TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 177
Previous part

Chapter: 5_15  
15. Die Zerstörung Jerusalems durch Titus


Line: 19    Do Pylatus vnsen leuen heren to deme dode hadde gebracht, do hadde he
Line: 20    angest vor den keyser van Rome. Do sande he eynen boden vt to Rome, de
Line: 21    hette Albanus, dat he ene scholde vntschuldigen. De bode quam to eyneme
Line: 22    lande, dat heit Galicien, dar wart he schepbrokich. Dar was eyn sede,
Line: 23    dat al de yenne, de dar schepbrokich worden, de weren des heren egen, de to
Line: 24    deme lande horde, de hette Vespasianus. Do wart Albanus gebracht vor
Line: 25    Vespasianus. Do vragede he ene, van wenne he were. He sprak, dat he were
Line: 26    van Iherusalem. Do sprak Vespasianus: 'Du bist van eyneme lande, dar wise
Line: 27    arceten syn. Du schalt my gesunt maken van myner suke.' He hadde de wespen
Line: 28    in der nesen, de vlogen vt vnde in; des en kunde eme neimant boten. Do sprak
Line: 29    Albanus: 'Ik en byn neyn arcete, ik en kan dij nicht gesunt maken. Wan
Line: 30    de yenne, de de blinden seende maket vnde lamen ghande vnde doden leuendich,
Line: 31    de mach dij wol gesunt maken, wultu an en gelauen.' Do sprak Vespasianus:
Line: 32    'We ys de?' 'Dat ys,' sprak he, 'Jhesus van Nazareth, den de yoden hebben
Line: 33    laten doden. Gheloue an en, so werstu gesunt van dyner suke.' Do sprak
Line: 34    Vespasianus: 'Ik geloue, dat de yenne, de de doden leit vpstan, de mach my ock
Line: 35    wol gesunt maken.' To hant vellen eme de wespen vte der nesen. Do sprak
Line: 36    Vespasianus: 'Nu wet ik dat vorware wol, dat he godes sone was. Nu wil
Page: 183   Line: 1    ik synen dod wreken ouer de yoden. Dar toch he to deme keysere vnde bat
Line: 2    en, dat he sijk moste wreken ouer de yoden. De keyser gaff eme orloff. Do
Line: 3    toch he hen myt groter macht vnde quam vor de stad in pasche nacht, do de
Line: 4    yoden al gesament weren in der stad, vnde belegede se in der stad to Jherusalem.
Line: 5    Nicht lange dar vore do worden de cristenen gewarnet, de dar weren, van deme
Line: 6    hilgen geiste vnde weren altomale vtgevaren. Do was de stad so vaste buwet,
Line: 7    dat he se nicht gewynnen kunde myt storme. Do bebuwede he se al vmme
Line: 8    vnde wolde se vt smechten. Do toch he vor eyne andere stad, de heit Yonapara,
Line: 9    de began he to stormen. Dar was eyn houet man, de hette Josephus, de werde
Line: 10    sijk vromelijk. Do he sach, dat he de stad nicht beholden mochte, do nam he to
Line: 11    sijk eluen yoden vnde gengk in eynen keller vnde beslot sijk vnde spreken, se
Line: 12    wolden leuer dar hunger steruen, wan dat se der heyden egen worden. Do worden
Line: 13    se des to rade, dat se sijk suluen wolden doden, de eyne na dem anderen vnde
Line: 14    wolden gode so ere blot offeren vnde wolden, dat Yosephus, de houet man, de erste
Line: 15    cholde syn. Josephus was eyn wis man vnde dachte, dat yd gode nicht anneme
Line: 16    were, vnde segede, se wolden dat lot werpen, we de erste wesen scholde. Dar nam
Line: 17    dat lot den eynen na dem anderen also lange, wente er teyne worden hen gesat.
