TITUS
Brandane
Part No. 13
Previous part

Chapter: 13     
Verse: 625     SEnte Brandaen voer van dannen
Verse: 626     Met sinen Gods mannen

Verse: 627     Vp des zeewes vloede.
Verse: 628     Daer worden si arde [= harde] moede Manuscript page: 182d  [182d]

Verse: 629     Vanden winde metten baren,
Verse: 630     Daer si in moesten varen.

Verse: 631     Daer dreuen si metten winde
Verse: 632     Weder int allinde

Verse: 633     An eene vreeslike stat.
Verse: 634     Die bouc die seit ons dat,

Verse: 635     Dat hi eere hellen pit verzach,
Verse: 636     Daermen in riep o wy o wach,

Verse: 637     An eenen donckeren berghe.
Verse: 638     Daer waren in zwaren erghe

Verse: 639     Arde [= Harde] vele aermer zielen,
Verse: 640     Die daer branden ende wielen.

Verse: 641     Dien berch bernet emmermeere;
Verse: 642     Daer es meneghe ziele in zeere.

Verse: 643     Daer en hordi anders niet mee
Verse: 644     Dan o wy ende wach ende wee.

Verse: 645     Daer hoerdi crijsel tanden;
Verse: 646     Daer sach hi vlieghen die branden

Verse: 647     Jn die wolken hoeghe vp waert.
Verse: 648     Sente Brandaen sprac ter vaert

Verse: 649     Ten proofst die der hellen plach:
Verse: 650     "Segghe mi oft wesen mach,

Verse: 651     Wat es die grote omminne,
Verse: 652     Die ic nu daer hore jnne?"

Verse: 653     Doe seide een der pijn heeren:
Verse: 654     "Hier zijn vooghde ende onrechte heeren,

Verse: 655     Dat moochdi ghetrauwen,
Verse: 656     Ende oec ongherechte vrauwen,

Verse: 657     Loese meyeren ende loese schepenen,
Verse: 658     Die moetent nu hier berekenen,

Verse: 659     Jc sechdi noch meerre wonder:
Verse: 660     Die wroughers sijn hier onder

Verse: 661     Ende alle die verraderen,
Verse: 662     Die moeten wi hier vergaderen

Verse: 663     Jn dit diepe afgronde,
Verse: 664     Die alle met haren monde

Verse: 665     Dat alle weghe ontfaen,
Verse: 666     Dat van hem quam ghegaen

Verse: 667     Van alre bozer dinghe.
Verse: 668     Dits haer loen in waerliker dinghe,

Verse: 669     Om datsi dies ghedochten,
Verse: 670     Datsi hare heeren brochten, Manuscript page: 183a  [183a]

Verse: 671     Datsi om cleene mieden
Verse: 672     Mesvoerden die aerme lieden.

Verse: 673     Daer omme so moeten si hier
Verse: 674     Bernen in dit heete vier.

Verse: 675     Oec zijn hier ander zielen,
Verse: 676     Die in sonden vielen:

Verse: 677     in ouerden [= houerden], in giericheit,
Verse: 678     In alrande boesheit;

Verse: 679     Entie met boeser scalchede
Verse: 680     Haren euenkerstin mede

Verse: 681     Dicken hebben verordeelt.
Verse: 682     Dies werden zi eewelic hier verzeelt,

Verse: 683     Om datsi niet wilden afstaen
Verse: 684     No rechte boete ontfaen."

Verse: 685     Doe riepen die aerme zielen:
Verse: 686     "Brandaen, heere, wi zwielen

Verse: 687     In wel bittre carijne
Verse: 688     In dese groete pijne.

Verse: 689     Brandaen, wel lieue heere,
Verse: 690     Bidt Gode voer ons zeere."

Verse: 691     Die duuel hieten wech varen:
Verse: 692     "Ic segghe hu [= u]," sprac hi te waren,

Verse: 693     "Ghi en wert niet zijnre hulpen vro;
Verse: 694     Hi en mach hu [= u] helpen niet een stro.

Verse: 695     Ghi roupt al ieghen spoet.
Verse: 696     Ghi en hadt nye wille no moet

Verse: 697     Om Gods wille te doene:
Verse: 698     Dus en hebdi nemmermeer zoene."

Verse: 699     Een euel stanc hem ane viel.
Verse: 700     Doe keerdi danen sinen kiel

Verse: 701     Ende si quamen an een eylant.
Verse: 702     Daer ghinc die zorghe in hant

Verse: 703     Want arde [= harde] doncker waest daer:
Verse: 704     Daer en waest niewers claer.

