TITUS
Edda
Part No. 28
Previous part

Song: Od. 
Strophe: 0 
(Frá Borgnýio oc Oddrúno.)


Verse: 1    Heiðrecr hét konungr; dóttir hans hét Borgný. Vilmundr
Verse: 2    hét, sá er var friðill hennar. Hon mátti eigi foða
Verse: 3    born, áðr til kom Oddrún, Atla systir; hon hafði verit
Verse: 4    unnusta Gunnars, Giúca sonar. Um þessa sǫgo er hér
Verse: 5    qveðit.


Strophe: 1 
(ODDRÚNARGRÁTR)


Verse: 1    Heyrða ec segia í sǫgom fornom,
Verse: 2    hvé mær um kom til Mornalanz;
Verse: 3    engi mátti fyr iorð ofan
Verse: 4    Heiðrecs dóttur hiálpir vinna.

Strophe: 2 
Verse: 1    Þat frá Oddrún, Atla systir,
Verse: 2    at sú mær hafði miclar sóttir;
Verse: 3    brá hon af stalli stiórnbitloðom,
Verse: 4    oc á svartan sǫðul of lagði.

Strophe: 3 
Verse: 1    Lét hon mar fara moldveg sléttan,
Verse: 2    unz at hári kom hǫll standandi,
Verse: 3    oc hon inn um gecc endlangan sal;
Verse: 4    svipti hon sǫðli af svǫngom ió,
Verse: 5    oc hon þat orða allz fyrst um qvað:

Strophe: 4 
Verse: 1    "Hvat er frægst á foldo,
Verse: 2    eða hvat er hléz Húnalanz?"
Verse: 3    "Hér liggr Borgný, of borin verkiom,
Verse: 4    vina þín, Oddrún, vittu, ef þú hiálpir!"

Strophe: 5 
Verse: 1    "Hverr hefir vísir vamms um leitað?
Verse: 2    hví ero Borgnýiar bráðar sóttir?"

Strophe: 6 
Verse: 1    "Vilmundr heitir vinr haucstalda;
Verse: 2    hann varði mey varmri blæio,
Verse: 3    fimm vetr alla, svá hon sinn fǫður leyndi."

Strophe: 7 
Verse: 1    Þær hycc mælto þvígit fleira,
Verse: 2    gecc mild fyr kné meyio at sitia;
Verse: 3    ríct gól Oddrún, ramt gól Oddrún,
Verse: 4    bitra galdra, at Borgnýio.

Strophe: 8 
Verse: 1    Knátti mær oc mǫgr moldveg sporna,
Verse: 2    born þau in blíðo við bana Hǫgna;
Verse: 3    þat nam at mæla mær fiorsiúca,
Verse: 4    svá at hon ecci qvað orð iþ fyrra:

Strophe: 9 
Verse: 1    "Svá hiálpi þér hollar vættir,
Verse: 2    Frigg oc Freyia oc fleiri goð,
Verse: 3    sem þú feldir mér fár af hǫndom."

Strophe: 10 
Verse: 1    "Hnécað ec af því til hiálpar þér,
Verse: 2    at þú værir þess verð aldregi;
Verse: 3    hét ec oc efndac, er ec hinig mælta,
Verse: 4    at ec hvívetna hiálpa scyldac,
Verse: 5    þá er ǫðlingar arfi scipto."

Strophe: 13 
Verse: 1    Þá nam at setiaz sorgmóð kona,
Verse: 2    at telia bǫl af trega stórom:

Strophe: 14 
Verse: 1    "Var ec up alin í iofra sal
Verse: 2    - flestr fagnaði - at fira ráði.
Verse: 3    Unða ec aldri oc eign fǫður,
Verse: 4    fimm vetr eina, svá at minn faðir lifði;

Strophe: 15 
Verse: 1    þat nam at mæla mál iþ efsta
Verse: 2    siá móðr konungr, áðr hann sylti:
Verse: 3    Mic bað hann goða gulli rauðo
Verse: 4    oc suðr gefa syni Grímildar;

Strophe: 16 
Verse: 1    qvaða hann ina oðri alna myndo
Verse: 2    mey í heimi, nema miotuðr spilti."

Strophe: 11 
Verse: 1    "Or ertu, Oddrún, oc ørvita,
Verse: 2    er þú mér af fári flest orð of qvað;
Verse: 3    enn ec fylgðac þér á fiorgynio,
Verse: 4    sem við broðrom tveim of bornar værim."

Strophe: 12 
Verse: 1    "Man ec, hvat þú mæltir enn um aptan,
Verse: 2    þá er ec Gunnari gerðag drecco;
Verse: 3    slícs domi qvaðattu síðan mundo
Verse: 4    meyio verða nema mér einni.

