TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 116
Previous part

Text: 94a/Mlx. 
მეთხვჲა̈რ ჩორლა̈ჲ -- მონადირე ჩორლა


Page: 288  Verse: 1    მეთხვჲა̈რ ჩორლა̈ჲ იზელალე,   მონადირე ჩორლა მიდი-მოდის,

Verse: 2    აშ ხოცხიპა მჷლახ-მუჟალ,   ასე შემოუვლია მულახ-მუჟალი,

Verse: 3    აფხნეგ-მარე დეშ [ხ]ათხენა,   ამხანაგი ვერ უშოვია,

Verse: 4    ვეშგინ საყლა̈ჲუვ ჯიჭემა,   უკან თურმე საყლა გაიყოლე,

Verse: 5    კუთხვა ისგუ ბარჯას ჯიდა,   შენი კუთხვა მხარზე დაგიდვია,

Verse: 6    ლეზიზდ ლახა̈ჲ სემი ქუთულდ.   საგზლად წაიღე სამი ხაჭაპური.

Verse: 7    ვოდ ჯიბინა ლიზ-ლიჩედი,   სანამ გზას გაუდგებოდი,

Verse: 8    ჩხარა კოჯას ქა მეჩდეხი,   ცხრა კლდეს გადასულხარ,

Verse: 9    ჭიშხი ნაგა̈მს დემშა ხა̈წდა,   არაფრის კვალი ("ფეხის დანადგამი") არ გინახავს,

Verse: 10    მეშდამ კოჯთე ქა მეჩდეხი.   მეათე კლდემდე გასულხარ.

Verse: 11    სგა ჯისგდინა სგა̈შმიშ ტვიბთე:   ჩაგიხედავს შიდა ხევში:

Verse: 12    ღვაშდ ი ჲერსკა̈ნდ ჟი გვეში ლი.   ჯიხვითა და არჩვით სავსეა.

Verse: 13    კუთხვა ისგუ ბარჯს ჯიკიდა,   შენი კუთხვა მხარზე გადმოგიღია,

Verse: 14    ვოდ ჯიბინა ლიჰავეჯი,   სანამ სროლას შეუდგებოდი,

Page: 290  Verse: 15    აშირ ჲერვეშდ ჩუ ჯიდგარა,   ას ოცი უკვე მოგიკლავს,

Verse: 16    ღვაშ ი ჲერსკა̈ნ მა̈გ ლჷნჩჷდად.   ჯიხვი და არჩვი ყველა შერეულად.

Verse: 17    ეშხუ მუკვჩხი დაჴლიდ ეჯსა̈დ,   ერთი კოჭლი თხა დაგრჩა

Verse: 18    იკვჩხიალე, იცვდილალე,   დაკოჭლობს, ცოდვილობს

Verse: 19    ქა ხოჰელა დალა̈შ კოჯთე,   მიუღწევია დალის კლდემდე,

Verse: 20    სგა ხაგენა დალა̈შ ქვაბას.   მისდგომია დალის გამოქვაბულს.

Verse: 21    დალა̈რ ქა̈მთეუვ ხაშჷდახ,   დალები კარში გამოსცვენიან,

Verse: 22    ამბა̈ვ ოთჴა̈დხ მევარ მასდიკ:   ამბავი მიუვიდათ მეტად საწყენი:

Verse: 23    "ღვაშ ი ჲერსკა̈ნ მა̈გ ოხხვიტა   "ჯიხვი და არჩვი ყველა დაუხოცავს

Verse: 24    ეჯ ზისხორა̈ჲ ჩორლა̈ილას!"   იმ სისხლისმსმელ ჩორლას!"

Verse: 25    ქავ ხაშჷდახ დალა̈ ლაშგა̈რ,-   გამოსცვენია დალის ლაშქარი, -

Verse: 26    ჩორლა̈ჲ, ღვაშა̈რს ჭურ ხატფურე,-   ჩორლა, თურმე ჯიხვებს ატყავებ, -

Verse: 27    ჟი ლაჯკულთხნეხ მეგჭა-მეგჭად,   შეგკრეს მაგრა-მაგრად,

Verse: 28    ჟივ ხორეკა ხოშამ კოჯად   ჩამოუკიდიხარ დიდ კლდეზე

Verse: 29    მჷრთენ მეჴარშვ, მჷრთენ სკელიშვ.   მარცხენა მკლავით, მარცხენა წვივით.

