TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 692
Previous part

Chapter: 692 
692


Verse: 1    mit dem künege in den rinc geriten,
Verse: 2    
aldâ der kamph was erliten.

Verse: 3    
diu sach Gâwânen kreftelôs,
Verse: 4    
den si vür al die werlt erkôs

Verse: 5    
zir besten vreude krône.
Verse: 6    
nâch herzen jâmers dône

Verse: 7    
si schrîende von dem pherde spranc,
Verse: 8    
mit armen si in vaste ummeswanc.

Verse: 9    
si sprach: "vervluochet diu hant,
Verse: 10    
diu disen kummer hât erkant

Verse: 11    
gemacht an iuwerm lîbe klâr.
Verse: 12    
allen mannen, daz ist wâr,

Verse: 13    
iuwer varwe ein manlîch spiegel was."
Verse: 14    
si sazte in nider an daz gras:

Verse: 15    
ir weinens wênec wart verdaget.
Verse: 16    
streich im diu süeze maget

Verse: 17    
ab den ougen bluot und sweiz.
Verse: 18    
in harnase was im heiz.

Verse: 19    
der künec Gramoflanz sprach:
Verse: 20    
"Gâwân, mirst leit dîn ungemach,

Verse: 21    
ez enwære von mîner hant getân.
Verse: 22    
wiltû morgen wider ûf den plân

Verse: 23    
gein mir komen durch strîten,
Verse: 24    
des wil ich gerne bîten.

Verse: 25    
ich bestüende gerner ein wîp
Verse: 26    
denne dînen kreftelôsen lîp:

Verse: 27    
waz prîses möhte ich an dir bejagen,
Verse: 28    
ich enhôrte dich baz gein kreften sagen?

Verse: 29    
ruowe hînt, des wirt dir nôt,
Verse: 30    
wiltû vür stên den künec Lôt."




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.