TITUS
Visramiani
Part No. 41
Previous part

Chapter: 41  
Line of edition: 23  ვისის და რამინის ერთმანეთის წყრომით გაყრა


Line of edition: 24       რა მოიღრუბლოს, ჰაერი დაბნელდების; ქუეყანა ფიცხლისა
Line of edition: 25    ქარისაგან აშფოთდების. აგრევე მოყუარეთა რა საწუთრო გაჰყრიდეს,
Line of edition: 26    წინასვე დაუწყებს მუხთლობასა, ეძებს მიზეზსა და გამოაჩენსცა.
Line of edition: 27    რასაცა გააცხროებდეს. პირველ პირი გაუცხელდების. რა რამინს
Line of edition: 28    მოეწყინა ნიადაგ ჭირის ნახვა და გაძღა დღე და ღამე ვისისა, უკანა
Line of edition: 29    დგომისაგან, თუითო წამსა ბადესა შებმისაგან და ყოვლისა კაცისა
Line of edition: 30    ყუედრებისაგან, ბეგოს საუბარიცა გულსა ჩაუჴდა, შაჰინშას კაცი
Line of edition: 31    მიუგზავნა, ეგრე მოაჴსენა:

Line of edition: 32       "ესე აქაური ჰაერი არ დამაშუნდების, უფროსჯერ თუით ავად
Line of edition: 33    ვარ. თუ ბრძანოს მეფობამან შენმან და დიდებასა მაღირსებდე,
Line of edition: 34    ერაყს წავიდე და გმსახურო მუნაურთა ლაშქართა თავადობითა.
Line of edition: 35    შემიწყალეთ, რაცაღა სამსახური იყოს, ვიქმოდე. ოდესცა მიბრძანოთ,
Line of edition: 36    განაღამცა სირბილითა მოვიდოდე თქუენს წინაშე. ნუთუმცა ამა
Page of edition: 182   Line of edition: 1    სნეულობასა და სევდიანობასა დავეჴსენ თქუენითა წყალობითა!
Line of edition: 2    მთასა და ბარსა ნიადაგ ნადირობითა ვიხარებდე, ზოგჯერ ავაზითა,
Line of edition: 3    ზოგჯერ ქორითა და ძაღლითა გამოვსცადო სანადირო ყუელაი.
Line of edition: 4    ცხენნი დამხამებიან და აბჯარი ჩემი ამა ექუსსა თუესა შიგან არად
Line of edition: 5    მიჴმარებიან, შინაყოფითა დამჯანგებიან. და აწ წავიდე და ოდესცა
Line of edition: 6    მიბრძანონ, მონურად წინაშე ვიყო".

Line of edition: 7       რა მოაჴსენეს შაჰინშას, ესმა ესე და გაეხარნეს. გაასრულა
Line of edition: 8    რამინის მოჴსენებული: რე, გურგანი. ქოისტანი, ჰამიანი და სრული
Line of edition: 9    ერაყი მას უბოძა. ტანსა შემოსა, მანშური ბრძანება გაჴსნით უბოძა.
Line of edition: 10    მოეთაყუანა. კარავნი გარეთ დაადგმევინა. შინამყოფი უგრძნეულოდ
Line of edition: 11    გაემგზავრა. ვისსა, ამისსა მსმენელსა, თავი ცოცხლად აღარ
Line of edition: 12    უჩნდა, გული უმცირდებოდა და გულისა კუნესა შეჰქმნოდა.

Line of edition: 13       რამინ მივიდა წამავალი ვისის გამოსათაყუანებლად, შეჯდომისგან
Line of edition: 14    კიდე არა აკლდა, შეკაზმულ იყო. ვისი ტახტსა ზედა ჯდა, შევიდა,
Line of edition: 15    მასვე გუერდით ტახტსა ზედა დაჯდა. ვისმან ჴელი გაუქნია და
Line of edition: 16    ეგრე უთხრა:

Line of edition: 17       "ადეგ, სეფეს ტახტსა ზედა ნუ დაჯდები. რა ყმა იყო, პატრონისა
Line of edition: 18    ადგილსა ეკრძალვოდე. ჯერეთ მეადრების შენგან მაგა ტახტსა
Line of edition: 19    ძებნა. რასაცაღა მოუცთუნვებიხარ, რეგუენობაა ეგეო!"

