TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 117
Previous part

Text: 94b/Mlx. 
ხოჩა მეთხვჲა̈რ ჩორლა̈ჲ -- კარგი მონადირე ჩორლა


Page: 296  Verse: 1    ხოჩა მეთხვჲა̈რ ჩორლა̈ჲ გუშგვეჲ   ჩვენი კარგი მონადირე ჩორლა

Verse: 2    ლა̈თხვიართე იმარა̄ლე,   სანადიროდ ემზადება,

Verse: 3    აფხნეგ-მა̄რე და̈რ ხეყა̈დდა,   ამხანაგი არავინ ჰყავდა,

Verse: 4    მეშხე ღვამლა̈̄დ ვეშგინ ხეჭა̈მ.   შავი ყორანა (ძაღლი) უკან მისდევდა.

Verse: 5    ხობინა ლიზივ-ლიჩედი,   გასდგომია გზას,

Verse: 6    ლა̈თხვჲარდ თვეთნა კოჯთე ხა̈მთქვა;   სანადიროდ თეთრი კლდე სჩვევია;

Verse: 7    ქა ლა̈მჩედლი თვეთნა კოჯთე,   გასულა თეთრ კლდეზე,

Verse: 8    ამე მამაგვეშ ხათხენა.   აქ არაფერი ჰშოვებია.

Verse: 9    ქა ხოჭო̄ნა და̈ლა̈შ დაბვთე,   გაბრუნებულა დალის ყანისკენ,

Verse: 10    სგა ხაჴვესგა კვიცრა̈̄ ბა̈რგილდს,   მიჰპარვია ჯიხვ(ებ)ის ფარას,

Verse: 11    ქა ლოხჰავჯე, ეშხვი ნალკვიჰვ,   სროლა აუტეხა, ერთი რჩეული,

Verse: 12    ეშხვი ნალკვიჰვ ღვაშ ჯიდგარა.   ერთი რჩეული ჯიხვი მოგიკლავს.

Verse: 13    მერმე უცეფდ ჟიჲ ა̈ნტჷრხნე,   მეორე უცბად შეუნაცვლა,

Verse: 14    მერმეჲ აჯაღ ჩუ ჯიდგარა;   მეორეც მოგიკლავს კიდევ;

Verse: 15    მესმე აჯაღ ჟიჲ ა̈ნტჷრხნე,   მესამე კვლავ შეუნაცვლა,

Verse: 16    მესმეჲ აჯაღ ჩუ ხოდგარა.   მესამეც კიდევ მოუკლავს.

Page: 298  Verse: 17     ვოდე მე̄შთხვა̄მ იტჷრხა̈ნდა,   მესამეც კიდევ მოუკლავს.

Verse: 18    ეჩქად დალა̈რდ ჟიჲ ანბო̈რკლეხ,   მანამდე დალებმა შებორკეს,

Verse: 19    ჟივ ხოცვირახ კოჯათეჟი   შეუტოვებიათ კლდეზე

Verse: 20    მურსგვენ ტოტშვ ი მჷრთენ ჭჷშხშვ.   მარჯვენა ხელით და მარცხენა ფეხით.

Verse: 21    ჩორლა̈ჲ საბრალ, ჩორლა̈ჲ ლეჟრი,   ჩორლა საბრალო, ჩორლა საცოდავო,

Verse: 22    იმევ ისგვი ჯიჯვი ასეს!   ნეტაი სად დარჩება შენი ძვალი!

Verse: 23    ცოდა̈-კალენ თვეფ ი ჰავეჯ,   აფსუს (შენი) თოფი და იარაღი,

Verse: 24    თვეფ ი ჰავეჯ გა̈ნჯი ლეზობდ!   თოფი და იარაღი ჟანგის შესაჭმელად!

Verse: 25    ეშ ვეშგმავი თე ლახჩედა,   უკან გაჰქცევია თვალი,

Verse: 26    ღვამლა̈დ ვეშგიმხა̈ნ მაწურწკვინდა.   ყორანა უკან მომწკმუოდა.

Verse: 27    "ღვამლა̈̄დ საბრა, მამ ჯა̈მჲედაჲა?   "საცოდავო ყორანა, არ შეგიძლია?