Strophe: 16 
Verse: 1    Enn hann Brynhildi bað hiálm geta,
Verse: 2    hana qvað hann óscmey verða scyldo.

Strophe: 17 
Verse: 1    Brynhildr í búri borða racþi,
Verse: 2    hafði hon lýði oc lǫnd um sic;
Verse: 3    iorð dúsaði oc uphiminn,
Verse: 4    þá er bani Fáfnis borg um þátti.

Strophe: 18 
Verse: 1    Þá var víg vegit vǫlsco sverði,
Verse: 2    oc borg brotin, sú er Brynhildr átti;
Verse: 3    vara langt af því, heldr válítið,
Verse: 4    unz þær vélar vissi allar.

Strophe: 19 
Verse: 1    Þess lét hon harðar hefndir verða,
Verse: 2    svá at vér ǫll hǫfom ornar raunir;
Verse: 3    þat mun á hǫlða hvert land fara,
Verse: 4    er hon lét sveltaz at Sigurði.

Strophe: 20 
Verse: 1    Enn ec Gunnari gatc at unna,
Verse: 2    bauga deili, sem Brynhildr scyldi.

Strophe: 21 
Verse: 1    Buðo þeir Atla bauga rauða
Verse: 2    oc broðr mínom botr ósmár;
Verse: 3    bauð hann enn við mér bú fimtán,
Verse: 4    hliðfarm Grana, ef hann hafa vildi.

Strophe: 22 
Verse: 1    Enn Atli qvaz eigi vilia
Verse: 2    mund aldregi at megi Giúca;
Verse: 3    þeygi við máttom við munom vinna,
Verse: 4    nema ec helt hǫfði við hringbrota.

Strophe: 23 
Verse: 1    Mælto margir mínir niðiar,
Verse: 2    qvóðuz ocr hafa orðit bæði;
Verse: 3    enn mic Atli qvað eigi myndo
Verse: 4    lýti ráða né lǫst gora.

Strophe: 24 
Verse: 1    Enn slícs scyli synia aldri
Verse: 2    maðr fyr annan, þar er munuð deilir.

Strophe: 25 
Verse: 1    Sendi Atli áro sína
Verse: 2    um myrqvan við, mín at freista;
Verse: 3    oc þeir qvómo, þar er þeir koma né scyldoð,
Verse: 4    þá er breiddo við blæio eina.

Strophe: 26 
Verse: 1    Buðo við þegnom bauga rauða,
Verse: 2    at þeir eigi til Atla segði;
Verse: 3    enn þeir óliga Atla sǫgðo
Verse: 4    oc hvatliga heim scundoðo.

Strophe: 27 
Verse: 1    Enn þeir Guðrúno gorla leyndo,
Verse: 2    þvíat hon heldr vita hálfo scyldi.

Strophe: 28 
Verse: 1    Hlymr var at heyra hófgullinna,
Verse: 2    þá er í garð riðo Giúca arfar;
Verse: 3    þeir ór Hǫgna hiarta scáro,
Verse: 4    enn í ormgarð annan lǫgðo.

Strophe: 29 
Verse: 1    Var ec enn farin eino sinni
Verse: 2    til Geirmundar, gorva dryccio;
Verse: 3    nam horscr konungr hǫrpo sveigia,
Verse: 4    þvíat hann hugði mic til hiálpar sér,
Verse: 5    kynrícr konungr, of koma mundo.

Strophe: 30 
Verse: 1    Nam ec at heyra ór Hléseyio,
Verse: 2    hvé þar af stríðom strengir mælto;
Verse: 3    bað ec ambáttir búnar verða,
Verse: 4    vilda ec fylkis fiorvi biarga.

Strophe: 31 
Verse: 1    Létom flióta far sund yfir,
Verse: 2    unz ec alla sác Atla garða.

Strophe: 32 
Verse: 1    Þá kom in arma út scævandi,
Verse: 2    móðir Atla, hon scyli morna!
Verse: 3    Oc Gunnari gróf til hiarta,
Verse: 4    svá at ec máttigac morom biarga.

Strophe: 33 
Verse: 1    Opt undromc þat, hví ec eptir mác,
Verse: 2    línvengis Bil, lífi halda,
Verse: 3    er ec ógnhvǫtom unna þóttomz,
Verse: 4    sverða deili, sem siálfri mér.

Strophe: 34 
Verse: 1    Saztu oc hlýddir, meðan ec sagðac þér
Verse: 2    mǫrg ill um scǫp mín oc þeira;
Verse: 3    maðr hverr lifir at munom sínom -
Verse: 4    nú er um genginn grátr Oddrúnar."




Next part


This text is part of the TITUS edition of Edda.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.