TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 170
Previous part

Chapter: 5_8  
8. Joab


Line: 3    Koningk Dauid hadde eynen suster sone, de hette Yoab. De mordede twe
Line: 4    
ryddere valsliken. De eyne hette Abner, dat was eyn vrome rydder vade eyn
Line: 5    
vorste. De hadde wesen konningk Dauites vient vnde quam to eme vnde hadde
Line: 6    
sijk wol myt eme vorliket vnde nam orloff van konninge Dauite vnde toch to
Line: 7    
huß. Vnderdes quam Yoab rydene, vnde eme wart dijt geseget, dat de konningk
Line: 8    
hadde Abner syne hulde wedder gegeuen. Dar sande he eme boden, dat he
Line: 9    
wedder queme. Abner quam wedder. Joab nam en vt al hemeliken, alse he
Line: 10    
myt eme spreken wolde. Abner en hodde sijk nicht. Joab toch vt dat swert
Line: 11    
vnde stack ene dorch syne syden. Dar vel he nedder vnde was dot. Do konningk
Line: 12    
Dauid dat vornam, do beghan he to wenen vnde toret syne cledere van droffnisse
Line: 13    
vnde bot alle synen luden, dat se wenen scholden ouer den valschen mort.
Line: 14    
Dar brochten se dat lijk to graue al wenende. Dauid volgede al wenende vnde
Line: 15    
bewisede, dat he vnschuldich were des mordes, den Yoab so vntruweliken
Line: 16    
hadde gedan. Dar na geschach, dat eyn ander vrom rydder was bij konninge
Line: 17    
Dauite, de hette Amasa. Den wolde de konningk hoghen vnde vortsetten
Line: 18    
darumme, dat he vrom was. Dijt hatede Joab. To eyner tijd vntmotte he eme
Line: 19    
vp dem wege vnde ghingk eme vntegen vnde grotte ene myt valsche vnde
Line: 20    
sprak: 'God grote dij, leue broder myn,' vnde grep en myt der vorderen hant
Line: 21    
bij deme kynne, also he en kussen wolde, vnde myt der luchteren hant stack
Line: 22    
he en dorch syne syden, dat he nedder vel vnde was dod. Dijt let konningk
Line: 23    
Dauit swarliken vnde nedorste dar nicht wedder don, wente Yoab was swinde
Line: 24    
vnde weldich in deme lande. Do konningk Danid steruen scholde, do sprak
Line: 25    
he to syneme sone, konninge Salomon: 'Sone, ik do dij witlijk, dat Yoab twe
Line: 26    
erlike fursten so vntruweliken gemordet heft. Du schalt yd eme affnemen,
Line: 27    
also dat he yd in syne groue nicht en bringe.' Dar na, do konningk Dauid dot
Line: 28    
was vnde konningk Salomon weldich wart, do wart Yoab dat to weten, dat
Line: 29    
eme de konningk to wolde. Do leip he to deme altare vnde helt sijk an dat
Line: 30    
altar vnde menede, dat he syner dar schonen wolde. Dar sande de konningk
Line: 31    
ynen rydder vnde leyt ene dar tohauwen. Also nam Joab, de valsche morder,
Line: 32    
synen ende. Bij desseme valschen Joab, de Amasen to lachede, also he ene
Line: 33    
kussen wolde, dar bij sind betekent de valschen losen frunt, de ereme euenen
Line: 34    
kristenen to lachen vnde dat schoneste spreken vor eren ogen vnde menen
Line: 35    
des myt deme herten nicht.



Next part



This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.