Verse: 705     Maer die gront der zee was goudijn,
Verse: 706     Daer dat slijc soude zijn.

Verse: 707     Oec waren daer edele steene
Verse: 708     Om dien kiel al ghemeene;

Verse: 709     Wel menich edel carbonckel,
Verse: 710     Al waest daer arde [= harde] doncker,

Verse: 711     Hadde daer God verborghen.
Verse: 712     Daer laghen si in groter zorghen Manuscript page: 183b  [183b]

Verse: 713     Drie nachte ende drie daghen,
Verse: 714     So datsi niet en saghen

Verse: 715     Sonne, mane no sterren licht,
Verse: 716     Des saghen si twint nicht

Verse: 717     Maer al donckernesse sonder dach.
Verse: 718     Die kiel daer al stille lach.

Verse: 719     Doe hiet sente Brandaen
Verse: 720     Eene barke wel ghedaen

Verse: 721     Huten [= uten] kiele trecken.
Verse: 722     Daer in spronghen die recken

Verse: 723     Ende voeren met zinne
Verse: 724     Datsi quamen daer jnne.

Verse: 725     Doe voeren si in een eylant,
Verse: 726     Daer die Gods wygant

Verse: 727     Liet sinen kyel staen,
Verse: 728     Also wij vernomen haen.

Verse: 729     Daer ghinghen si vp te hant.
Verse: 730     Ende doe si quamen vp dat sant

Verse: 731     Waren si blijde ende vroe.
Verse: 732     Met sente Brandane ghinghen si doe

Verse: 733     Neuen een water te dale
Verse: 734     Tote eene der scoenster zale

Verse: 735     Die nye kerstin man sach,
Verse: 736     Alsic hu [= u] mach doen ghewach.

Verse: 737     Die zale was buten ghuldijn.
Verse: 738     Dat die stijle souden zijn

Verse: 739     Dat was al karbonkel.
Verse: 740     Daer en was gheen so doncker

Verse: 741     Hi en lichte alse tsonne scijn.
Verse: 742     Voer die zale spranc een water fijn;

Verse: 743     Daer was so vele goets in,
Verse: 744     Dat vulprijsen mochte gheen zin;

Verse: 745     Balseme ende tyroop
Verse: 746     Dies was daer goeden coop.

Verse: 747     Olyue honich ende zeem,
Verse: 748     Dat vloyde daer ouer een.

Verse: 749     In .iiij. aderen het vloot,
Verse: 750     Dat dochte hem wonder groot.

Verse: 751     Om dien seluen borne scone
Verse: 752     Daer was meneghe wone.

Verse: 753     Daer stonden vele bome scone
Verse: 754     Al omme als eene crone. Manuscript page: 183c  [183c]

Verse: 755     Daer stonden menic cedrus
Verse: 756     Ende menic platanus

Verse: 757     Ende furijn ende wijngaerde
Verse: 758     Ende bome van meneghen aerde.

Verse: 759     Specien stonden daer so vele,
Verse: 760     Dat dat [= dar] ic hu [= u] segghen wele:

Verse: 761     Haddict ghescreuen al te male
Verse: 762     Dat daer stont voer die zale,

Verse: 763     Het soude eer lijden een iaer
Verse: 764     Eer ict ghescreue ouer waer,

Verse: 765     In hoe menegher manieren
Verse: 766     Daer bome stonden ende crude diere

Verse: 767     Ende meneghe wonderlike dinc.
Verse: 768     Ay, hoe in twifele ghinc

Verse: 769     Alle dier moonken moet:
Verse: 770     Dwesen dochte hem daer so goet,

Verse: 771     Datsi noede keerden wedere.
Verse: 772     Het schenen scone paeus vederen

Verse: 773     Vander zalen bouen dat dac.
Verse: 774     Daer was alle dat ghemac,

Verse: 775     Dat een keyser hebben soude,
Verse: 776     Ende hi feeste houden woude.

Verse: 777     Den moonken quam in haren zin,
Verse: 778     Datsi alle gaen daer in

Verse: 779     Om te siene die scone zale.
Verse: 780     Een der moonken stal daer tien male

Verse: 781     Eenen breydel wel ghedaen.
Verse: 782     Dat sal hi becoepen saen.

