TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 119
Previous part

Chapter: 119 
119


Verse: 1    si wolde ir schal verkrenken.
Verse: 2    
ir bûliute und ir enken

Verse: 3    
die hiez si vaste gâhen,
Verse: 4    
vogele würgen unde vâhen.

Verse: 5    
die vogele wâren baz geriten:
Verse: 6    
etslîches sterben wart vermiten,

Verse: 7    
der beleip lebendec ein teil,
Verse: 8    
die sît mit sange wurden geil.

Verse: 9    
der knappe sprach zer künegîn:
Verse: 10    
"waz wîzet man den vogelîn?"

Verse: 11    
er gerte in vrides zestunt.
Verse: 12    
sîn muoter kuste in an den munt.

Verse: 13    
diu sprach: "wes wende ich sîn gebot,
Verse: 14    
der doch ist der hœste got?

Verse: 15    
suln vogele durch mich vreude lân?"
Verse: 16    
der knappe sprach zer muoter sân:

Verse: 17    
"ouwê muoter, waz ist got?"
Verse: 18    
"sun, ich sage dirz âne spot:

Verse: 19    
er ist noch liehter denne der tac.
Verse: 20    
der antlitzes sich bewac

Verse: 21    
nâch menschen antlitze,
Verse: 22    
sun, merke eine witze

Verse: 23    
und vlêhe in umbe dîne nôt:
Verse: 24    
sîn triuwe der werlde ie helfe bôt.

Verse: 25    
heizet einer der helle wirt:
Verse: 26    
derst swarz, untriuwe in niht verbirt.

Verse: 27    
von dem kêre dîne gedanke
Verse: 28    
und ouch von zwîvels wanke."

Verse: 29    
sîn muoter underschiet im gar
Verse: 30    
daz vinster und daz lieht gevar.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.