo kiuuellant, daz qhuedant uuihaz, indi daz niuuellant, daz Manuscript page: 19  (19) uuannant nalles erlaubpan.

Sentence: 8     
Quartum vero genus est monachorum, quod nominatur gyrovagum, qui totam vitam suam per diversas provincias ternis aut quaternis diebus per diversorum cellas hospitantur, semper vagi et numquam stabiles et propriis voluntatibus et gulae inlecebris servientes et per omnia deteriores sarabaitis.
   
Fiorda keuuisso chunni ist municho, daz ist kenemmit suuihharro, die allan lib iro duruh missilihho lantscaffi driskeem edo feoriskeem tagum duruh missilihho cello sint kecastluamit, simblum suuihhonte indi neonaldre statige indi eiganeem uuillom indi cheluun unerlaubantlihheem deononte indi duruh alliu uuirsirun lihisarum.

Sentence: 9     
De quorum omnium horum miserrima conversatione melius est silire quam loqui.
   
Fona dero allero desero uuirsirin libe pezzira ist suuigeen denne kisprohhan uuesan.

Sentence: 10     
His ergo omissis ad coenobitarum fortissimum genus disponendum adiuvante domino veniamus. Amen.
   
Desem keuuisso farlazzanem ze samanungu starachistin chunne kesezzamees zuahelfantemu truhtine qhuememees. . . .


Next part



This text is part of the TITUS edition of Benediktinerregel (althochdeutsch und lateinisch).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 15.10.2021. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.