TITUS
Visramiani
Part No. 52
Previous part

Chapter: 52  
Line of edition: 34  მეხუთე წიგნი ვისისი რამინსა თანა


Line of edition: 35       "მოყურისა კიდეგანობა და მოლოდნა მაშინ დიდად ჰამოა. თუ
Line of edition: 36    უხანობა და გამწირაობა არ ერთოს; .თუცა თუ კიდეგანობა მწარეა
Line of edition: 37    ნახვისა მომლოდეობა მას დაავიწყებს; სიმარტოვისა გაძლება ჰამოა,
Page of edition: 213   Line of edition: 1    თუ შეყრისა იმედი ჰქონდეს, მიწყით ერთგან ყოფნა მოყუარეთა
Line of edition: 2    აუგიან ჰყოფს, პირველ თუით სხუათაგანცა შემოსახედავად,
Line of edition: 3    მერმე ერთმანერთსა თანა რაზომცა უყუარდეს, ცოტა რამე
Line of edition: 4    დაუძიმდების ერთმანერთისაგან ზოგჯერ ეკუშტვიან ერთმანერთსა,
Line of edition: 5    ზოგჯერ უწყრებიან, ზოგჯერ იშდურვიან და ქუშობენ, ზოგჯერ
Line of edition: 6    აყუედრებენ სხუასა რასმე და ყუელასაგან უარესი ზნე მიჯნურობასა
Line of edition: 7    შიგან ესეა, თუ გაძღენ ერთმანერთისაგან და ბოლო შეექმნას მათსა
Line of edition: 8    სიყუარულსა, გულისადა ესრე ვერ შეჯერებულ ვარ, რომელ ოდესცა
Line of edition: 9    ჩემსა გულსა სიმარტოე მოეწყინოს და მოყურისა კიდეგანობისათუის
Line of edition: 10    შემომჩიოდეს, მე ეგრე ვეტყუი: "დათმე, ჭირი გინახავს და ჭირისა
Line of edition: 11    ბოლო მიწყით ლხინია; და ზამთრისა წავლისა შემდგოად
Line of edition: 12    მიწყით ზაფხულია; ნუთუმცა ჩემგან მისისა შეყრისა ბოლოცა
Line of edition: 13    ასრევე მოჰჴდა? აწ მოიჭირვე წელიწადი ერთი, რათგან მისისა
Line of edition: 14    ნახვისა წამსა მოელი, თუ ერთსა დღესა მის გუერდით სიხარული
Line of edition: 15    მოგხუდეს, ორისა წლისა ჭირი დაივიწყების, შენ, გულო, მეწალკოტესა
Line of edition: 16    არა უარეს ხარ, არცა იგი შენი საგონებელი ვარდისა ხესა
Line of edition: 17    უარეა, მას ჰხედავ თუ: რა დარგოს, რაზომსა ჭირსა ჰნახავს
Line of edition: 18    მოკრეფამდინ, დღე და ღამე ჭირსა და კაზმასა შიგან არის, ჴელსა
Line of edition: 19    ეკალი ესობის ამისითა იმედითა თუ: ვარდი ოდესმე გამოესხმისო,
Line of edition: 20    აგრევე იადონსაკაცი შეაგუებს, აჭმევს და ასუმევს, დღე და ღამე მას
Line of edition: 21    სჭურეტს ტკბილისა გულითა, გალიასა ძუალითა და მძივითა
Line of edition: 22    მოუკაზმავს, ალამაზებს, და ამისათუის იჭირვის წელიწადსა შიგან --
Line of edition: 23    ამო ჴმა ამოიღოსო, რომელ მე გავიგონოო და გული გამიმხიარულდესო,
Line of edition: 24    ჰხედავ მასცა, რომელ ზღუასა შიგან შევლენ, ეგზომსა ჭირსა
Line of edition: 25    და შიშსა გარდაიჴდიან მოუსუენებელნი, არცა ძილითა მორჭმული
Line of edition: 26    იქმნების და არცა მკლავითა, ზოგჯერ სიცოცხლისათუის მოიშიშობს
Line of edition: 27    და ზოგჯერ საქონლისათუის, მაგრა იმედისათუის გასძლებს
Line of edition: 28    ყუელასა: ნუთუ სარგებელი რამე მომხუდესო! ეგრევე ფეროზისა
Line of edition: 29    და ლალისა მძებნელი დღისით მიწყით კლდესა სთხრის, ქვა და
Line of edition: 30    წერაქუი აქუს, ჴელთა იტკივნებს ამისითა იმე.დითა, ნუთუ კარგი
Line of edition: 31    თუალი ვპოვოო, დღისით თხრისაგან არა სძინავს და ღამით --
Line of edition: 32    შენახვისაგან".

