TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 32
Previous part

Chapter: 1_17f  
17f. Der reiche Jüngling


Line: 23    Dat was eyn ryke jungelingk, deme wolde syn vader eyn rike wiff geuen.
Line: 24    
De jungelingk ret to eyner tijd dor eyn dorp. Dar sach he eyne arme junckfruwen
Line: 25    
stan vnde arbeiden vnde sprak doch ere bedeken vnde dankede vnseme
Line: 26    
leuen heren vmme alle syne gnade. Do sprak he to er: 'Segge my, wurumme
Line: 27    
dankestu gode so sere, na dem male dat he deck nicht grot gud vorlenet heuet.
Line: 28    
Du dankest gode mer wan mannich mynsche, de sere grot gud van gode
Line: 29    
entfangen heuet.' Do antwordede eme de junckfruwe vnde sprak: 'Likerwis
Line: 30    
also eyn cleyne arcedie helpet bewilen eynem mynschen, dat eme wert grot
Line: 31    
suntheit, also helpet dem mynschen, deme eyn cleyne gaue wol to dancke ys,
Line: 32    
dat eme dar na god grote gaue gift. Dat en ys nicht cleyne, dat ick van gode
Line: 33    
vatfangen hebbe. He heuet mek gebildet na sijk suluen. He heuet my vorlenet
Line: 34    
synne vnde witte. He heuet my geladen to syme ewigen rijke. He heuet
Line: 35    
my geopenet de porten des hemmelrikes. Darumme schal ik ene billiken louen
Line: 36    
vnde benedien.' Do de jungelingk dat horde, dat de junckfruwe so wijs was,
Page: 34   Line: 1    
do gingk he vnde bat eren vader, dat he se eme wolde geuen to eyner husfruwen.
Line: 2    
De vader sprak: 'Gij sint rijke vnde ek byn arm, dat en voget juw nicht, dat
Line: 3    
gij myne dochter nemen. Vnde ik byn eyn olt man vnde en hebbe anders neyn
Line: 4    
kint, darumme en wil ik er nicht vnberen.' De junckhere sprak: 'Geuet se my,
Line: 5    
ik wil hijr myt er bliuen in juweme huß vnde wil al myner frunde vortigen.'
Line: 6    
Also dede he vnde nam de junckfruwen vnde bleff al dar vnde vortech synes
Line: 7    
vader vnde syner moder vnde synes landes. Do de jungelingk dar lange hadde
Line: 8    
gewesen, do en de gude man wol vorsocht hadde, do ledde he en in syne
Line: 9    
kameren vnde wisede eme eynen groten schat van suluere vnde van golde vnde
Line: 10    
gauen eme alto male.

Line: 11    
Do sprak Josaphat to Barlamme: 'Desse mere kumpt my wol euene. Ik wil
Line: 12    
vortigen mynes vader vnde mynes gudes dorch godes willen, de mek gheschapen
Line: 13    
heuet vnde na sik gebildet heuet vnde wil eme yummer dancken vnde louen
Line: 14    
vnde benedien vmme alle syne gaue, de he my vorlenet heuet vnde wil myt
Line: 15    
dij varen in de wostenie.' Do sprak Barlam: 'To dessem male en machstu
Line: 16    
nicht myt my wanderen. Hir na, su wan god wil, so schaltu my wol vinden.'
Line: 17    
Dar dofte he ene. Do nam he orloff van eme. Do begunden se beyde to wenen
Line: 18    
vnde vmme beuengen sijk myt armen vnde kusten sijk. Also scheide Barlam
Line: 19    
van em, vnde Josaphat wart bedrouet vnde en wart nummer mer vro. Deme
Line: 20    
vader wart dijt to wetene, dat Barlam dar gewesen hadde vnde ene gedoft
Line: 21    
hadde vnde wart des sere bedrouet vnde genck to rade, wo he ene mochte
Line: 22    
wedder umme don, dat he van deme cristenen louen lete. Do sprak ein knape
Line: 23    
to deme konninge: 'Ik bekenne eyne, de ys Barlam sere gelijk, den wil wij to
Line: 24    
eme senden. De schal spreken, dat he Barlam sij vnde dat he eme vnrechte
Line: 25    
geleret hebbe.' Do yenne to em quam, do sprak Yosaphat to eme: 'Segge my,
Line: 26    
bistu Barlam ?' 'Ja,' sprak he, 'ik bin Barlam.' Do sprak Josaphat: 'Du weist
Line: 27    
wol, wu du my geleret hefst. Sprekestu my icht anders to, ik wil dij dore
Line: 28    
steken myt eyme swerde, dat du neines koninges kind mer bedrugest.' Do
Line: 29    
wart de yenne vorueret vnde en dorste nicht spreken wedder den cristenen
Line: 30    
louen. Do predekede eme Josaphat also lange vore, dat he ock cristen wart.
Line: 31    
Do de vader dat horde, do genk he auer to rade. Do sprak eyn ratgeuer:
Line: 32    
'Konningk, du en machst ene nummer vmme don wen myt schonen fruwen
Line: 33    
vnde junckfruwen. De bedregen eynen man, dat he dat kumme bewaren
Line: 34    
mach. Dar van wil ek dij eyn bispel seggen:



Next part



This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.