TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 363
Previous part

Chapter: 363 
363


Verse: 1    daz spilwîp zem vürsten sprach
Verse: 2    
al des sîn tohter dar verjach.

Verse: 3    
swer ie urliuges phlac,
Verse: 4    
dem was vil nôt, ob er bejac

Verse: 5    
möhte an rîcher koste hân.
Verse: 6    
Lippaôten den getriuwen man

Verse: 7    
überlesten soldiere,
Verse: 8    
daz er gedâhte schiere:

Verse: 9    
"ich sol daz guot gewinnen
Verse: 10    
mit zorne oder aber mit minnen."

Verse: 11    
die nâchreise er niht vermeit.
Verse: 12    
Scherules im widerreit:

Verse: 13    
er vrâcte war im wære gâch.
Verse: 14    
"ich rîte dem trügenære nâch:

Verse: 15    
von dem saget man mir mære,
Verse: 16    
ez ein valschære."

Verse: 17    
unschuldec was her Gâwân:
Verse: 18    
ez enhete niht wan diu ors getân

Verse: 19    
und ander daz er vuorte.
Verse: 20    
Scherulesen lachen ruorte.

Verse: 21    
sprach er: "herre, ir sît betrogen:
Verse: 22    
swerz iu sagete, er hât gelogen,

Verse: 23    
ez wære maget, man oder wîp.
Verse: 24    
unschuldec ist mîns gastes lîp:

Verse: 25    
ir sult in anders prîsen.
Verse: 26    
er engewan nie münzîsen,

Verse: 27    
welt ir der rehten mære losen.
Verse: 28    
sîn lîp getruoc nie wehselphosen.

Verse: 29    
seht sîne gebære und hœret sîniu wort
Verse: 30    
(in mînem hûs liez ich in dort):




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.