Line of edition: 20       დაუმძიმდა რამინს, დიდად დაღრეჯილი ადგა და წავიდა. დასწყია
Line of edition: 21    თავისა დაბადება და ინანა, რაცა ვისისათუის ჭირნი ენახნეს.

Line of edition: 22       ეგრე თქუა გულსა შიგან:
Line of edition: 23       "აჰა, აწ ვნახე თავისა ჩემისა საქმე. თუ რაითა გულითა არის
Line of edition: 24    საჩემო ვისი; ბოლოსა ჟამსა რა მითხრა გამყრელსა. ნუმცა ვინ
Line of edition: 25    ეძებს დიაცისაგან მოწყალეობასა, ნუმცა ვინ სთესავს მლაშესა ველსა
Line of edition: 26    ზედა ვარდსა. ვირისა კუდსა ჰგავს მათი სიყუარული, ზომითა
Line of edition: 27    ვერ გაგრძელდების. მე ვჰზომდი დიდხან ვირისა კუდსა. და მიუდგებოდი
Line of edition: 28    დევისა კუალსა. აწ მადლი ღმერთსა, რომელ თუალხილული და
Line of edition: 29    გულმრთელი ვარ, შემიგნია სახელი და აუგი. რად დავკარგე
Line of edition: 30    აქამდის ჩემი სიყმე ცუდად? რად განვიქრიე საწუთრო და დღენი
Line of edition: 31    ჩემნი? ვაი იგი გარდასულნი დღენი და ჟამნი, ვაი იგი გული ჩემი,
Line of edition: 32    სიყუარულისა მომლოდე! რაის მიზეზისათუის დავიკლე აქამდისი
Line of edition: 33    სიყმისა სიხარული, რათგან ბოლოდ იმისგან გამწირაობა დამრჩებოდა?!
Line of edition: 34    კაცსა თავისავე ჴელითა თავისა სიკუდილი უჯობს ესეთისა
Line of edition: 35    სიტყუისა მოსმენასა. ბარე კარგსა ჟამსა მოვისმინე ეგზომ გრილი
Line of edition: 36    სიტყუა, რომელ გული გამიმაგრდეს. ვაშად გამიდრკა გული სამისოდ,
Line of edition: 37    მაგრა, რათგან მისი კიდეგნობა დამედვა გულსა, რა მგამა, რაზომიცა
Line of edition: 38    რა ავი მოვისმინო. სახლი, რომელ უბედური იყოს, რაზომცა
Page of edition: 183   Line of edition: 1    ადრე აოჴრდეს, ესე სჯობს. მე კიდეგანობისა მიზეზი მომცა
Line of edition: 2    ღმერთმან, ბოლოდ ნაცუალი გამოჩნდა ჩემისა ჭირისა. მე თუმცა
Line of edition: 3    ცნობანი მქონდეს, ათას თუალპატიოსნად სყიდვა მინდოდა ერთისა
Line of edition: 4    სიტყუისა. აწ ღმერთმან მაჯნად მომასმინა. აჰა გულო, შესჯერდი
Line of edition: 5    და გაიქეც ამის სიძნელისაგან. გაიქეც, გულო. საწუთროის
Line of edition: 6    ფათერაკისაგან. გაიქეც, გულო, აუგისა დამიწყებულისაგან, გაიქეც და
Line of edition: 7    ნუღარავის აძლევ სისხლთა, შესჯერდი და გარიდე! და თუ აწ არ
Line of edition: 8    გარიდებ, მაშ ოდესღა გარიდებ?"

Line of edition: 9       რამინ ამა საგონებელსა შიგან იყო და გული პილპილითა
Line of edition: 10    გატენილსა უგუანდა.