Verse: 28    ა̈გით' ა̄დე, ლახვბას მიშგვა,   შინ წადი (და) ჩემს ძმებს,

Verse: 29    ლახვბას მიშგვა ქაჲ ოხო̄მბა̈ვ:   ჩემს ძმებს უამბე:

Verse: 30    ტვიბრუშ ლეჟა ჭურ ა̈ნჴდენიხ,   ხევ-ხევ ამოვლენ,

Verse: 31    თვეფს ი ჰავეჯს დე̄მ ადქარვიხ,   თოფსა და იარაღს არ დაკარგავენ,

Verse: 32    ჯიჯვსი მიშგვა ა̈გით' ა̄დიხ!"   ჩემს ძვალსაც შინ წაასვენებენ!" ("წაიღებენ!").

Verse: 33    მა̄დხვა̈ჲ ხოკლი ა̈გითე̄სგა,   ცოტა უკლია შინამდე,

Verse: 34    ჯგჷრა̈̄გ ფუსდა სგა ლახხვიდდა:   უფალი გიორგი შემოხვდა:

Verse: 35    - ღვამლა̈̄დ, იმთე როქვ ესღრი სი?   - ყორანა, შენ საით მიდიხარო?

Verse: 36    - ხამა იმთე, ჩორლა̈ჲ მიშგვი,   - როგორ თუ საით, ჩემო ჩორლა,

Verse: 37    ჩორლა̈ჲ მიშგვი კოჯას ლა̈ხსა̈დ!   ჩემი ჩორლა კლდეს შეჰრჩა!

Verse: 38    ლახვბას მიჩა ლეჟ' ა̈თვჴერნი,   მის ძმებს ზევით ვიახლებ,

Verse: 39    ჩორლა̈იშ ჯიჯვს ა̈გით' ა̈ნჴდეხ,   ჩორლას ძვალს შინ წამოიღებენ,

Verse: 40    თვეფს ი ჰავეჯს დე̄მ ადქარვიხ.   თოფსა და იარაღს არ დაკარგავენ.

Verse: 41    ჯგჷრა̈გ ფუსდა თხუმშ ანსგვეჯი,   უფალი გიორგი თვით მობრძანდება,

Verse: 42    ღვამლა̈დ ჩორლა̈იშთე ატიხ:   ყორანა ჩორლასთან გააბრუნა:

Verse: 43    "მიშგვა ლიჴდა̄ლვ ჟი ლა̈ჲბჷგენს!   "ჩემ მოსვლამდე გამაგრდეს!

Verse: 44    ტვიბრუშ ლეჟა ჭურ ა̈ნჴვდენი,   ხევ-ხევ ამოვალ,

Verse: 45    დალა̈რს ლიმციქულს ოხბინი."   დალებთან მოლაპარაკებას გავმართავ" ("მოციქულობას დავუწყებ").

Verse: 46    ჯგჷრა̈გ ფუსდა ლეჟ' ა̄სგვეჯდა,   უფალი გიორგი ზევით აბრძანდა,

Verse: 47    დალა̈რს ლიმციქულ ლოხბინე:   დალებთან მოლაპარაკება გამართა ("მოციქულობა დაუწყო"):

Verse: 48    "ჩორლა̈ჲ ჟი მოშ ლა̈მფუშდურახ!"   "ჩორლა გამომიშვით!" ("გამომიშვან")

Verse: 49    ალა დალა̈რდ ლა̈ჲჷმბაჟეხ.   ეს დალებმა გაიკვირვეს.

Verse: 50    მე̄რმა̄მდ მეცქვილ ქა̄დ როქვ ლახტიხ:   მეორედ კვლავ მოციქული დაუბრუნდა:

Verse: 51    - ხოცხენდედხ ი ა̈მფუშდურახ,   - ერჩიოთ და გამომიშვან,

Verse: 52    ჰე ეჯა მოდე[ჲ] ჩორლა̈ჲს როქვი   თუ არა და ჩორლასო

Verse: 53    სემი ათა̈ს ღვაშ ხოდგარა,   სამი ათასი ჯიხვი მოუკლავს,

Verse: 54    ნეცინ ერსკა̈ნ უშჷლდა ლი,   წვრილი არჩვი უთვალავია,

Page: 300  Verse: 55    ეჯა ლა̈დი ჩჷშხშვ ამტჷხეხ, -   წვრილი არჩვი უთვალავია,

Verse: 56    ხედვა̈ჲ ხოცხენხ, ალა მა̈ყრიხ!   რომელიც ერჩიოთ, ის მიქნან!