Line: 18    Do was Josephus sulff ander. Do grep Josephus dat swert vnde wolde synen
Line: 19    kumpan geslagen hebben vnde sprak to syneme kumpane: 'Kus wat du wult.
Line: 20    Wultu leuer leuen edder steruen,' Do sprak yenne, he wolde leuer leuen.
Line: 21    Also bleuen de twe leuendich. Do gengen se vte deme kelre, vnde de stad
Line: 22    wart gewunnen. Dar genot Josephus frunde hulpe, dat he quam vore Vespasianus
Line: 23    vnde sprak: 'Here, ik wil dij nyge mere seggen: De keyser van Rome
Line: 24    ys dot, vnde de Romer hebben dij to keyser koren.' Do sprak Vespasianus:
Line: 25    'Bistu eyn prophete, warumme en segedestu desser stad nicht touoren, dat ik
Line: 26    se wynnen wolde.' Do sprak Yosephus: 'Ik hadde er dat wol to voren gheseget
Line: 27    ouer vertich daghen.' Vnder des quemen de boden van Rome vnde
Line: 28    brochten eme de bodeschup, dat he koren were to keysere. Do toch he hen to
Line: 29    Rome vnde leit synen sone Titus liggen vor der stad to Jherusalem. Do wart Titus
Line: 30    so sere gefrauwet darumme, dat syn vader to keyser was gekoren, dat he van
Line: 31    groter vraude seik wart, vnde syne senen an synen benen krumpen to samne,
Line: 32    dat he lam wart. Do nekunde neyn arste wetten, war van de suke were. Do
Page: 184   Line: 1    prouede dat Josephus wol, dat yd was van groter vraude vnde van leyue,
Line: 2    vnde dachte also, dat de suke, de em van vrauden was tokomen, de mostemen
Line: 3    myt droffnisse vordriuen. Do was dar eyn knape, deme was Titus so hat, dat
Line: 4    he ene myt den ogen nicht anseen mochte. Den brochte he vor Titus vnde satte
Line: 5    ene tegen em ouer de tallen. Do Titus den knapen an sach, do wart he so tornich
Line: 6    vnde so drouich, dat eme al syne lede begunden to beuen, vnde alle de suke,
Line: 7    de he hadde van vraude, de vorgengk eme van drofnisse vnde wart gesunt;
Line: 8    Dar na gaff he deme knapen syne hulde wedder. Dar lach Tytus vor der stad
Line: 9    wol twe jar. Dar was so grot hunger, dat de olderen eren kinderen, vnde de
Line: 10    kindere eren olderen dat brot vt der hant nemen vnde ock vte den tenen
Line: 11    breken. De lude vreten ere schoreymen van hungere. De de doden begrauen,
Line: 12    de storuen hunger ouer der kulen vnde vellen mede in de kulen. De bouen
Line: 13    worpen sijk to samne vnde kipen van eyneme huß in dat andere vnde nemen,
Line: 14    wat dar was. Dar was eyn eddele fruwe, de hadde eyn kint vnde en hadde eme
Line: 15    nicht to geuene, wente de bouen hadden er allet dat genomen, dat se hadde. Do
Line: 16    nam se dat kint in de hant vnde sprak to eme: 'O, du vngeluckige kint eyner
Line: 17    vngeluckigen moder! Wat schal ik myt dij ane ghan in desseme jamerliken
Line: 18    hungere, in desser yamerliker not! Du most werden eyn vngelockich spise
Line: 19    dyner vngeluckigen moder.' Myt den worden so nam se dat kint vnde worgedet
Line: 20    vnde heu yd halff vntwei vnde sodet vnde ates eyn deil, dat andere hudde se
Line: 21    vp. Do quemen de bouen lopen in dat hus vnde spreken, se hedden geroken
Line: 22    versch vlesch. 'Ya,' sprak se, 'ik hebbe juwe deil beholden' vnde toch dat kint
Line: 23    hir vore. Do se dat segen, do vnder quemen se des sere. Do sprak
Line: 24    de fruwe: 'Etet konlike, dijt ys myn kint; ik hebbe dar van gegeten. Wil
Line: 25    gij des nicht getruwen, so wil ik dat eyne deil eten myt dem anderen.'
