TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 8
Previous part

Chapter: 1_2_a  
2 a. Die drei Kinder im Feuerofen


Line: 14    De konningk van Babilonien Nabugodonosar quam to Jherusalem vnde wan
Line: 15    
de stad vnde venk de allerschonesten kindere, de dar weren, vnde vorde se myt
Line: 16    
sijk to Babilonie vnde let se leren. Do weren dar vere mede, den god gaff
Line: 17    
so groten syn, dat se wiser weren dan alle de meystere, de in deme lande weren.
Line: 18    
De kindere weren geheten: Daniel, Ananias, Azarias, Misael. De kindere newolden
Line: 19    
nicht eten der heydenschen spise vnde spreken to erme mestere, de hete
Line: 20    
Malasar: 'Wij sin van yodescher art, wij en eten der spise nicht, de gij heydenen
Line: 21    
koken. Gijff vns erweten vnde bonen vnde linsen vnde water dar to.' Do sprak
Line: 22    
de meyster: 'Ik hebbe angest, ofte juw de koningk magerer sut wan andere
Line: 23    
kindere, dat he sijk vppe mi torne.' Do spreken de kindere: 'Vorsoket myt vns
Line: 24    
teyn dage, vnde bese dan vnse antlat'. Dat besochte he teyn dage, vnde he en
Line: 25    
geff en anders nicht, wen also se eyschet hadden. Do weren se noch schoner dan
Line: 26    
alle de kindere, de des konninges spise hadden gegeten, darumme, dat se gode
Line: 27    
vruchteden vnde en alleyne vor eynen god hadden. Darumme gaff en god de
Line: 28    
grote wisheit, dat en neyn man geliken mochte. De sulue konningk Nabugodonosar
Line: 29    
let maken enen affgod van golde, de was grot, de stunt vp eyner
Line: 30    
sule, de was wol sestich elen ho, vnde let alle sin lant to samne komen vnde
Line: 31    
vntbot en allen, dat se dat bilde scholden anropen. Suwe des nicht endede, den
Line: 32    
scholdeme werpen in eynen gloyendigen ouen. Do wart deme konninge
Page: 8   Line: 1    
geseget, dat dar weren dre jodesche kindere, de ne wolden dat bilde
Line: 2    
nicht anropen. Dat was Ananias, Azarias, Misael. Do let se de konningk halen vnde
Line: 3    
vragede, wurumme dat se syn bot nicht holden wolden vnde synen god nicht
Line: 4    
anbeden, vnde sprak also, he wolde se laten steken in eynen gloyendigen ouen.
Line: 5    
Do spreken se: 'Vnse god, den wij anbeden, de mach vns wol losen vte dem
Line: 6    
vure, ofte he wil.' Do wart de konningk tornich vnde let den ouen seuenwerue
Line: 7    
heter maken den he was vnde leit se dar in werpen. Dar quam de hilge engel
Line: 8    
to en in den ouen vnde sloch dat vur vte deme ouene vnde verbrande de knechte,
Line: 9    
de dar bij stunden, vnde den kinderen ne hinderde nichtes nicht. Dar seten se
Line: 10    
in deme ouene vnde loueden vnde benediden vnsen heren vnde sungen eme
Line: 11    
dar twierhande louesang. De eyne sangk was: Benedictus es domine deus
Line: 12    
patrum nostrorum, den plecht me to singene des sunnauendes in der quatertempore.
Line: 13    
De andere was: Benedicite omnia opera domini domino, den plecht
Line: 14    
men to lesende alle hilge dage to der mettene. De erste bedudet sijk aldus:
Line: 15    
Benedit sustu here god vnser vedere, du bist louesam vnde ersam to ewen
Line: 16    
vnde to ewen. Vnde benedit is de name dyner ere, he ys heylich vnde louesam
Line: 17    
vnde ersam to ewen vnde to ewen. Benedit bistu in dime hilgen temple dyner
Line: 18    
gotliken ere vnde bist louesam vnde ersam to ewen vnde to ewen. Benedit
Line: 19    
sustu vppe dyme hilgen throne dines konningrikes, vnde du bist louesam, vnde
Line: 20    