Line of edition: 33       საწუთროსა სიხარბე და მოლოდნა ყოველსა ადამიანსა სჭირს,
Line of edition: 34    და მეტადრე შენისა ნახვისა, ვირეცა მზე და მთუარე აღმოვალს,
Line of edition: 35    მუნამდინცა მე შენგან იმედგარდაწყუედილი არა ვარ, ჩემსა გულსა
Line of edition: 36    შიგან სიყუარული ბზისა ხესა ჰგავს, ზამთარსა და ზაფხულსა
Line of edition: 37    მიწყით მწუანეა, და შენსა გულსა შიგან სიყუარული ზამთრისა ხესა
Line of edition: 38    ჰგავს, ნაყოფი და ფურცელნი დასცუივიან და ჴმელი ხე ოდენ
Page of edition: 214   Line of edition: 1    დაგრჩომია. გარნა ამისი მომლოდე ვარ, რომელ ესეთი გაზაფხული
Line of edition: 2    მოვიდეს და გაანედლოს, ფურცელი გაუწირაობისა გამოისხას და
Line of edition: 3    ნაყოფი სიყუარულისა, და გაწირვისა ნანვა სამი ეგზომი მისცეს,
Line of edition: 4    რომელ მე ღმრთისაგან იმედიანი ვარ, თუცა შენ ყოლა აღარ
Line of edition: 5    მოიგონებ ჩემსა გულსა.

Line of edition: 6       მე ჴმელი შტო ვარ და შენ -- მხიარული გაზაფხულისა ჰაერი;
Line of edition: 7    მე გლახ უღონო და საბრალოდ გასულ ვარ და შენ მდიდარი,
Line of edition: 8    უწყალო, ძუირი და გაუვლენელი ხარ. ვტირ დღე და ღამე, სხუა აღარაა
Line of edition: 9    ჩემი ღონე ტირილისაგან კიდე. უღონო და საბრალო ვარ ასრე
Line of edition: 10    დამწუარი გლახ, რომელ ლხინისა ღონედ ტირილი ოდენ მაქუს. ვჰგავ
Line of edition: 11    სნეულსა მიჭირვებულსა, რომელ მისჭირვებოდეს და სიცოცხლისა
Line of edition: 12    იმედსა არავე გარდასწყუედდეს. მას კაცსა ვჰგავ, მარტოსა, სნეულსა,
Line of edition: 13    გაბეჩარავებულსა. გამოვარდნილსა, რომელ სახლისა და ნატამალთა
Line of edition: 14    სურვილი ჰქონდეს და ღონე აღარას. მისებრვე ყოველთა.
Line of edition: 15    ჟამთა ვზი გზასა ზედა, შენსა ამბავსა მომავალთაგან ვიკითხავ;
Line of edition: 16    ეგრე მეტყუიან: "რას იკითხავ? მისგან იმედი გარდაიწყუიდეო". მაგრა
Line of edition: 17    მე უკუნისამდი იმედიანი ვარ და არცა გარდავიწყუედ იმედსა შენგან,
Line of edition: 18    რომელ სულნი დამრჩომიან. თუ იგი სრულად არ დამელივნენ.
Line of edition: 19    შენისა ნახვისა მომლოდნეობისათუისცა. მიჯნურობითა თმობა
Line of edition: 20    წამსლვია. შენისა ჯავრისაგან სრულად ამით უფრო არ დამწუარ ვარ.
Line of edition: 21    რომელ კულა ნახვისა იმედი წყალსა მაპკურებს, და თუ უიმედო
Line of edition: 22    ვიქმნა, ვაი ჩემნი დღენი, რომელ წამსაცა დარჩომა ჩემი აღარ ეგების".


Next part


This text is part of the TITUS edition of Visramiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 1.5.2014. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.