TITUS
Edda
Part No. 39
Previous part

Song: Br.1. 
Strophe: 1 
{Bruchstücke und Einzelstrophen.}

{Aus Snorra Edda.}


Verse: 1    Hár segir, at hann (Gylfi) komi eigi heill út, nema
Verse: 2    hann sé fróðari, oc

Verse: 3    "stattu fram, meðan þú fregn!
Verse: 4    sitia scal, sá er segir."


Strophe: 2 
{Njǫrd und Skadi.}


Verse: 2    Niorðr á þá kono, er Scaði heitir, dóttir Þiaza
Verse: 3    iotuns. Scaði vill hafa bústað þann, er átt hafði faðir
Verse: 4    hennar; þat er á fiollom nocqvorom, þar sem heitir
Verse: 5    Þrymheimr. Enn Niorðr vill vera nær sæ. Þau sættuz á
Verse: 6    þat, at þau scyldo vera nío nætr í Þrymheimi, enn þá
Verse: 7    aðrar nío at Nóatúnom. Enn er Niorðr kom aptr til
Verse: 8    Nóatúna af fiallino, þá qvað hann þetta:
Verse: 9    {a} "Leið eromc fioll, varca ec lengi á,
Verse: 10    nætr einar nío;
Verse: 11    úlfa þytr mér þótti illr vera
Verse: 12    hiá sǫngvi svana."

Verse: 13    Þá qvað Scaði þetta:
Verse: 14    {b} "Sofa ec né máttac sævar beðiom á
Verse: 15    fugls iarmi fyrir;
Verse: 16    sá mic vecr, er af víði kemr,
Verse: 17    morgin hverian már."


Strophe: 3 
{Heimdalls Mütter.}


Verse: 2    Oc enn segir hann (Heimdallr) siálfr í Heimdalargaldri:
Verse: 3    "Nío em ec moðra mǫgr,
Verse: 4    nío em ec systra sonr."

Strophe: 4 
Verse: 1    Gna.

Verse: 2    {Die 14. asin ist} Gná, hana sendir Frigg í ýmsa heima
Verse: 3    at ørindom sínom. Hon á þann hest, er renn lopt oc lǫg
Verse: 4    oc heitir Hófvarpnir. Þat var eitt sinn, er hon reið, at
Verse: 5    vanir nocqvorir sá reið hennar í loptino. Þá mælti einn:

Verse: 6    {a} "Hvat þar flýgr, hvat þar ferr
Verse: 7    eða at lopti líðr?"

Verse: 8    Hon svaraði:

Verse: 9    {b} "Né ec flýg, þó ec fer
Verse: 10    oc at lopti líð,
Verse: 11    á Hófvarpni, þeim er Hamscerpir
Verse: 12    gat við Garðrofo."


Strophe: 5 
{Baldrs Beweinung.}


Verse: 2    Því næst sendo æsir um allan heim ørindreca at
Verse: 3    biðia, at Baldr væri grátinn ór helio. Enn allir gerðo þat,
Verse: 4    menninir oc kyqvindin oc iorðin oc steinarnir oc tré
Verse: 5    oc allr málmr, svá sem þú munt sét hafa, at þessir lutir
Verse: 6    gráta, þá er þeir koma ór frosti oc í hita. Þá er sendimenn
Verse: 7    fóro heim oc hǫfðo vel rekit sín ørindi, finna þeir í helli
Verse: 8    nocqvorom, hvar gýgr sat. Hon nefndiz Þǫcc. Þeir
Verse: 9    biðia hana gráta Baldr ór helio. Hon svarar:

Verse: 10    "Þǫcc mun gráta þurrom tárom
Verse: 11    Baldrs bálfarar;
Verse: 12    kycs né dauðs nautca ec karls sonar,
Verse: 13    haldi Hel, því er hefir!"

Verse: 14    Enn þess geta menn, at þar haf verit Loki, Laufeyiar
Verse: 15    sonr, er flest hefir illt gert með ásom.


Strophe: 6 
{Thor im Flusse.}


Verse: 2    Þá fór Þórr til ár þeirar, er Vimur heitir, allra á mest.
Verse: 3    Þá spenti hann sic megingiorðom oc studdi forstreymis
Verse: 4    Gríðarvǫl, enn Loki helt undir megingiarðar. Ok þá er
Verse: 5    Þórr kom á miðia ána, þá óx svá mioc áin, at uppi braut
Verse: 6    á ǫxl hánom. Þá qvað Þórr þetta:

Verse: 7    "Vaxattu nú, Vimur, allz mic þic vaða tíðir
Verse: 8    iotna garða í;
Verse: 9    veiztu, ef þú vex, at þá vex mér ásmegin
Verse: 10    iafnhátt upp sem himinn."


