TITUS
Anna von Koeln, Liederbuch
Part No. 61
Previous part

Song: 74  
Manuscript page: 159a-161b 


Strophe: 1  
Verse: 1     Och, edel mynsch van hoger art,
Verse: 2     
wilt uch van sonden keren,
Verse: 3     
ind gait aff der werelt ydelheit
Verse: 4     
ind volget Christus leren,
Verse: 5     
dat he om dyn will hait gedaen,
Verse: 6     
dat lais dir ouch zo hertzen gaen,
Verse: 7     
will dich van sonden keren!

Strophe: 2  
Verse: 1     
Solde ich mich van den sunden keren,
Verse: 2     
wie sulde ich des begynnen?
Verse: 3     
Der werelt strick hait mich omvangen
Verse: 4     
van buyssen ind ouch van bynnen.
Verse: 5     
Och, oer loisheit is so grois,
Verse: 6     
sy loent it lest all mit der doit,
Verse: 7     
der blyfft in oere mynnen.

Strophe: 3  
Verse: 1     
Ich haen geleifft versummetlich
Verse: 2     
in mynen iongen iaren;
Verse: 3     
der hilge geist myr sprach,
Verse: 4     
den leis ich leichtlich varen.
Verse: 5     
Dar mos ich reden geven aff,
Verse: 6     
wanneir dat compt der jonste dach,
Verse: 7     
och, ruwe hait mych omvangen.

Strophe: 4  
Verse: 1     
Ich have alzyt bereit geweist,
Verse: 2     
zo leven na den synnen.
Verse: 3     
Dar zo haen ich myn hertz gekeit
Verse: 4     
zo deser werelt mynnen.
Verse: 5     
Nu mos it eyn affscheiden syn,
Verse: 6     
sal ich intgayn der hellen pyn
Verse: 7     
ind ter ewicher vreuden comen.

Strophe: 5  
Verse: 1     
Der ertzscher creaturen mynn,
Verse: 2     
dair van wil ich mych keren
Verse: 3     
ind keren mith zo mynen Gode,
Verse: 4     
myt eme zo julilieren.
Verse: 5     
He heifft mich goylich verbeit,
Verse: 6     
do ich mich selver had verloit
Verse: 7     
al myt des viantz raiden.

Strophe: 6  
Verse: 1     
Ich wil mych van der werelt keren
Verse: 2     
in mynen iongen leven,
Verse: 3     
wanneir dat compt der bitter doit,
Verse: 4     
so mois it ummer wesen,
Verse: 5     
die beiden an den lesten dach,
Verse: 6     
die haven duckwile rouw dair aff,
Verse: 7     
so is de rouwe tzo spade.

Strophe: 7  
Verse: 1     
Nu wail hyn, it is al verleis,
Verse: 2     
dat hain ich wail vernomen;
Verse: 3     
ich wil mich van der werelt keren,
Verse: 4     
al wirt it myr wat suyr komen.
Verse: 5     
Natuyrken de sal onder gayn,
Verse: 6     
ind de geist sal boven stain,
Verse: 7     
dat sal ons beiden vromen.

Strophe: 8  
Verse: 1     
Loff, eir ind werdicheit
Verse: 2     
sy Gode, de uch heifft vercoren,
Verse: 3     
dat ir in oere bloyender yoicht
Verse: 4     
o edel myn geboeren.
Verse: 5     
Och, keirt van deser werelt idelheit,
Verse: 6     
it is doch al eyn tzyt,
Verse: 7     
verluys wail hem, de it kan besynnen.

Strophe: 9  
Verse: 1     
O leere hoge van wysen synnen,
Verse: 2     
Got stae uch in staeden.
Verse: 3     
Ontruwe heift myr soe we gedaen,
Verse: 4     
dair om byn ich beraiden.
Verse: 5     
Hed ich dair trouwe gevonden aen,
Verse: 6     
ich en hed oer nummer af gegain,
Verse: 7     
ich were dair by bedroegen.



Next part



This text is part of the TITUS edition of Anna von Koeln, Liederbuch.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 27.11.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.