Verse: 30    ეჩჩუნ ჩორლა̈იშ ლილკა̈ფჲელე   იქ ჩორლას მოთქმა

Verse: 31    მელგიმ ბაჩას ქიმს ლახგენა,   მყარ ქვასაც ცრემლს დაადენდა,

Verse: 32    საყლა̈ჲშ ეჩჩუ ლიწჷრწკუნი   იქ საყლას წკმუილი

Verse: 33    ცხეკიშ ბალა ავრენდინა.   ტყის ფოთოლსა(ც კი) არხევდა.

Verse: 34    "ატ, ხოლა მიშგუ საყლაე,   "აბა, ჩემო საყლავ,

Verse: 35    ადერ სი მიშგვა ლახვბათე:   წადი შენ ჩემ ძმებთან:

Verse: 36    თვეფ ი ჰავეჯ ნომა აცურახ,   თოფი და იარაღი არ დატოვონ,

Verse: 37    ჯიჯვი მიშგუ ქორდ ადიახ!"   ჩემი ძვალი შინ წაიღონ!"

Verse: 38    ვოდ ხობინა ლიზ-ლიჩედი,   სანამ გაუდგებოდა გზას (ძაღლი),

Verse: 39    ჩხარამ კოჯას ქა მეჩდელი,   ცხრა კლდეს გადასულა,

Verse: 40    ლიწჷრწკუნი მამ ხოქვიცა.   წკმუილი არ შეუწყვეტია.

Verse: 41    ქორა̈შ ფედითევ მეჩდეხი,   სახლის ახლო მისულხარ,

Verse: 42    ლა̈სგიდ ლაჯად მურყვამათე:   გასახედი შეგექნა ციხისკენ:

Verse: 43    ლა̈ხსგი, მურსგვენდ მეჩი მარ' ანღრი,   გაიხედე, მარჯვნით მოხუცი კაცი მოდის,

Verse: 44    სგავ ჯა̈ხვია სგობინისგა.   შეგხვედრია წინ.

Verse: 45    - საყლა̈ჲ მიშგუ, იმთ' ესღრი?   - საყლავ ჩემო, სად მიდიხარ?

Verse: 46    ფუსვდა ისგუ იმე ჯირი?   შენი პატრონი სადა გყავს?

Verse: 47    - ფუსვდა მიშგუ იმე მირი,   - პატრონი ჩემი სადა მყავს,

Verse: 48    ხოშამ კოჯჟი მეგჭად ხორიკ!   დიდ კლდეზე მაგრად ჰკიდია!

Verse: 49    - საყლა̈ჲ მიშგუ, ნომ ჯაყლუნი,   - საყლავ ჩემო, ნუ გეშინია,

Verse: 50    მიზეზ ეჩიშ დალა̈რ ირახ,   იმის მიზეზი დალები იქნებიან,

Verse: 51    დალა̈რ მიშგვა შჷნ ჩუქვან ა̈რიხ!   დალები ჩემ ხელქვეით არიან!

Page: 292  Verse: 52     საყლა̈ჲ სგობინ, ჯგჷრა̈გ ვეშგინ,   დალები ჩემ ხელქვეით არიან!

Verse: 53    სგა ხოჰეჰახ დალა̈შ კოჯთე.   მიუღწევიათ დალის კლდემდე.

Verse: 54    ეშხუ დალა შდაშვ ა̈რი,   ერთი დალი ცალკე არის,

Verse: 55    მეძავობას ხაბარა̈ლიხ:   მეძაობას აბრალებენ:

Verse: 56    ჩორლა̈იში ლილატეს.   ჩორლას სიყვარულს.

Verse: 57    სგა მეჩდელიხ ამთეისგა,   შესულან ამაში,

Verse: 58    დალა ლჷჴმა̈შ ქჷმრა̈ლს შიდე.   დალი ცხარე ("მაგარ") ცრემლებს აფრქვევს.

Verse: 59    ჯგჷრა̈გ ალას ქა ლა̈ხჭვედდა:   წმ. გიორგი ამას შეეკითხა:

Verse: 60    - დალა̈რს მაშენე მა̈ჲ აყა̄ლვე?   - დალებს ყველაზე უფრო რა აშინებს?

