TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 123
Previous part

Chapter: 123 
123


Verse: 1     maht hie vier ritter sehen,
Verse: 2    
ob ze rehte kundes spehen."

Verse: 3    
der knappe vrâcte vürbaz:
Verse: 4    
"dû nennest ritter: waz ist daz?

Verse: 5    
hâstû niht gotlîcher kraft,
Verse: 6    
sage mir, wer gît ritterschaft?"

Verse: 7    
"daz tuot der künec Artûs.
Verse: 8    
juncherre, komt ir in des hûs,

Verse: 9    
der bringet iuch an ritters namen,
Verse: 10    
daz irs iuch nimmer durfet schamen.

Verse: 11    
ir muget wol sîn von ritters art.
Verse: 12    
von den helden er geschouwet wart:

Verse: 13    
lac diu gotes gunst an im.
Verse: 14    
von der âventiure ich daz nim,

Verse: 15    
diu mich mit wârheit des beschiet:
Verse: 16    
nie mannes varwe baz geriet

Verse: 17    
vor im sît Adâmes zît.
Verse: 18    
des wart sîn lop von wîben wît.

Verse: 19    
aber sprach der knappe sân,
Verse: 20    
von ein lachen wart getân:

Verse: 21    
"ei ritter got, waz mahtû sîn?
Verse: 22    
hâs sus manec vingerlîn

Verse: 23    
an dînen lîp gebunden
Verse: 24    
dort oben und hie unden."

Verse: 25    
aldâ begreif des knappen hant
Verse: 26    
swaz er îsers an dem vürsten vant.

Verse: 27    
des harnas begunde er schouwen:
Verse: 28    
"mîner muoter juncvrouwen

Verse: 29    
ir vingerlîn an snüeren tragent,
Verse: 30    
die niht sus an ein ander ragent."




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.