TITUS
Alexander der Groote
Part No. 17
Previous part

Chapter: 17     
Line: 1        Aristotoles [die] was Alexanders meester ende hi beruspede
Line: 2     Alexander, omdat hi gaerne geselschap hadde mit wiven [= mit sinen
Line: 3     wive] ende seide hem, dat hi daermede sijn leven cortede, sijn
Line: 4     lichaem crancte ende sijn sinnen verstroeyde. Doe liet Alexander dat
Line: 5     geselscap after mit sinen wive ende maecte doe conversaci ende
Line: 6     wanderinge mit sinen heren. Doe die coninghinne Rosa vernam, dat
Line: 7     Alexander geen geselscap mit haer en geerde, doe ginc si tot
Line: 8     Alexander ende vraechde hem, waarom dat hi haer geselscap scuwede.
Line: 9     Doe seide Alexander haer al, dat Aristoteles hem geseit hadde: hoe
Line: 10     dat geselscap der vrouwen der mannen Page of edition: [120c]  leven cortede ende dat
Line: 11     lichaem crancte ende die synnen verstroeyde. Doe sweech Rosa, die
Line: 12     coninghinne, ende en antwoerde daer niet op. Ende op een tijt daerna,
Line: 13     doe sat Aristoteles ende studeerde ende screef. Ende Rosa, die
Line: 14     coninghinne, die quam heymelic in sijn camer ende ghinc after hem
Line: 15     staen ende sweech alle stile. Maer daer lach een spiegel op sijn
Line: 16     scrijfbort, daer sach si in ende doe Aristoteles in den spiegel sach,
Line: 17     doe sach hi daer een vrouwenaensicht in den spiegel. Ende doe
Line: 18     Aristoteles omme sach, doe sach hi, dattet die coninghinne was. Doe
Line: 19     dede hi haer vrientscap ende eer ende si spraken te samen van
Line: 20     genoechten, soe dat si [te samen] overeen drogen, dat Aristoteles
Line: 21     soude der coninghinne wille doen ende die coninghinne soude
Line: 22     Aristoteles wille doen. Ende daar scicte die coninghinne enen dach
Line: 23     toe, dat dat gescien soude. Doe ghinc Rosa, die coninghinne, tot
Line: 24     Alexander ende seide hem, hoe si Aristoteles verwonnen hadde in die
Line: 25     selve saken, daer hi hem of beruspet hadde ende si seide: "Op dees
Line: 26     tijt so hebbe ic hem dach geleit ende dan selgi mede gaen ende
Line: 27     ondervindent ende sient sonder ercheit." Ende doe die dach quam, doe
Line: 28     ghinc die coninghinne tot Aristoteles in sijn camer Page of edition: [120d]  ende die
Line: 29     coninc Alexander ghinc heymelic mede ende verberch hem. Doe seide die
Line: 30     coninghinne tot Aristoteles: "Doet nu mine wille, dat ic begheer,
Line: 31     ende dan sel ic uwe wille doen." Doe seide Aristoteles: "Wat is u
Line: 32     begheren van my?" Doe sede die coninghinne [tot Aristoteles]: "Gaat
Line: 33     leggen over handen ende over voeten ende laet my u riden, gelijc dat
Line: 34     een ridder rijt op sijn paert." Doe ghinc Aristoteles leggen over
Line: 35     handen ende over voeten, ende die coninghinne leide hem enen toem in
Line: 36     sinen mont ende ghinc op sijn rugge sitten ende reet hem ghins ende
Line: 37     weder inder camer ende hadde een gesel indie hant ende smeet hem
Line: 38     daermede voert. Doe dat Alexander sach, doe openbaerde hi hem inder
Line: 39     camer ende seide tot Aristoteles, "O, meester, laet gi u aldus
Line: 40     verwinnen van enen wive?" Doe was Aristoteles bescaemt ende en wist
Line: 41     niet wat hi seggen soude, omdat hi van dat wijf bedrogen was. Daerom
Line: 42     seggen dese vaersen: "Adam, Sampsonen, Lod, David et Salomonen Femina
Line: 43     decepit. Quis modo tutus erit?" "Adam, Sampson, Lod, David ende
Line: 44     Salomon, die syn al van wiven bedrogen. Wie sel daer vry of gaen?"

Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexander der Groote.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.