Verse: 61    - მა̈ჲ აყალვე, მეძა̈ვ ზურალა̈ ჭიშხ ნაგა̈მჟი   - რა აშინებს (და) მეძავი ქალის ფეხის ნადგამზე

Verse: 62    ღვაჟმარემიშ ამავ ლიჴდე!   მამაკაცის აქ მოყვანა!

Verse: 63    ალას ლახე ქა ხა̈̄ქვინნე,   ამას თუ კი ეტყვი,

Verse: 64    ჩორლა̈ჲს ამავ ქა ა̈გვჴიდეხ.   ჩორლას აქ მოგვიყვანენ.

Verse: 65    ჯგჷრა̈გ თხუმდ დალა̈რთ' ადრინე,   წმ. გიორგი თვითონ დალებთან წავა,

Verse: 66    სგა ლახჩჷდდა დალა̈შ ლაშგა̈რს:   შეერია დალთ ლაშქარს:

Verse: 67    - სგა̈ჲ დალარე, იმ ხაჩმა̈̄ვნედ   - თქვე დალებო, რას უშვრებით

Verse: 68    ღერთა̈ მოლა̈ტ ჩორლა̈ილას?   ღვთისმოყვარე ჩორლას?

Verse: 69    ჲედ ჯიცხონდედ, ქა ჯიფიშვდახ,   თუ გერჩიოთ, გამოგიშვიათ,

Verse: 70    ჰე მოდეი ნალკვიჰს ჯიდი:   თუ არა და არჩევანს მოგცემთ:

Verse: 71    მეძა̈ვ ზურალა̈ ჭიშხ ნაგა̈მჟი   მეძავ ქალის ფეხის ნადგამზე

Verse: 72    ჭიშხიშ მჷგემს ამავ ჯიჴდე,   ფეხის დამდგმელს აქ მოგიყვანთ,

Verse: 73    ჰე მოდეი ჩორლა̈ჲ ა̈მფიშვდდ!   თუ არა და ჩორლა გამომიშვით!

Verse: 74    - ფუსვდა ნიშგვეჲ, იმ ნაჩვმა̈̄ვნე?   - უფალო ჩვენო, რას გვაქნევინებთ?

Verse: 75    ეშხუ მუკვჩხი დაჴლიდ ენცვირ   ერთი კოჭლი თხა დაგვიტოვა

Verse: 76    ეჯ მეთხვია̈რ ჩორლა̈ილად!   იმ მონადირე ჩორლამ!

Verse: 77    ნასგოჯს ისგვა დეშ ხო̄ზიდ ნა̈ჲ,   შენს ნაბრძანებს ჩვენ ვერ წაუვალთ,

Verse: 78    ქა ნიტიხენს ჩორლა̈ჲ ისგოვ!   დაგვებრუნებინოს ჩორლა შენთვის!

Verse: 79    ქა მეჩდელიხ ლაფშვდუ̄რათე:   გასულან გამოსაშვებად:

Verse: 80    ჩორლა̈ი ჩუქვა̄ნთევ ჯიყახ,   ჩორლა დაბლა ჩაგიყვანიათ,

Verse: 81    მურსგვენ ბარჯა ქავ ჯიყვიჩახ:   მარჯვენა მხარი მოგიტეხიათ:

Verse: 82    "მუკვჩხი დაჴლიდს დემ ა̈ნდაგრი!"   "კოჭლ თხას არ მოგვიკლავ!"

Verse: 83    - ჩორლა̈ჲ მიშგუ, ღვაშჷლდ ლა̈̄ხიცვ!   - ჩორლა ჩემო, ჯიხვი აიკიდე!

Verse: 84    - ღვაშჷლდ დემჟი, ბარჯ მეყვჩე მარ.   - ჯიხვს ვეღარ, მხარი მოტეხილი მაქვს.

Verse: 85    - ჩორლა̈ჲ, ეში თხვიმ ათკუჰი̄რ!   - ჩორლა, მაინც თავი სცადე!

Verse: 86    ჩორლა̈ჲდ ამჩუ თხვიმ ადკუჰურე,   ჩორლამ აქ თავი სცადა,

Verse: 87    ღვაშჷლდ ლა̈ჲცვე მევარ ჲენასდ:   ჯიხვი აიკიდა ძალიან სწრაფად:

Verse: 88    ბარჯჷლდ ხოსტჷრფილჷდ ხერა.   მხარი უკეთესი შეექნება.