Line of edition: 11       ვისმან რა ესრე დაღრეჯილი ნახა რამინ, თავსა ბრალება დაწყო,
Line of edition: 12    რად დავამძიმე ჩემითა უთმენელობითა? გული მახუილითა
Line of edition: 13    ეჭრებოდა მისისა დამძიმებისათუის. მერმე ას ოცდაათი არტახი
Line of edition: 14    მოატანინა, რომელთა შიგან ოცდაათ-ოცდაათი თავი სტავრა ეკრა,
Line of edition: 15    ყუელა ოქრო-ქსოილი, ჩინური, ბაღდადური ოქსინო და ყუელასთანა
Line of edition: 16    ყუელა ერთმანერთისა მჯობი. რამინის მეჭურჭლესა შეჰვედრეს.
Line of edition: 17    თუით რამინ მრავლითა ტურფითა შესამოსლითა შემოსა,
Line of edition: 18    კაბალაფანჩებითა და ქუდებითა და რიდებითა. მერმე ამა
Line of edition: 19    სიტყუისათუის შენდობა ითხოვა და ეგრე უთხრა:

Line of edition: 20       "არ ეგრე შემომფიცეა, თუ სულდგმული არ გაგწირავ და არცა
Line of edition: 21    დაგაგდებო, აწ რად ჰქმენ ეგრეო?"

Line of edition: 22       მან მიზეზი უთხრა, რადცა ექმნა და რასთუისცა წავიდოდა.
Line of edition: 23    მერმე ჴელი ჴელთა დაუჭირეს ერთმანერთსა და წალკოტსა შევიდეს
Line of edition: 24    მარტოდ, მოეხუივნეს ერთმანერთსა. მათისა პირისაგან წალკოტი
Line of edition: 25    აყუავდა და მათისა თმისაგან ნიავი გასურნელდა. ზოგჯერ ერთგან
Line of edition: 26    ყოფისათუის მხიარულობდიან და ზოგჯერ გაყრისათუის ტიროდიან.
Line of edition: 27    ვისი პირ-შუენებიანი თუალთაგან სისხლსა იდენდა, ღაწუნი
Line of edition: 28    ოქროსფერ ჰქონდეს, თუალთაგან ათასისა ღრუბლისა ღუარნი
Line of edition: 29    გარდმოსდიოდეს და ერთისა სულისაგან ათასი ფერი შეჭირვება
Line of edition: 30    გამოვიდოდა. პირსა და მკერდსა იხოჭდა და ეგრე უთხრა:

Line of edition: 31       "ჰე საყუარელო მოყუარეო, ჩემსა ნათელსა რად დამიბნელებ
Line of edition: 32    შენითა წასლვითა? არ შემომფიცე მას პირველსა დღესა? აწ მუნითგან
Line of edition: 33    რა ხანი გარდასრულა, რომელ ესრე გასძეღ ჩემითა სიახლითა?
Line of edition: 34    ვითარია გულისა ეგეთობა? ეგე თქუენ მამათა წესია. რომელ გულსა
Line of edition: 35    უჩუენებთ კაცსა და გულისა ჩუენებითა მასცა გულსა დაუწყლულებთ,
Line of edition: 36    მერმე გულსა გაიმაგრებთ. გულისა სიმაგრე ომსა შიგან ჴამს,
Line of edition: 37    არა მოყურისა ცრუებისათუის. ღმერთსა თანა ბრალად რად არ
Page of edition: 184   Line of edition: 1    გიჩს? მე იგივე ვისი ვარ, მზისა მსგავსი, პირ-თეთრი, თმა-მუშკი,
Line of edition: 2    ტან-კუიპაროზი. შენისა მოყუარულობისაგან კიდე ჩემგან რა
Line of edition: 3    გინახავს, რომელ გულისაგან გააგდო ჩემი სიყუარული. თუ ახალი
Line of edition: 4    ვინ მოყუარე გიშოებია, ჩემსა ძუელსა სიყუარულსა ზღუასა, ნუ
Line of edition: 5    ჩააგდებ. ნუ გამწირავ, რამინ, ნუ გაახარებ ჩემთა მტერთა, ნუ იქმ
Line of edition: 6    მაგასა. ვიცი, ადრე შემოიქცევი და ინანი. ნუ გასწყუედ სიყუარულსა,
Line of edition: 7    არ ჩანგისა ძალია, თუმცა კულა გამოინასკუა. ესე დღე მოგეგონების,
Line of edition: 8    რა კუნესა დაიწყო და ჩემსა წინა შენებურად პირსა
Line of edition: 9    მიწასა დასდებდე და ეგრე მეხუეწებოდე. ვერ გასძლებ უჩემობასა
Line of edition: 10    და მერმე სინანული აღარას გარგებს, რა ჩემსა ნახვასა ეძებდე და
Line of edition: 11    ვერა ჰპოო. აწ ამაყობისა და სირეგუნობისაგან გამაძღარ ხარ და
Line of edition: 12    მაშინ დაგლახაკდები. ნახო მაშინ, რაცა შენზედა ვქმნა. ავისა და
Line of edition: 13    კარგისა უმუქფობასა ნუ მეეჭუ. მაშინ ნაზსა შემიქმ და განმანებიერებო".

