TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 121
Previous part

Chapter: 121 
121


Verse: 1    lûte rief der knappe sân:
Verse: 2    
"hilf, got! maht wol helfe hân."

Verse: 3    
der vorder zornes sich bewac,
Verse: 4    
der knappe in dem phade lac:

Verse: 5    
"dirre tœrsche Wâleise
Verse: 6    
unsich wendet gâher reise."

Verse: 7    
ein prîs den wir Beier tragen,
Verse: 8    
muoz ich von Wâleisen sagen:

Verse: 9    
die sint tœrscher denne beiersch her
Verse: 10    
und doch manlîcher wer.

Verse: 11    
swer in den zwein landen wirt,
Verse: 12    
gevuoge ein wunder an im birt.

Verse: 13    
kom geleischieret
Verse: 14    
und wol gezimieret

Verse: 15    
ein ritter, dem was harte gâch.
Verse: 16    
er reit in strîteclîchen nâch,

Verse: 17    
die verre wâren von im komen:
Verse: 18    
zwêne ritter heten im genomen

Verse: 19    
eine vrouwen in sînem lande.
Verse: 20    
den helt ez dûhte schande:

Verse: 21    
in müete der juncvrouwen leit,
Verse: 22    
diu jæmerlîche vor in reit.

Verse: 23    
dise drî wâren sîne man.
Verse: 24    
er reit ein schœne kastelân,

Verse: 25    
sîns schildes was vil wênec ganz.
Verse: 26    
er hiez Karnahkarnanz

Verse: 27    
leh cons Ulterlec.
Verse: 28    
er sprach: "wer irret uns den wec?"

Verse: 29    
sus vuor er zuo dem knappen sân.
Verse: 30    
den dûhte er als ein got getân:




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.