Page: 294  Verse: 89    ვოდ ჯიბინახ ლიზ-ლიჩედი,   მხარი უკეთესი შეექნება.

Verse: 90    თვეთნა კოჯას ქა მეჩდელხიშდ,   თეთრ კლდეზე გადასულხართ,

Verse: 91    ვოდ მეჴდელი უჩხა-სკარხალ.   მოსულა წვიმა-სეტყვა.

Verse: 92    "ჩორლა̈ჲ მიშგუ, ვეშგდ დო ხისგდი!"   "ჩორლა ჩემო, უკან მიიხედე!"

Verse: 93    ჩორლა̈ჲ ვეშგდ ისგდინი.   ჩორლა უკან იხედება.

Verse: 94    ატ, საბრელა დალა̈შ ლაშგა̈რ,   ო, საბრალო დალთ ლაშქარო,

Verse: 95    ჩვა̈ლს ი ნაღვრევს ჭურ ესღვა̈ნდად!   მეწყერსა და ნიაღვარს მიჰქონდით თურმე!

Verse: 96    ეშხუ დალა სგვებნავ იპერ,   ერთი დალი წინ მიფრინავს,

Verse: 97    ნაბა̄ჴვჟი ქორა̈შ ლაგენს კვეფხნი,   ერთ ნაბიჯზე სახლის სიმაღლეს ხტება,

Verse: 98    კოტოლ ხანჷნდ სგავ ხეჰო̈ლი.   ცოტა ხანში დაეწევა.

Verse: 99    - ჯგჷრა̈გ ფუსვდა, ქა მასა̈̄რვინ,   - უფალო წმ. გიორგი, მაპატივე,

Verse: 100    ალას მიშგოვ ხოჩა ხოყრა,   ამას ჩემთვის სიკეთე უქნია,

Verse: 101    ხვა̈ჲ მჷცხუვა̈რ ჩუ ხოტბიდა,   ბევრი გაცივებული გაუთბია,

Verse: 102    ხვა̈ჲ მა̈იდა̈რ ჩუ ხობიზა.   ბევრი მშიერი გაუძღია.

Verse: 103    ჯეჴჷრალე, ფუსდა მიშგუ,   გევედრები ჩემო უფალო,

Verse: 104    ალ დალე ნომა ალყიმად!   ეს დალი არ დავახრჩოთ!

Verse: 105    - ჩორლა̈ჲ მიშგუ, დემ ალყიმიდ,   - ჩორლა ჩემო, არ დავახრჩობთ,

Verse: 106    იმვა̈ჲ ადგენ, ეჩე ადგენს,   სადაც მოჰკვდე, იქ მოკვდეს,

Verse: 107    ნაბერწყ ისგვეჲ მილიონუ ლი!   თქვენი შთამომავლობა მილიონი იყოს!

Verse: 108    ვოდ ჯიბინახ ლიზ-ლიჩედი,   გასდგომიხართ გზას,

Verse: 109    ქორა̈შ ფედიდუვ მეჩდე̄ლხიშდ,   სახლის ახლო მისულხართ,

Verse: 110    ჯგჷრა̈გ ფუსვდად ჩორლა̈ჲს ხა̈ქვე:   უფალმა წმ. გიორგიმ ჩორლას უთხრა:

Verse: 111    - ჩორლა̈ჲ მიშგუ, მადე მიჟიბ:   - ჩორლა ჩემო, არ მცალია:

Verse: 112    ჩვა̄ბეში ქვეყანათე   ქვედა ქვეყანაში

Verse: 113    თვეთნე მუღვა̈ჲ ალსგვეჯელი.   თეთრი ყვავილი მობრძანებულა.

