TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 33
Previous part

Chapter: 1_17g  
17g. Die Frauen und die Teufel


Page: 35  
Line: 1    Dat was eyn konnigk, deme wart eyn junck sone geboren. De leyt meistere
Line: 2    halen vnde vragede, wat deme kinde geschen scholde. Se spreken so, were dat
Line: 3    also, dat dat kynt bynnen teyn yaren ummer sunnen seghe edder manen, so
Line: 4    moste id blint werden. Do leit de vader dat kynt besluten vnder der erden in
Line: 5    eyneme dusteren huß, dat yd neyn licht mochte seen. Do de teyn jar
Line: 6    vmme quemen, do leit he synen sone hir vore bringen in dat lichte. Do sach he
Line: 7    vele dinges, des he nu geseen hadde. Do en wiste he nicht, wo he eyn yowelijk
Line: 8    dingk nomen scholde. Do leit de vader vor ene bringen alderhande creature
Line: 9    vnde berichtede em, wu he se nomen scholde vnde sprak also: 'Dat het eyn
Line: 10    pert, dat eyn kou, dat eyn osse; dat het eyn hane, dat eyn henne.' Also nomede
Line: 11    he eme alderhande dingk. Do quemen dar ok fruwen gande. Do segede jenne
Line: 12    jungelingk: 'Wo het dat?' Do stont dar eyn gemmelijk man, de sprak: 'Dat
Line: 13    syn duuele, de de lude plegen to bedregene.' Dar na, do he alle dingk wol
Line: 14    hadde seen, do sogede de vader: 'Sone, wat behaget dij best mang alle dessen
Line: 15    dingen, dat wil ek dij geuen.' Do sprak de jungelingk: 'Mang alle den dingen,
Line: 16    de ik hir geseen hebbe, so enbehaget my nicht so wol, so de duuele, de den
Line: 17    man plegen to bedregene. Myt den so lustet my wol to wesene.
Line: 18    Do Yosaphates vader dat horde, do leit he ene besluten myt twen schonen
Line: 19    fruwen vnde bot en, dat se en scholden theen to sunde. Dar lacheden eme de
Line: 20    fruwen to van butene, vnde de bosen geyste bekorden ene van bynnene also
Line: 21    sere, dat he neyne wege en wiste. Dar vel he in syn beth vnde bat vnsen leuen
Line: 22    heren, dat he eme to hulpe wolde komen in der groten bekoringe. Dar gaff
Line: 23    eme vnse leue here syne gnade, dat alle de bekoringe vorgink. Do nam he alle
Line: 24    de junckfruwen van eme vnde leit eyne schone junckfruwen allene myt eme
Line: 25    dar inne. De beghan eme to to lachene vnde sprak: 'Wor vmme en wultu
Line: 26    neyne fruwen nemen, na dem male, dat de hilgen patriarchen hadden husfruwen,
Line: 27    vnde Sunte Peter hadde eyne husfruwen. De echte is hillich, du machst
Line: 28    gode wol denen in deme echte. Nym my to wiue, so en iset neyn sunde.'
Line: 29    Do sprak Yosaphat: 'Dat echte ys hillich, eyn mynsche mot wol eyn echte
Line: 30    vntfan, de des nicht volouet heuet. Auer su we gode gelouet heuet synen
Line: 31    magetdom, de en mot des nicht don.' Do sprak de junckfruwe: 'Gij cristenen
Line: 32    lude gij segget also, dat sij eyn grot vraude gode vnde alle synen engelen, war
Line: 33    eyn sundich mynsche bekart wert. Slap du bij my eyne nacht, so wil ik my
Line: 34    bekeren vnde vntfan de dope, so makestu gode eyne vraude vnde alle synen
Line: 35    engelen. Darumme so wert dij grot lon.' Do se desser rede so vele makede
Page: 36   Line: 1    vnde nicht aff en leit, do beghan eme syn mot to wandelne vnde dachte
Line: 2    mannigerhande danken vnde sach de junckfruwen an, wente se was sere schone,
Line: 3    vnde beghan ere ichteswat to to lachene. Do was Sathanas dar bij vnde prouede
Line: 4    dijt vnde segede to syme kumpane: 'Se gij dijt wol, dat eyn wiff mer kan, wen
