TITUS
Alexander der Groote
Part No. 16
Previous part

Chapter: 16     
Line: 1        Mit dat si binnen der steden also twidrachtich waren, so wan
Line: 2     Alexander die stede en[de] ginc met macht in des conincs hof ende
Line: 3     vant den coninc seer gewont. Doe seide Alexander tot Darius: "O,
Line: 4     hertelike lieve here, staet op ende blijft een heer van al uwen
Line: 5     lande. Ic sweer u, dat ic u wreken sel over diegene, die u dit gedaen
Line: 6     hebben ende ic wil u al u goet weder geven." Doe hief die coninc
Line: 7     [Darius] sijn handen op ende vinc Alexander op [= om] den hals ende
Line: 8     custe hem ende seide: "O, lieve Alexander, het is u wel vergaen;
Line: 9     denct u leste eynde ende uwe doot ende merct, wat ic gisteren was
Line: 10     ende wat ic nu ben. Gisteren was ic een heer over voel volc ende nu
Line: 11     en ben [ic] mijns selfs niet machtich. Ic beveel u mijn moeder ende
Line: 12     mijn wijf ende ik geef u mijn dochter tot enen wive." Ende mit dien
Line: 13     woerden so gaf Darius sinen geest ende [hi] bleef doot. Doe was
Line: 14     Alexander bedroeft ende hi halp Darius eerlic ter aerden ende hi
Line: 15     droech selve die baer. Doe weenden sie alle, die dat sagen, omdat hi
Line: 16     Page of edition: [120a]  also groet ontfermherticheit hadde over sinen viant. Daerna
Line: 17     doe dede Alexander die twee heren doden, die haren heer Darius
Line: 18     vermoert hadden. Ende doe maecte Alexander daer een groet bruloft
Line: 19     ende nam [coninc] Darius dochter tot enen wive ende si was genoemt
Line: 20     Rosa [= Roxana]. Ende daer bleef Alexander een wijl tijts in die stat
Line: 21     van Susen ende hi hadde minne ende liefte op Rosa, sijn wijf, so dat
Line: 22     hi sijn heren vergat ende bleef bi Rosa sinen wive. Daerna quam
Line: 23     coninc Alexander tot enen meester hiet Deogenes ende sat in een cuup
Line: 24     van enen wijnvat. Daer woude Alexander mede disputeren ende ginc voir
Line: 25     hem staen ende nam hem [dat] schijn vander sonnen ende gruetede den
Line: 26     meester. Doe seide die meester: "Wat mens bistu? Du neemste mi, dattu
Line: 27     mi niet geven en moechste." Doe seide Alexander: "Wat neem ic di?"
Line: 28     Die meester seide: "Dat schijn van der sonnen, dat neemgi mi ende gi
Line: 29     en moechtet mi niet geven." Doe seide Alexander: "Ic mach u aerts
Line: 30     guet geven, want ic bin here van alder werelt." Doe seide Deogenes:
Line: 31     "O, arm here, mijn knecht is u heer, want gi dient die rijcheit ende
Line: 32     daer arbeid gi om ende die rijcheit heb ic overwonnen ende si is myn
Line: 33     knecht. Oec seit gi, gi sout mi aerts guet geven. Dat en heb gi geen
Line: 34     macht, want ic en wil niet hebben." Doe seide Alexander: "Ic mach u
Line: 35     wel wat ontnemen." Doe seide die meester: "Gi en mocht mi niet
Line: 36     ontnemen, want ic en hebbe Page of edition: [120b]  niet dan deze cuup; die geef ic u,
Line: 37     so en heb ic niet." Doe seide Alexander: "Ic mach u dat leven nemen."
Line: 38     Die meester seide: "Gi en hebt dat geen macht; dat sel ic [u]
Line: 39     bewisen. Daer sit een vliech op uwen arm. Doot die." Dat dede die
Line: 40     coninc. Doe seide die meester: "Hebgi der vliegen haer leven genomen,
Line: 41     so laet mi dat leven sien." Doe seide die meester: "Gi moecht mi
Line: 42     doden, mer mijn leven niet nemen, [want die siel is dat leven] ende
Line: 43     dat en congi niet begripen." Dese ende desergelyk disputacien die
Line: 44     hadde Alexander mit den meester Deogenes.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexander der Groote.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.