TITUS
Edda
Part No. 24
Previous part

Song: Hlr. 
Strophe: 0 
(HELREIÐ BRYNHILDAR)


Verse: 1    Eptir dauða Brynhildar vóro gor bál tvau, annat Sigurði,
Verse: 2    oc brann þat fyrr, enn Brynhildr var á ǫðro brend, oc
Verse: 3    var hon í reið, þeiri er guðvefiom var tiolduð. Svá er
Verse: 4    sagt, at Brynhildr óc með reiðinni á helveg oc fór um tún,
Verse: 5    þar er gýgr noccor bió. Gýgrin qvað:

Verse: 6    Brynhildr reið helveg.

Strophe: 1 
Verse: 1    "Scaltu í gognom ganga eigi
Verse: 2    grióti studda garða mína;
Verse: 3    betr semði þér borða at rekia,
Verse: 4    heldr enn vitia vers annarrar.

Strophe: 2 
Verse: 1    Hvat scaltu vitia af Vallandi,
Verse: 2    hvarfúst hǫfuð, húsa minna?
Verse: 3    þú hefir, Vár gullz, ef þic vita lystir,
Verse: 4    mild, af hǫndom mannz blóð þvegit."

Verse: 5    Þá qvað Brynhildr:
Strophe: 3 
Verse: 1    "Bregðu eigi mér, brúðr, ór steini,
Verse: 2    þótt ec værac í víkingo;
Verse: 3    ec mun occar oðri þiccia,
Verse: 4    hvars menn eðli occart kunno."

Verse: 5    Gýgr qvað:
Strophe: 4 
Verse: 1    "Þú vart, Brynhildr, Buðla dóttir,
Verse: 2    heilli versto í heim borin;
Verse: 3    þú hefir Giúca um glatat bornom
Verse: 4    oc búi þeira brugðit góðo."

Verse: 5    Brynhildr qvað:
Strophe: 5 
Verse: 1    "Ec mun segia þér, svinn, ór reiðo,
Verse: 2    vitlaussi mioc, ef þic vita lystir,
Verse: 3    hvé gorðo mic Giúca arfar
Verse: 4    ástalausa oc eiðrofa.

Strophe: 6 
Verse: 1    Lét hami vára hugfullr konungr,
Verse: 2    átta systra, undir eic borit;
Verse: 3    var ec vetra tólf, ef þic vita lystir,
Verse: 4    er ec ungom gram eiða seldac.

Strophe: 7 
Verse: 1    Héto mic allir í Hlymdǫlom
Verse: 2    Hildi undir hiálmi, hverr er kunni.

Strophe: 8 
Verse: 1    Þá lét ec gamlan á Goðþióðo
Verse: 2    Hiálm-Gunnar næst heliar ganga;
Verse: 3    gaf ec ungom sigr Auðo bróður;
Verse: 4    þá varð mér að inn ofreiðr um þat.

Strophe: 9 
Verse: 1    Lauc hann mic scioldom í Scatalundi,
Verse: 2    rauðom oc hvítom, randir snurto;
Verse: 3    þann bað hann slíta svefni mínom,
Verse: 4    er hvergi lanz hroðaz kynni.

Strophe: 10 
Verse: 1    Lét um sal minn, sunnanverðan,
Verse: 2    hávan brenna her allz viðar;
Verse: 3    þar bað hann einn þegn yfir at ríða,
Verse: 4    þannz mér forði gull, þatz und Fáfni lá.

Strophe: 11 
Verse: 1    Reið góðr Grana, gullmiðlandi,
Verse: 2    þars fóstri minn fletiom stýrði;
Verse: 3    einn þótti hann þar ǫllom betri,
Verse: 4    víkingr Dana, í verðungo.

Strophe: 12 
Verse: 1    Sváfo við oc unðom í sæing einni,
Verse: 2    sem hann minn bróðir um borinn væri;
Verse: 3    hvártki knátti hǫnd yfir annat
Verse: 4    átta nóttom occart leggia.

Strophe: 13 
Verse: 1    Því brá mér Guðrún, Giúca dóttir,
Verse: 2    at ec Sigurði svæfac á armi;
Verse: 3    þá varð ec þess vís, er ec vildigac,
Verse: 4    at þau vélto mic í verfangi.

Strophe: 14 
Verse: 1    Muno við ofstríð allz til lengi
Verse: 2    konor oc karlar qvicqvir foðaz;
Verse: 3    Við scolom ocrom aldri slíta,
Verse: 4    Sigurðr, saman - søcstu, gýgiarkyn!"




Next part


This text is part of the TITUS edition of Edda.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.