TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 117
Previous part

Chapter: 117 
117


Verse: 1    der valsch an ir gar verswant,
Verse: 2    
ouge noch ôre in nie vant.

Verse: 3    
ein nebel was ir diu sunne.
Verse: 4    
si vlôch der werlde wunne,

Verse: 5    
ir was gelîch naht und der tac:
Verse: 6    
ir herze niht wan jâmers phlac

Verse: 7    
sich zôch diu vrouwe jâmers balt
Verse: 8    
ûz ir lande in einen walt,

Verse: 9    
zer waste in Soltâne,
Verse: 10    
niht durch bluomen ûf die plâne.

Verse: 11    
ir herzen jâmer was ganz,
Verse: 12    
si enkêrte sich an keinen kranz,

Verse: 13    
er wære rôt oder val.
Verse: 14    
si brâhte dar durch vlühtesal

Verse: 15    
des werden Gahmuretes kint.
Verse: 16    
liute, die ir sint,

Verse: 17    
müezen bûwen unde riuten.
Verse: 18    
si kunde wol getriuten

Verse: 19    
ir sun: ê daz sich der versan,
Verse: 20    
ir volc si gar vür sich gewan,

Verse: 21    
ez wære man oder wîp.
Verse: 22    
den gebôt si allen an den lîp,

Verse: 23    
daz si immer ritters würden lût,
Verse: 24    
"wan vriesche daz mîns herzen trût,

Verse: 25    
welh ritters leben wære,
Verse: 26    
daz würde mir vil swære.

Verse: 27    
habet iuch an der witze kraft
Verse: 28    
und helt in alle ritterschaft."

Verse: 29    
der site vuor angestlîche vart.
Verse: 30    
der knappe alsus geborgen wart




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.