Line of edition: 14       რამინ პასუხად ეგრე გასცა:
Line of edition: 15       "ჩემისა გულისა ღმერთმან იცის დ.ა შენცა, რომელ წამსაცა
Line of edition: 16    ვერ დავსთმობ უშენობასა, მაგრა მე შენთა მტერთაგან მეშინიან
Line of edition: 17    და ვერიდები. ყოველი ადამიანი დაგუმტერებია, ასრე რომელ ჩემი
Line of edition: 18    პერანგნიცა მტერად შემქმნიან. თაგუნიცა ვეფხთაებრ მძლავრობენ
Line of edition: 19    და თევზნი ვეშაპთაებრ მექუშვიან, და მზე უპატიოდ ელავს ჩემზედა,
Line of edition: 20    ღრუბელი საბრალოდ მწუიმს. ეგზომი საყუედური მესმის ყოვლისა
Line of edition: 21    კაცისაგან, რომელ თავისა თუალითა ჯოჯოხეთსა მახედვენ,
Line of edition: 22    მისთუის მიმიმართებია. მოახლეთა და მოყუარეთაგან ესრე მეშინიან,
Line of edition: 23    ვითა მტერთა და მესისხლეთაგან. ვისისაცა ჴელისაგან წყალსა
Line of edition: 24    შევსუამ, მოწამლვისა მეშინიან. შაჰინშას თანა ესრე შესმენილ
Line of edition: 25    ვარ, რომელ ნუთუ მუხთლობით მომაკლევინოს და რა მომკლან,
Line of edition: 26    მაშინ არცაღა შენი ვარ, არცაღა ჩემი. ესრე გამომირჩევია. გული
Line of edition: 27    რომელ ეგრეცა შენი მოშორვებულია და სადაცა წავიდე. ცოცხალი
Line of edition: 28    ვიყო. სიცოცხლე თუით ამით უფრო მინდა, თუ სულნი არ მედგნენ,
Line of edition: 29    შენებრივი მოყუარე საუკუნოდ გამეყრების. ამას რა უამეა. რომელ
Line of edition: 30    სულნი მედგნენ და შენებრი სულიერიცა მეახლოს? აწ დავსთმოთ.
Line of edition: 31    ამა წელიწადსა ერთსა ვიყვნეთ კიდის-კიდე და მერმე დღეთა ჩუენთა
Line of edition: 32    უშიშად ერთგან ვიყვნეთ. მასმია, ღამე მაკეა და არავინ იცის,
Line of edition: 33    თუ დილა რასა შობსო. საწუთრო ხრიკიანია, ვინ იცის, რას
Line of edition: 34    გამოაჩენს! რა იცი, თუ ბნელსა ამასა კიდეგანობასა რაზომი სინათლე
Line of edition: 35    მოუდგს შეყრისა! თუცა საწუთროსაგან სნეული ვარ, მისისავე