Verse: 114    ეშხუ ზურალ ეჩე მიცჷხ:   იქ ერთი ქალი მეგულება:

Verse: 115    ხამვა̈ჲ სი, მიშგუ ჩორლა̈ჲ,   როგორც შენ, ჩემო ჩორლა,

Verse: 116    ჯვიდ-საკმეველ ხვა̈ჲ ხოტუსა,   სანთელ-საკმეველი ბევრი უკმევია,

Verse: 117    ეშხუ ჭყინტჷლდ ეჩის ხორი;   ერთი ბიჭი იმასა ჰყავს;

Verse: 118    სგვებინ აჩა̈დხ მეშხე ქაჯა̈რ   წინ წავიდნენ შავი ქაჯები

Verse: 119    ქვინი ლა̈ჲასგდ მინე ფუსვდთე;   სულის წასაყვანად თავიანთ უფალთან;

Verse: 120    ლა̈დი მუგულდ ლამაგა̈ნ ყორს,   დღეს მტრედი მომადგა კარს,

Verse: 121    ქჷმრა̈ლს შიდა ა̈თუ-ა̈თუდ:   ცრემლებს ჰყრიდა ცხელ-ცხელად:

Verse: 122    "ჯგჷრა̈გ ფუსვდა, ლექვან ონღვრი:   "უფალო წმ. გიორგი, ქვევიდან მოვდივარ:

Verse: 123    ქაჯა̈რ ჭყინტჷლდს ქვინჷლდს ხებშიხ!"   ქაჯები ბიჭს სულს ართმევენ!"

Verse: 124    მუგულდ შიშ[დ] მი ვეშგდ მიტიხა:   მტრედი იმ წამსვე მე უკან დამიბრუნებია:

Verse: 125    "ზურალს ხექა მიშგვან იმედ:   "ქალს უთხარი ჩემგან იმედი:

Verse: 126    ჭყინტას ისგვა ჟი ლა̈ჯსელვი!"   შენს ვაჟს გაგიცოცხლებ!"

Page: 296  Verse: 127    ქაჯა̈რს ბერჟა̈ მადრა̈ჴს ხვა̈ჴდე,   შენს ვაჟს გაგიცოცხლებ!"

Verse: 128    ათხე, ჩორლა̈ჲ, ეჩხავ ხვეჰა̈ლ!   ახლა ჩორლა, იქ ვიჩქარი!

Verse: 129    სი მა̈ჲ ჯაკუ, მიშგუ ჩორლა̈ჲ:   შენ რა გინდა, ჩემო ჩორლა:

Verse: 130    ნაგზაისგა ნეცინ ჲერსკა̈ნ   კვირაში წვრილიარჩვი

Verse: 131    ვიხვდ და უტკლა̈ბდ,   უხვად და უნანებლად,

Verse: 132    ჰა ლადეღისგა ღვაშა̈ თხვიმი?   თუ დღეში ჯიხვის თავი?

Verse: 133    - ფუსვდა მიშგუ, ნომა ა̈მცვიდ:   - უფალო ჩემო, ნუ გამიწყრები:

Verse: 134    ლადეღისგა ღვაშა̈ თხვიმი!   დღეში - ჯიხვის თავი!

Verse: 135    ამჩუ ალჲა̈რ ჩუ იყლურა̈ლხ:   აქ ესენი ერთმანეთს შორდებიან:

Verse: 136    ჯგჷრა̈გ ლექვა ჩვაბეშ ჴევთე,   წმ. გიორგი ქვემოთ, ქვედა ხევში,

Verse: 137    ჩორლა̈ სგაჲ ქორთე მიჩა.   ჩორლა - თავის სახლში.

Verse: 138    ამჩუ ჩორლა̈ჲს ზურალ ესხვიდ,   აქ ჩორლას ქალი დაუხვდა,

Verse: 139    ზურალ ესხვი̄დ მევარ მეძა̈ვ.   ქალი დაუხვდა ძლიერ მეძავი.

Verse: 140    სგვებინ ლახხვიდ კოჯა̈ დალას,   წინ შეხვდა კლდის დალს,

Verse: 141    კოჯა̈ დალას ქვინ ხაჩედა.   კლდის დალს სული ამოხდომია.

Verse: 142    "სი მეძა̈ვე ხეხვა მიშგუ,   "შე მეძავო ცოლო ჩემო,

Verse: 143    დო ჯიცხანდა ლჷჲა̈რ ლირდე!"   (რად) არ გერჩია ცოცხლად ყოფნა!"

Verse: 144    ჩორლა̈ჲს ამჩუ ქვინ ხაჩედა.   ჩორლას აქ სული ამოხდომია.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.