Line: 26    Des yameres geschach dar vele in der stad. To lest wart de stad ghewunnen
Line: 27    vnde altomale vorsturet, vnde de yoden worden geuangen vnde gemordet.
Line: 28    Dar worden vorkoft vele yoden vnde worden yo dryttich gegeuen vor eynen
Line: 29    penningk, wente se vnsen leuen heren hadden gekoft vor drittich penninge.
Line: 30    De yoden, de dar vorkoft worden, der weren seuen vnde seuentich dusent. De
Line: 31    dar dot bleuen, der weren eluenwarue hundert dusent. Do vunden se ene dicke
Line: 32    muren, de wolden se dore breken. Do se dar eyn hol in gebroken hadden,
Page: 185   Line: 1    do vunden se dar eynen man inne sittene, de was olt vnde grauwe vnde hadde
Line: 2    eynen langen bart. Do vrageden se, we he were. Do sprak he, dat he were
Line: 3    Joseph van Arymathia, de vnsen leuen heren van deme cruce nam vnde begroff.
Line: 4    Den hadden de yoden dar inne bemuret, do he vnsen leuen heren begrauen
Line: 5    hadde. In der suluen nacht, do vnse leue here van dode vp stunt, do openbarde
Line: 6    he sijk eme vnde vorden hen to Arymathia. Dar na, do he den rechten gelouen
Line: 7    predekede, do begrepen en de yoden vnde bemureden en auer dar inne. Dar
Line: 8    hadde he do mannich jar gheseten, vnde god hadde en gespiset myt der hemelschen
Line: 9    spise. Do Tytus de stad vordelget hadde, do toch he to huß. Desse Titus
Line: 10    was so bederue vnde barmhertich vnde so mylde, dat he allet dat vorgaff
Line: 11    armen luden, dat he hebben mochte. Des auendes, wan he to bedde scholde
Line: 12    ghan, so dachte he, wo he den dach hedde to bracht. Beuant he dat, dat he in
Line: 13    deme daghe nicht gudes dan hadde noch nicht vorgeuen armen luden, so sprak
Line: 14    he: 'Och leider, dessen dach hebbe ik vorlorn.' -- Dar na quemen ichteswelke
Line: 15    yoden wedder vnde wolden de stad wedder buwen. Eynes morgens, do se vp
Line: 16    de stede quemen, do vunden se de stede al myt crucen bespret, de cruce weren
Line: 17    van douwe. Do worden se vorueret vnde karden wedder. Des anderen morgens
Line: 18    quemen se wedder. Do worden ere cledere myt crucen altomale
Line: 19    besprenget, de cruce weren van blode. Do karden se auer wedder. Des
Line: 20    dridden auendes quemen se wedder. Do vor vte der erden vur vnde vorbrande
Line: 21    se alle. Also buweden se de stad nicht mer wedder. Dar na quemen
Line: 22    cristene lude vnde buweden se wedder. -- Also worden de yoden geplaget
Line: 23    vmme den mord, den se begengen an vnsem heren Ihesu Christi. Konningk
Line: 24    Herodes de wart ock geplaget vmme den mord, den he begingk. Dar van
Line: 25    wil ik dij wat seggen:

Line: 26    Der konninge weren dre, de Herodes heten. De hadden drierhande tonamen.
Line: 27    De eyne hette Herodes Ascalonita, de andere hette Herodes Antiga, de dridde
Line: 28    hette Herodes Agrippa. De erste leit de kindere doden, de andere leit Sunte
Line: 29    Johannes Baptisten doden, de dridde leit Sunte Jacobe doden. Nu wil ik dij
Line: 30    van dem ersten to deme ersten male seggen:



Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.