Line of edition: 36       მკურნალობისაგან მაქუს იმედი. მე რაზომცა ნისლი მომხუევია,
Line of edition: 37    დარისა კარგისა და მთუარისა ნათლისაგან იმედსა არ გარდაავსწყუედ.
Page of edition: 185   Line of edition: 1    აწინდელი ჩუენი გაყრა ესე არის, რომელ გულითა კულა უფრო
Line of edition: 2    შეყრილ ვართ, ნუთუმცა დაილია ჭირისა დღე და მოგუესწრა
Line of edition: 3    სიხარულისა და ლხინისა ჟამი?! მე ვირე სულნი მიდგან, შენსა და
Line of edition: 4    ჩემსა საკუთრობასა არ გარდავსწყუედ. შენ ჩემი მზე ხარ და თუ
Line of edition: 5    შუქი შენი არ მახლავს, საწუთრო ჩემთა თუალთა წინა შენისა თმისა
Line of edition: 6    ფერად მიჩს, ჰაი, ჰაი რაზომი უნებლობა წამ.იდებია საწუთროსაგან
Line of edition: 7    და ყუელასა მიზეზი შენი სიყუარული ყოფილა! აწ ამას ვეჭუ,
Line of edition: 8    რომელ ბოლო მოჰჴდეს ჩუენისა ჭირისა, აქათგან სიხარულისა
Line of edition: 9    ნაწილი მოგუხუდეს, დიდისა შეჭირვებისა ყუელასა ბოლო
Line of edition: 10    სიხარულია, კარი არ დაჴშულა, რომელ არ გაიღებოდეს; შეღმართი
Line of edition: 11    არაა, რომელ ჩაღმართიცა არ დახუდეს: გაზაფხული მაშინ მოვა,
Line of edition: 12    რა ზამთარმან მთა შეკრასო".

Line of edition: 13       ვისმან ეგრე უთხრა:
Line of edition: 14       "ეგე ეგრე არის, მაგრა ჩემისა ბედისაგან იმედი არა მაქუს,
Line of edition: 15    ჩემი ბედი არ ეგრე მემტერების, თუმცა, -- რა მოყუარე წამგუარა,
Line of edition: 16    მისი პირი მიჩუენადა, მეშინიან შენისა ბუნებისაგან, რომელ გორაბს
Line of edition: 17    კეკლუცი ქალი ჰპოო და შეგიყუარდეს, მუნებურნი ნაკუთად
Line of edition: 18    კარგნი, კეკლუცნი და ლამაზნი მოჰჴდებიან და შენ, რა მათ ჰნახავ,
Line of edition: 19    მე დამივიწყებ, გულსა მათ მისცემ და გამწირავ, სათამაშოდა
Line of edition: 20    მიხუალ გორაბს და გული ბრუნვასა დოლაბივითა დაგიწყებს,
Line of edition: 21    ეგზომსა კეკლუცსა ჰნახავ, რომელ ვეღარ შეიგებ, თუ რომელი
Line of edition: 22    გამოირჩიო. რა მუნებურნი დედანი მამათა პირსა უჩუენებენ, მაშინვე
Line of edition: 23    გულსა წაუღებენ მათითა თმითა, პირითა შუენიერითა და ლამაზობითა,
Line of edition: 24    ვითა შემოდგომათა ქარი ხისაგან ფურცელსა იტაცებს, აგრევე
Line of edition: 25    მუნებურნი ქალნი მოყმეთა გულსა შეიპყრობენ თუალითა
Line of edition: 26    გრძნეულითა, თუ ათასიცა გული გურდემლისებრ მაგარი გიც,
Line of edition: 27    მათითა ნახვითა ეგრეცა უგულო დარჩები, თუ ეშმასიცა შეკრვა
Line of edition: 28    შეგიძლია, თავსა მათგან ვერცა ეგრე იჴსნიო".

Line of edition: 29       რამინ ეგრე უთხრა:
Line of edition: 30       "თუ მთუარე თუესა ერთსა ჩემსა მიდამოსა იარებოდეს,
Line of edition: 31    სამკაულნი მისნი მასკულავნი იყვნენ და გუირგუინად მზე ებუროს და
Line of edition: 32    ყოველი შუენება მას ჰქონდეს, ყოველი გრძნეულობა მან იცოდეს
Line of edition: 33    კაცთა გულისა მიმზიდაობისათუის, კოცნა მისი უკუდავება იყოს
Line of edition: 34    და შეხედვა მისი -- სამოთხისაებრ საყუარელი, ნახვა მისი -- ბერთა
Line of edition: 35    გამაყმობელი და ბაგენი მისნი -- მკუდართა გამაცოცხლებელნი, --
Line of edition: 36    მე, შენმან მზემან, შენი სიყუარული ვერ დამაგდებინოს, იგი არად
Line of edition: 37    მომინდეს, არად მოვიგონო მისი ეგეთისა უებროისა სიყვარული
Page of edition: 186   Line of edition: 1    შენისა გულისათუის. შენი ძიძაცა მისგან უფრო საყუარლად და
Line of edition: 2    პატიოსნად მიჩნდესო".