Line: 5    wij alle kunnen. Tredet nu alle to, wij willet eme vort helpen, des ys nu tijd.'
Line: 6    Dar quemen de ouelen geyste vp eyne syden, de junckfruwe vpde anderen
Line: 7    sijden vnde bekorden en so sere, dat he neyne wege ne wiste. Do beghan he to
Line: 8    weynen bitterliken sere vnde vel an syn beth. In deme bede wart he vntslapen.
Line: 9    Do duchte eme, dat he were vp eyner schonen wische, de was altomale bewassen
Line: 10    myt rosen vnde myt Iylien vnde myt mannigerhande blomen. Dar
Line: 11    stunden bome myt mannigerhande vrucht, de wunderlijk weren an to
Line: 12    seende. Dat was so edele roke, dat he des gelijk nu er hadde geseen. Dar stunden
Line: 13    guldene stole vnde guldene bedde, de weren schone getziret. Dar bij vloten
Line: 14    lustlike reuere. Dar na quam he in eyne stad, de was to male van golde vnde
Line: 15    van duren steynen, de was dusenstunt clarer dan de sunne. Dar sach he vele
Line: 16    erliker ridderschap, de sungen dar vroliken, so dat dat neyn tunge vul spreken
Line: 17    mochte. Do wart eme geseget, dat dat were de stad, dar alle gude cristene lude
Line: 18    komen scholden. Do bat he, dat he dar moste bliuen. Do spreken se so,
Line: 19    suwe dar komen scholde, de moste dar komen myt guden werken vnde myt
Line: 20    grotem arbeide vnde myt mannigerhande bekoringe vnde myt bedrofnisse.
Line: 21    Dar na wart he gebracht vor de helle. Dar sach he mannigerhande pyne. Do
Line: 22    segeden se eme, dat dar in mosten varen alle sundere vnde sunderynnen, de
Line: 23    scholden dar yummer mer ewichliken bernen. Dar na wart he vntwaket,
Line: 24    do vorgenk em all syn bekoringe, de he hadde to der junckfruwen. Do leyt
Line: 25    de vader en bewerden vnde gaff eme syn rijke halff. Dar buwede he kerken
Line: 26    vnde vorstorede al de affgode vnde predekede synem vader also lange vore,
Line: 27    dat he ock cristen wart. Dar na starff Yosaphates vader. Do vortech de sone
Line: 28    alle synes gudes vnde genk in gene wostenie vnde wolde synen meyster soken,
Line: 29    Barlam. Dar quam eme de ouele geist vntegen gane myt mannigerhande
Line: 30    wijs: bewile eynes lauwen gelijk, bewile eynes beren gelijk vnde brymmede
Line: 31    vresliken, bewile myt eyneme baren swerde. So rep he yo god an, dat he em
Line: 32    to hulpe quam. Also ghenck he twe jar bister in deme wolde. To lest quam he
Line: 33    vor eyne steynkulen, dar vant he synen meister inne. De vntfengk ene myt
Line: 34    groten vrauden vnde vel ome vmme synen hals vnde kuste ene vor synen
Line: 35    munt, vnde se weyneden van leue beide. Dar was he in der wostenige viff
Line: 36    vnde drittich jar in eyme strengen leuene, bitte dat syn meister starff, den
Line: 37    begroff he. Dar na, do he starff, do wart he begrauen bij syneme meystere.
Line: 38    Aldus heuet de hilge here Sunte Josaphat god leff gehad vnde leff gewunnen
Page: 37   Line: 1    bouen alle dingk. Darumme heft eme god gegeuen dat ewige ryke. Dat vns
Line: 2    dat allen mote geschen, des helpe vns de vader vnde de sone vnde de vil hilge
Line: 3    geyst.

Line: 4    Kynt leue, du schalt dat erste bod goddes gerne holden. Suwe dat erste bot
Line: 5    nicht ne helt, deme nehelpen alle de anderen bot nicht. Suwelk mynsche, de
Line: 6    ntynen rechten gelouen heft, deme nehelpen alle syne guden werk nicht. Suwe
Line: 7    dijt erste bot brikt, de vortornet gode sere.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.