Strophe: 7 
{Thor bei Gjalp und Greip.}


Verse: 2    Enn er Þórr kom til Geirroðar, þá var þeim félǫgom
Verse: 3    vísat fyrst í gestahús til herbergis, oc var þar einn stóll til
Verse: 4    sætis, oc sat þar Þórr. Þá varð hann þess varr, at stóllinn
Verse: 5    fór undir hánom upp at ræfri. Hann stacc Gríðarveli
Verse: 6    upp í raptana oc lét sígaz fast á stólinn. Varð þá brestr
Verse: 7    mikill, oc fylgði scræcr. Þar hǫfðo verit undir stólinom
Verse: 8    dotr Geirroðar, Giálp oc Greip, oc hafði hann brotit
Verse: 9    hrygginn í báðom. Þá qvað Þórr:

Verse: 10    "Eino sinni neytta ec allz megins
Verse: 11    iotna gǫrðom í,
Verse: 12    þá er Giálp oc Greip, dotr Geirroðar,
Verse: 13    vildo hefia mic til himins."


Strophe: 8 
{Der Hain Glasir.}


Verse: 2    Í Ásgarði fyrir durom Valhallar stendr lundr, sá er
Verse: 3    Glasir er kallaðr, enn lauf hans alt er gull rautt, svá
Verse: 4    sem hér er qveðit, at

Verse: 5    Glasir stendr með gullno laufi
Verse: 6    fyr Sigtýs sǫlom.

Verse: 7    Sá er viðr fegrstr með goðom oc mǫnnom.



Strophe: 9 
{Die Pferdenamen der Þórgrímsþula.}


Verse: 2    Þessi ero hestaheiti í Þórgrímsþulo:

Verse: 3    {a} Hrafn oc Sleipnir, hestar ágætir,
Verse: 4    Valr oc Léttfeti, var þar Tialdari,
Verse: 5    Gulltoppr oc Goti, getit heyrða ec Sóta,
Verse: 6    Mór oc Lungr með Mari.

Verse: 7    {b} Vigg oc Stúfr var með Scævaði,
Verse: 8    Þegn knátti Blaccr bera,
Verse: 9    Silfrtoppr oc Sinir, svá heyrða ec Fács of getit,
Verse: 10    Gullfaxi oc Iór með goðom.

Verse: 11    {c} Blóðughófi hét hestr, er bera qváðo
Verse: 12    ǫflgan Atriða;
Verse: 13    Gísl oc Falhófnir, Glær oc Sceiðbrimir,
Verse: 14    þar var oc Gyllis of getit.



Strophe: 10 
{Die Ochsennamen der Þórgrímsþula.}


Verse: 2    Þessi oxnaheiti ero í Þórgrímsþulo:

Verse: 3    Gamalla uxna nǫfn hefi ec gerla fregit,
Verse: 4    þeira Rauðs oc Hæfis, Rekinn oc Kýrr,
Verse: 5    Himinhriótr oc Apli, Arfr oc Arfuni.


Strophe: 11 
{Die Pferdenamen der Alsvinnzmál oder Kálfsvísa.}


Verse: 2    Þessir (hestar) ero enn talðir í Alsvinnz málom:

Verse: 3    {a} Dagr reið Drǫsli, enn Dvalinn Móðni,
Verse: 4    Hiálmþér Háfeta, enn Haki Fáki;
Verse: 5    reið bani Belia Blóðughófa,
Verse: 6    enn Scævaði scati Haddingia.

Verse: 7    {b} Vésteinn Vali, enn Vífill Stúfi,
Verse: 8    Meinþiófr Mói, enn Morginn Vacri,
Verse: 9    Áli Hrafni, er til íss riðo;
Verse: 10    enn annarr austr und Aðilsi,
Verse: 11    grár, hvarfaði, geiri undaðr.

Verse: 12    {c} Biorn reið Blacci, enn Biárr Kerti,
Verse: 13    Atli Glaumi, enn Aðils Slungni,
Verse: 14    Hǫgni Hǫlqvi, enn Haraldr Fǫlqvi,
Verse: 15    Gunnarr Gota, enn Grana Sigurðr,
Verse: 16    (Ullr ýmissom, enn Óðinn Sleipni.)


Strophe: 12 
{13 Bugge.} {Die Fessel Gleipnir.}


Verse: 1    Fioturrinn heitir Gleipnir, er hánom (Fenrisúlfi)
Verse: 2    heldr. Gervir vóro tveir fiotrar til hans fyrst, þeir Drómi
Verse: 3    oc Loðingr, oc helt hvárgi; þá var Gleipnir síðan gerr
Verse: 4    ór sex hlutom:

Verse: 5    Ór kattar dyn oc ór kono sceggi,
Verse: 6    ór fiscs anda oc ór fugla miólc,
Verse: 7    ór biargs rótom oc ór biarnar sinom,
Verse: 8    ór því var hann Gleipnir gerr.


Strophe: 13 
{14 Bugge}. {Odins Raben.}


Verse: 1    Flugo hrafnar tveir af Hnicars ǫxlom,
Verse: 2    Huginn til hanga, en á hræ Muninn.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Edda.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.