TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 149
Chapter: 149
149
Verse: 1
im
kunde
niemen
vîent
sîn
.
Verse: 2
dô
besach
in
ouch
diu
künegîn
,
Verse: 3
ê
si
schiede
von
dem
palas
,
Verse: 4
dâ
si
dâ
vor
begozzen
was
.
Verse: 5
Artûs
an
den
knappen
sach
,
Verse: 6
zuo
dem
tumben
er
dô
sprach
:
Verse: 7
"juncherre
,
got
vergelde
iu
gruoz
,
Verse: 8
den
ich
gerne
dienen
muoz
Verse: 9
mit
dem
lîbe
und
mit
dem
guote
.
Verse: 10
des
ist
mir
wol
ze
muote
."
Verse: 11
"wolde
et
got
,
wan
wære
daz
wâr
!
Verse: 12
der
wîle
dunket
mich
ein
jâr
Verse: 13
daz
ich
niht
ritter
wesen
sol
.
Verse: 14
daz
tuot
mir
wirs
denne
wol
:
Verse: 15
nû
ensûmet
mich
niht
mêre
,
Verse: 16
phleget
mîn
nâch
ritters
êre
."
Verse: 17
"daz
tuon
ich
gerne
"
sprach
der
wirt
.
Verse: 18
"ob
werdekeit
mich
niht
verbirt
,
Verse: 19
dû
bist
wol
sô
gehiure
,
Verse: 20
rîch
an
koste
stiure
Verse: 21
wirt
dir
mîn
gâbe
undertân
.
Verse: 22
deiswâr
ich
solz
ungerne
lân
.
Verse: 23
dû
solt
unz
morgen
beiten
:
Verse: 24
ich
wil
dich
wol
bereiten
."
Verse: 25
der
wol
geborne
knappe
Verse: 26
hielt
gagernde
als
ein
trappe
.
Verse: 27
er
sprach
:
"ich
enwil
hie
nihtes
biten
.
Verse: 28
mir
kom
ein
ritter
widerriten
:
Verse: 29
mac
mir
des
harnas
werden
niht
,
Verse: 30
ich
enruoche
wer
küneges
gâbe
giht
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.