TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 26
Previous part

Chapter: 1_17  
17. Barlaam und Josaphat


Line: 34    To Yndea was eyn koningk, de hete Auenir. De vordelgede al de cristenen
Line: 35    lude. Deme wart eyn sone geboren, den het he Josaphat. Do leit he alle de
Line: 36    wisen mestere to samne komen, de in deme lande weren. De scholden wicken,
Line: 37    wat van deme kinde werden scholde. Do was dar eyn wijs mester, dor des
Page: 28   Line: 1    munt sprak de hillige geist vnde segede, dat dat kint noch scholde werden eyn
Line: 2    gud cristen mynsche. Des wart de vader van herten sere bedrouet vnde leit
Line: 3    dat kint besluten in eynem palase myt anderen jungelingen vnde vorbot, dat
Line: 4    deme kinde scholde nemant nicht seggen van vnsem heren Ihesu Christo, noch
Line: 5    van deme hemmelrike, noch van der helle, noch van deme dode, noch van
Line: 6    sukedagen, noch van oldere, noch van neynen dingen, dar yt van bedrouet
Line: 7    mochte werden. Sunder se scholden myt eme spelen vnde syngen vnde seggen
Line: 8    alle dat vrolik were vnde lustlijk. Wan der jungelinge eyn sek lach, so nam
Line: 9    men en dar vt vnde sande eynen anderen dar wedder in. Do Yosaphat to
Line: 10    synen jaren quam, do beghan eme to wunderne, wurumme dat he besloten
Line: 11    were vnde segede eme syme hemeliken vrunde, dat he des sere bedrouet were
Line: 12    vnde wolde yo vt. Do dat de vader vornam, he wart des sere bedrouet. He
Line: 13    leit eme bringen schone perde vnde knechte vnde aller eren genoch vnde let
Line: 14    ene ryden, wor he wolde vnde vogedet also, wor he quam, dar was yo genoch
Line: 15    van blitscap, danß vnde rey, singen vnde springen. To eyner tijd motte eme
Line: 16    eyn spettales mynsche vnde eyn blinde. Do wunderde eme sere, wo de lude so
Line: 17    gestalt weren vnde vragede syne knechte, wo yd darumme were. Do spreken de
Line: 18    knechte, dat weren seke lude. Do sprak he: 'Mach sulke suke allen luden
Line: 19    to komen?' 'Ja,' spreken se, 'dat ys allen luden allike na, he sij arm edder ryke.'
Line: 20    Do he dat horde, do wart he bedrouet sere. To eyner anderen tijd sach he
Line: 21    eynen olden man, de was grawe vnde hadde eynen krummen rugge, vnde syn
Line: 22    antlat was gekroket. Do vragede he, wat menschen dat were. Se spreken, dat
Line: 23    were van olders wegene. Do vragede he, wo olt dat eyn mynsche werden
Line: 24    mochte, er he dar to queme. Se spreken: 'Sestich edder achtentich edder hundert
Line: 25    jar olt.' Do vragede he: 'Wat volget darna?' Se spreken: 'Darna volget de dot.'
Line: 26    Do vragede he, ofte alle lude yo steruen mosten. 'Ja,' spreken se, 'beide, arm
Line: 27    vnde rijke, junck vnde olt, kranck vnde stark, knecht, here, alle mote wij
Line: 28    steruen.' Do vragede he, ofte eyn mynsche syne tijd icht wiste, wan he steruen
Line: 29    scholde. 'Nen,' spreken se, 'neyn man en wet de stunde synes dodes. Bewile
Line: 30    steruet eyn mynsche junck, bewilen olt, bewile sek, bewile sunt.' Do he dat
Line: 31    horde, do en wart he nummer vro. Do was dar in der wostenie eyn hillich
Line: 32    ensedelingk, de het Barlam. Deme kundigede god alle desse sake vnde sande
Line: 33    en dar hen, dat he en bekeren scholde. Barlam de makede sijk to also eyn
Line: 34    kremer vnde quam dar vnde sprak to syme tuchtmestere: 'Ga to dyme junckheren
Line: 35    vnde segge eme also: Hijr ys komen eyn kremer, de heuet veile eynen
Page: 29   Line: 1    steyn, de hat sulke macht, dat he blinden maket seende, douen horende vnde
Line: 2    lamen gaende, doren maket he wis vnde stummen sprekene.' Do segede yenne:
Line: 3    'Wijs mek den steyn.' Do sprak Barlam: 'Dessen steyn en mach neymant seen,
Line: 4    he en hebbe reyne ogen vnde sij eyn kusch mynsche. Suwe so nicht en ys
Line: 5    vnde sut he den steyn, he mot steruen.' Do sprak yenne: 'Dorch god, en wijs
Line: 6    my yo den steyn nicht.' He segede dijt syme junckheren. He wart vro vnde let
Line: 7    ene komen vor sijk vnde vntfengk ene myt groten eren. Do sprak Barlam:
Line: 8    'Du heuest bij my gedan, also eyn wys konningk to eyner tijd dede, dar van
Line: 9    wil ik dij eyne mere seggen. Josaphat sprak: 'Sitte, ik wil de mere horen.' Do
Line: 10    sprak Barlam:



Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.