Verse: 783     Wel zeere sonder twifel
Verse: 784     Daer stont bi een duuel,

Verse: 785     Diet hem riet met liste.
Verse: 786     Jc wane hijs niet en wiste

Verse: 787     Waer omme dat hine hem boot.
Verse: 788     Dies leet hi pijne groot.

Verse: 789     Hi riet hem dat hine name,
Verse: 790     Want hi hem wel ware betame

Verse: 791     Met te rijdene in zinen lande;
Verse: 792     Dies leet hi groete scande.

Verse: 793     Hi roerdene dat hi waghede.
Verse: 794     Hoe wel dien moonc behaghede,

Verse: 795     Dat hine claer sach scinen.
Verse: 796     Dies waren sine pinen Manuscript page: 183d  [183d]

Verse: 797     Ter hellen vele groet,
Verse: 798     Want der duuele conroet

Verse: 799     Pijndene doe hi daer quam,
Verse: 800     Om datti daer den breidel nam,

Verse: 801     In die zale metter hant
Verse: 802     Ende baerchen onder zijn ghewant.

Verse: 803     DOe sijt besien hadden wale,
Verse: 804     Te hant ruumden si die zale

Verse: 805     Ende ghinghen wech te zamen.
Verse: 806     Doe si een lettel bet voert quamen,

Verse: 807     Doe so sach sente Brandaen
Verse: 808     Al te scone eene borch daer staen,

Verse: 809     Die scoenre was dan die zale al
Verse: 810     Daer die moonc den breydel stal.

Verse: 811     Doe saghen si tien tijden,
Verse: 812     Al omme verre ende wijde,

Verse: 813     Dat lant in allen zijden claer,
Verse: 814     Ne gheenen nacht en was daer,

Verse: 815     Daer en was no rijm no snee,
Verse: 816     Daer en dede hem de wint niet wee,

Verse: 817     Van reghene en waest daer niet nat.
Verse: 818     Een houd [= oud] man al daer zat

Verse: 819     Voer die poorte vrome.
Verse: 820     Hi was arde [= harde] scone

Verse: 821     Ende wel ghehaert;
Verse: 822     Graeu was hem zijn baert.

Verse: 823     Enter seluer borch voren [= doren]
Verse: 824     Ghinghen ionghelinghen dore,

Verse: 825     Arde [= Harde] vele ende ghenouch,
Verse: 826     Also vertellet die bouc

Verse: 827     Ende seit al openbaren,
Verse: 828     Dat het inghele waren.

Verse: 829     In die poerte stont een ionghelinc,
Verse: 830     Die maecte eenen wijden rinc

Verse: 831     Met eenen zwerde vierijn;
Verse: 832     Dat mochte wel die inghel zijn,

Verse: 833     Diemen hiet cherubin,
Verse: 834     Die daer niemen liet commen in,

Verse: 835     No stille no openbare,
Verse: 836     Dan der inghele scare.

Verse: 837     Doe quam sente Michael -
Verse: 838     Die moet ons gheleeden wel - Manuscript page: 184a  [184a]

Verse: 839     Metten anderen ionghelinghen.
Verse: 840     Aldaer die moonken ghinghen,

Verse: 841     Nam hi eenen moonc bi den rocke,
Verse: 842     Bi den aerme ende bi den toppe

Verse: 843     Ende leeddene in die borch dore,
Verse: 844     Daer doe die inghel stont vore

Verse: 845     Met sinen zwerde vierijn.
Verse: 846     "Hier mochten wi wel te langhe zijn,"

Verse: 847     Sprac sente Brandaen doe
Verse: 848     Tote sinen ghesellen toe,

Verse: 849     "Hier hebben wi ghenomen
Verse: 850     Meer scaden dan vromen.

Verse: 851     God heeft ons wonderlike
Verse: 852     Ghemindert in sijn rike.

Verse: 853     Onsen moonc moeten wi hier laten,
Verse: 854     Weder dat ons mach scaden of baten.

Verse: 855     Dese muere sijn so hoghe,
Verse: 856     Onser ne gheen canse verhoghen

Verse: 857     No die lanchede verkiesen.
Verse: 858     Hier en willic niet meer verliesen,"

Verse: 859     Sprac die heleghe Brandaen,
Verse: 860     "Ic wille weder te scepe gaen."

Verse: 861     Als ons die bouc maect wijs,
Verse: 862     So was dit deertsche paradijs.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Brandane.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.