TITUS
Edda
Part No. 31
Previous part

Song: Ghv. 
Strophe: 1 
Frá Guðrúno.


Verse: 2    Guðrún gecc þá til sævar, er hon hafði drepit Atla,
Verse: 3    gecc út á sæinn oc vildi fara sér. Hon mátti eigi søcqva.
Verse: 4    Rac hana yfir fiorðinn á land Iónacrs konungs. Hann
Verse: 5    fecc hennar.
Verse: 6    Þeira synir vóro þeir Sǫrli oc Erpr oc Hamðir. Þar
Verse: 7    foddiz up Svanhildr, Sigurðar dóttir. Hon var gipt
Verse: 8    Iormunrecc inum ríkia. Með hánom var Bicci. Hann
Verse: 9    réð þat, at Randvér, konungs sonr, scyldi taca hana. Þat
Verse: 10    sagði Bicci konungi. Konungr lét hengia Randvé, enn
Verse: 11    troða Svanhildi undir hrossa fótom. Enn er þat spurði
Verse: 12    Guðrún, þá qvaddi hon sono sína.


GUÐRÚNARHVǪT.


Verse: 1    Þá frá ec senno slíðrfengligsta,
Verse: 2    trauð mál, talið af trega stórom,
Verse: 3    er harðhuguð hvatti at vígi
Verse: 4    grimmom orðom Guðrún sono.

Strophe: 2 
Verse: 1    "Hví sitit, hví sofit lífi?
Verse: 2    hví tregrað ycr teiti at mæla?
Verse: 3    er Iormunreccr yðra systor,
Verse: 4    unga at aldri, ióm of traddi,
Verse: 5    hvítom oc svortom, á hervegi,
Verse: 6    grám, gangtǫmom Gotna hrossom.

Strophe: 3 
Verse: 1    Urðoa iþ glíkir þeim Gunnari,
Verse: 2    né in heldr hugðir, sem var Hǫgni;
Verse: 3    hennar myndoð iþ hefna leita,
Verse: 4    ef iþ móð ættið minna broðra
Verse: 5    eða harðan hug Húnkonunga."

Strophe: 4 
Verse: 1    Þá qvað þat Hamðir, inn hugomstóri:
Verse: 2    "Lítt mundir þú leyfa dáð Hǫgna,
Verse: 3    þá er Sigurð vǫcþo svefni ór;
Verse: 4    bocr vóro þínar, inar bláhvíto,
Verse: 5    roðnar í vers dreyra, fólgnar í valblóði.

Strophe: 5 
Verse: 1    Urðo þér broðra hefndir
Verse: 2    slíðrar oc sárar, er þú sono myrðir;
Verse: 3    knættim allir Iormunrecci,
Verse: 4    samhyggiendr, systor hefna.

Strophe: 6 
Verse: 1    Berið hnossir fram Húnkonunga!
Verse: 2    hefir þú ocr hvatta at hiorþingi."

Strophe: 7 
Verse: 1    Hlæiandi Guðrún hvarf til scemmo,
Verse: 2    kumbl konunga ór kerom valði,
Verse: 3    síðar brynior, ok sonom forði;
Verse: 4    hlóðuz móðgir á mara bógo.

Strophe: 8 
Verse: 1    Þá qvað þat Hamðir, inn hugomstóri:
Verse: 2    "Svá komaz meirr aptr, móður at vitia,
Verse: 3    geir-Niorðr, hniginn á Goðþióðo,
Verse: 4    at þú erfi at ǫll oss dryccir,
Verse: 5    at Svanhildi oc sono þína."

Strophe: 9 
Verse: 1    Guðrún grátandi, Giúca dóttir,
Verse: 2    gecc hon tregliga á tái sitia,
Verse: 3    oc at telia, táruchlýra,
Verse: 4    móðug spioll á margan veg:

Strophe: 10 
Verse: 1    "Þriá vissa ec elda, þriá vissa ec arna,
Verse: 2    var ec þrimr verom vegin at húsi;
Verse: 3    einn var mér Sigurðr ǫllom betri,
Verse: 4    er broðr mínir at bana urðo.

Strophe: 11 
Verse: 1    Svára sára sácað ec né kunna,
Verse: 2    meirr þóttuz mér um stríða,
Verse: 3    er mic ǫðlingar Atla gáfo.

Strophe: 12 
Verse: 1    Húna hvassa hét ec mér at rúnom;
Verse: 2    máttigac bǫlva botr um vinna,
Verse: 3    áðr ec hnóf hǫfuð af Hniflungom.

Strophe: 13 
Verse: 1    Gecc ec til strandar, grǫm varc nornom,
Verse: 2    vilda ec hrinda stríð grið þeira;
Verse: 3    hófo mic, né drecþo, hávar báror,
Verse: 4    því ec land um stéc, at lifa scyldac.

Strophe: 14 
Verse: 1    Gecc ec á beð - hugðac mér fyr betra -
Verse: 2    þriðia sinni þióðkonungi;
Verse: 3    ól ec mér ióð, erfivorðo,
Verse: 4    Iónacrs sonom.

Strophe: 15 
Verse: 1    Enn um Svanhildi sáto þýiar,
Verse: 2    er ec minna barna bazt fullhugðac;
Verse: 3    svá var Svanhildr í sal mínom,
Verse: 4    sem væri somleitr sólar geisli.

Strophe: 16 
Verse: 1    Godda ec gulli oc guðvefiom,
Verse: 2    áðr ec gæfac Goðþióðar til;
Verse: 3    þat er mér harðast harma minna
Verse: 4    of þann inn hvíta hadd Svanhildar:
Verse: 5    auri trǫddo und ióa fótom.

Strophe: 17 
Verse: 1    Enn sá sárastr, er þeir Sigurð minn,
Verse: 2    sigri ræntan, í sæing vágo;
Verse: 3    enn sá grimmastr, er þeir Gunnari,
Verse: 4    fránir ormar, til fiors scriðo;
Verse: 5    enn sá hvassastr, er til hiarta
Verse: 6    konung óblauðan qviqvan scáro.

Strophe: 18 
Verse: 1    Fiolð man ec bǫlva . . .

Verse: 2    Beittu, Sigurðr, inn blacca mar,
Verse: 3    hest inn hraðfora, láttu hinig renna!
Verse: 4    sitr eigi hér snør né dóttir,
Verse: 5    sú er Guðrúno gæfi hnossir.

Strophe: 19 
Verse: 1    Minnztu, Sigurðr, hvat við mæltom,
Verse: 2    þá er við á beð bæði sátom,
Verse: 3    at þú myndir mín, móðugr, vitia,
Verse: 4    halr, ór helio, enn ec þín ór heimi.

Strophe: 20 
Verse: 1    Hlaðit ér, iarlar, eikikǫstinn,
Verse: 2    látið þann und hilmi hæstan verða!
Verse: 3    megi brenna brióst bǫlvafult eldr,
Verse: 4    . . . . um hiarta þiðni sorgir!"

Strophe: 21 
Verse: 1    Iorlom ǫllom óðal batni,
Verse: 2    snótom ǫllom sorg at minni,
Verse: 3    at þetta tregróf um talið væri.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Edda.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.