du bist ersam to ewen vnde to ewen. Benedit bistu, de dort beschowet alle
Line: 21    
hemelrike vnde sittest bouen der engel kore van cherubin, du bist louesam vnde
Line: 22    
ersam to ewen vnde to ewen. Benedit sustu in deme firmamente des hemmelrikes,
Line: 23    
du bist louesam vnde ersam to ewen vnde to ewen. Dar na sungen se:
Line: 24    
Benedicite omnia opera domini domino, dat bedudet sijk aldus:
Line: 25    
Benedit gode, alle godes hantwerk, louet en vnde hoget en to ewen vnde to
Line: 26    
ewen. Benediet god, alle godes engele. Benediet god, alle hemmele. Benediet
Line: 27    
god, alle watere, de bouen deme hemele sin. Benediet god, alle godes kreffte.
Line: 28    
Benediet god, sunne vnde mane. Benediet god, alle sterne, de in deme hemmele
Line: 29    
sin. Benediet god, alle reghene vnde dow. Benediet god, alle godes geyste.
Line: 30    
Benediet god, beyde vur vnde hette. Benediet god, beyde winter vnde sommer.
Line: 31    
Benediet god, beyde dow vnde ripe. Benediet god, beyde vorst vnde kulde.
Line: 32    
Benediet god, beyde ys vnde sne. Benediet god, beyde nacht vnde dach.
Line: 33    
Benediet god, beyde lecht vnde dusternisse. Benediet god, beyde blixem vnde
Line: 34    
wolken. Benedien schal al ertrike vnsen heren god vnde schal ene louen vnde
Line: 35    
hoghen to ewen vnde to ewen. Benediet god, beyde berch vnde dal. Benediet
Page: 9   Line: 1    
god, allet, dat dar groyet in der erden. Benediet god, alle springkborne.
Line: 2    
Benediet god, beyde mer vnde vlot. Benediet god, waluissche vnde alle, de
Line: 3    
sijk dar roren in dem watere. Benediet god, alle vogele, de in der lucht vlegen.
Line: 4    
Benediet god, alle deyr vnde ve. Benediet god, alle mynschen kindere. Benedien
Line: 5    
schal dat israhelesche volk vnsen heren god vnde schal ene louen to ewen vnde
Line: 6    
to ewen. Benediet god, alle godes prestere. Benediet god, alle godes knechte.
Line: 7    
Benediet god, aller rechter lude geyst vnde sele. Benediet god, alle, de hillich
Line: 8    
sin vnde van eynem otmodigen herten. Benediet god, Ananias vnde Azarias
Line: 9    
vnde Mysael, louet en vnde hoget en to ewen vnde to ewen. Aldus vere
Line: 10    
sungen se den louesangk. Nu satte de hilge cristenheit darto twe versch:
Line: 11    
Benedicamus patrem et filium cum sancto spiritu. Dat spreket also: Wij
Line: 12    
scholen benedien den vader vnde den sone vnde den hilgen geyst vnde scholen
Line: 13    
ene louen vnde eren to ewen vnde to ewen. Benediet siestu in deme firmamente
Line: 14    
des hemelrikes, du bist louesam vnde ersam to ewen vnde to ewen. Amen.
Line: 15    
Do began deme konninge sere to wunderen vnde sprak to den, de bij em
Line: 16    
weren: 'Wo isset hirumme? Ik hadde juw geheten, dat gij de dre scholden
Line: 17    
werpen in den ouen, nu se ik dar vere, vnde de verde is gestalt alse godes
Line: 18    
sone.' Do gheng de konningk to en vnde sprak: 'Gaet her vt, gij knechte des
Line: 19    
groten godes.' Do gengen se vt deme ouene. Dar ne hadde en dat vur nicht
Line: 20    
geschadet, noch an ereme liue noch an eren cleyderen. Dar benedide de konningk
Line: 21    
vnsen heren god vnde bot ouer al syn lant, dat neyn man schympen scholde vp
Line: 22    
der yoden god. Do makede de konningk desse dre kindere Ananias, Azarias
Line: 23    
vnde Misahel to groten vorsten in syme lande. Hijr na wil ik seggen van den
Line: 24    
propheten Daniele, wo eme god halp.



Next part



This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.