Line of edition: 3       მერმე მოეხუივნეს და აკოცეს ერთმანერთსა და გაიყარნეს.
Line of edition: 4    ღაწუთათუის ზაფრანი ევალა და მარგალიტსა ხვავრიელად აწუიმებდის.
Line of edition: 5    მათი სულთქნისა კუამლი ცად გავიდის, ჰაერი ჯოჯოხეთსა
Line of edition: 6    დაამსგავსეს და მიწა მათთა ცრემლთაგან -- ომაინისა ზღუასა.
Line of edition: 7    ორივე საბრალონი მისქინნი იყვნეს და დარჩეს ვითა შლუნი.

Line of edition: 8       რა რამინ ცხენსა შეჯდა, ვისსა თმობისა საფარველი აჰხადა.
Line of edition: 9    განგებამან ღმრთისამან ვისის ნაკუთი მშუილდად შექმნა და ისრისაებრ
Line of edition: 10    რამინ მისგან შორს გასტყორცნა. ეგრე მოსთქუმიდა ვისი და ტიროდა:

Line of edition: 11       "ჰე ჩემგან წასრულო, რა შენ წახუედ, თმობაცა ჩემი წავიდა
Line of edition: 12    შენდა მოსლვამდინ. ღმრთისა განგებისაგან შენ გამგზავრებულ ხარ
Line of edition: 13    და მე გულისა ნებისა[გან] ორმოსა ჩაჭრილ ვარ. ვირემდინ შენ
Line of edition: 14    მგზავრი ხარ, შენი მრყუარე ტირილისაგან მოუსუენებელია. რაა
Line of edition: 15    ესეთი ბედი ჩემი?! დამცაიკარგვის, რომელ ზოგჯერ ტახტსა ზედა
Line of edition: 16    დამსუამს და ზოგჯერ -- ნაცართა. ეგზომითა ჭირითა გატენილია
Line of edition: 17    ესე ვიწრო გული ჩემი, რომელ დიდსა მინდორსა სამოცისა დღისა
Line of edition: 18    ეჯსა შიგან არ დაეტევის; თუალი ჩემი ზღუაა ნამისა სიმრავლითა
Line of edition: 19    და გული -- ჯოჯოხეთი ჭირთა დაულევრობითა. არ მებრალების
Line of edition: 20    უთმინობა და უძილობა. ნიადაგ ზღუასა შიგან ვინ დაყოფს, ანუ
Line of edition: 21    ჯოჯოხეთსა შიგან ვინ გასძლებს! ამის უარესი რა წამეკიდების,
Line of edition: 22    რომელ ამის უარესსა წყევასა მტერისათუის ვერ მოვიგონებ".

Line of edition: 23       რა რამინ გაემართა, მისთა ბუკთა ცემა ცად გაიწეოდა. მისისა
Line of edition: 24    ლაშქრისა მტუერი ღრუბელსა ჰგუანდა, მაგრა მათი წუიმა რამინის
Line of edition: 25    ცრემლი იყო. თუცა ეგე სიტყუა გულსა შიგან დაესწავლა და უმძიმდა
Line of edition: 26    ვისის გაყრა, ეგრეცა შესჭირდებოდა, გული ენასკუოდა და
Line of edition: 27    პირსა ზედა აჩნდა დაღრეჯილობა. ვერავინ ჰნახავს, თუ ყუელა
Line of edition: 28    მიჯნურია, თუცა მეტად სიშორესა შიგან არ დააჩნდა მიჯნურობისა
Line of edition: 29    შეჭირვება. თუ კიდეგნობასა შიგან თმობა აქუს, მან კაცმან
Line of edition: 30    მიჯნურობა არ იცის და არცა შუენის.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Visramiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 1.5.2014. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.