TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 136
Previous part

Chapter: 136 
136


Verse: 1    ich ensol niht mêr erwarmen
Verse: 2    an iuwern blanken armen,

Verse: 3    dâ ich etswenne durch minne lac
Verse: 4    manegen wünneclîchen tac.

Verse: 5    ich sol velwen iuwern rôten munt
Verse: 6    und iuwern ougen machen rœte kunt,

Verse: 7    ich sol iu vreude entêren
Verse: 8    und iuwer herze siuften lêren."

Verse: 9    diu vürstîn an den vürsten sach.
Verse: 10    ir munt dô jæmerlîchen sprach:

Verse: 11    "nû êret an mir ritters prîs.
Verse: 12    ir sît getriuwe unde wîs

Verse: 13    und ouch wol sô gewaldec mîn,
Verse: 14    ir muget mir geben hôhen pîn.

Verse: 15    ir sult ê mîn gerihte nemen.
Verse: 16    durch elliu wîp lât iuch gezemen

Verse: 17    (ir muget mir dannoch vüegen nôt):
Verse: 18    læge ich von andern handen tôt,

Verse: 19    daz iu niht prîs geneicte,
Verse: 20    swie schiere ich denne veicte,

Verse: 21    daz wære mir ein süeziu zit,
Verse: 22    sît iuwer hazzen an mir lît."

Verse: 23    aber sprach der vürste mêre:
Verse: 24    "vrouwe, ir wæret mir gar ze hêre.

Verse: 25    des sol ich an iu mâzen:
Verse: 26    geselleschaft wirt lâzen

Verse: 27    mit trinken und mit ezzen,
Verse: 28    bî ligens wirt vergezzen.

Verse: 29    ir emphâhet mêr dehein gewant,
Verse: 30    wan als ich iuch sitzende vant.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.