Verse: 57    - ალამა̈გს ნა̈ჲ იმხა̈ნ ა̈ნჴვდედ?   - ჩვენ ამდენს საიდან მოვიყვანთ?

Verse: 58    ჩორლა̈ჲდ სემი დაჴლიდ გარ ენცვირ!   ჩორლამ სამი თხაღა დაგვიტოვა!

Verse: 59    ჩორლა̈ჲს ჟი როქვ ოხფუშდურიდ,   ჩორლას გამოვუშვებთო,

Verse: 60    მურსგვენ ბარჯს ლა̈ნშა̈ნდ ოხყვიჩედ!   (მაგრამ) ნიშნად მარჯვენა მხარს მოვსტეხთ!

Verse: 61    ჩორლა̈ჲ ჟი როქვ ლაჲფუშდურეხ,   ჩორლა გამოუშვეს,

Verse: 62    მურსგვენი ბარჯი სგაჲ ახყვიჩხ.   მარჯვენა მხარი მოსტეხეს.

Verse: 63    ჯგჷრა̈̄გ ფუსდა ჩუქვა̄ნ ხოღლი,   უფალი გიორგი ქვევით უცდის,

Verse: 64    ჩორლა̈ჲ ლაფჷნცლეუშ ანღრი.   ჩორლა ძლივს მოდის.

Verse: 65    - ჩორლა̈ჲ მიშგვი, იმჟი ხა̈რი?   - ჩორლა ჩემო, როგორა ხარ?

Verse: 66    - იმჟი ღალ ხვირდი?   - როგორ ვიქნები ბეჩავი?

Verse: 67    ედ ალას ჲა̈რ ანღელდა,   ან ამას ვინ იფიქრებდა,

Verse: 68    ჰავე მი ლჷჲა̈რ ა̈მსედელხვა̈სვ?   თუ მე ცოცხალი დავრჩებოდი?

Verse: 69    მურსგვენ ბარჯი სგა ღალ ამყვიჩხ.   მარჯვენა მხარი მომტეხეს.

Verse: 70    - ჩუ ღენ აღე მიშგვათეჩუნ,   - ჩამოდი ჩემთან,

Verse: 71    სამ ღვაშჷლდს უშხვარ [ლ]ა̈ჯლა̈ჯნე,   სამ ჯიხვს ერთმანეთზე მიგიბამ,

Verse: 72    ჰე მოშ ბარჯას ჟიჲ ა̈თრეკნე,   თუ ამას მხარზე აიკიდებ,

Verse: 73    ეჩქა ლა̈თხვჲარს მავინ მამ ჯა̄რ.   მაშინ ნადირობაში ხელი არ შეგეშლება.

Verse: 74    სემი ღვაშა̈რ უშხვა̄რ ლოხვლა̈ჯ,   სამი ჯიხვი ერთმანეთს მიუბა,

Verse: 75    ალა ჩორლა̈ჲს ჟი ლახაცვე.   ეს ჩორლას აჰკიდა.

Verse: 76    - ათხე მი სგვებინ ეჯჟოღა,   - ახლა მე წინ წაგიძღვები,

Verse: 77    ჰე მოშ ზაგარვ ჟიჲ ალღრინედ,   თუ ქედზე ავალთ,

Verse: 78    ეჩქა ლა̈თხვჲარს მავინ მამ ჯარ.   მაშინ ნადირობაში ხელი არ შეგეშლება.

Verse: 79    ხობინახ ლიზივ-ლიჩედი,   გასდგომიან გზას,

Verse: 80    მადხვა̈ჲ ხოკლიხ ზაგა̈რთეჟი:   ცოტა უკლიათ ქედამდე:

Verse: 81    "ჩორლა̈ჲ მიშგუ, ვეშგმავ ლა̈ხსგი,   "ჩორლა ჩემო, უკუ მიიხედე,

Verse: 82    აშხვ სეირს ათხევ ჯაწვე̄ნი!"   ერთ სეირს ახლავე გაჩვენებ!"

Verse: 83    ჩორლა̈ჲდ ვეშგმავ ჭურ ლაჲსინჯვე,   ჩორლამ უკან გაიხედა,

Verse: 84    ტვიბრუშ სკარხალ ჭურ ანღჷრი,   ხევ-ხევ სეტყვა მოდის თურმე,

Verse: 85    ჩვა̈ლს ი ნაღვრევს მა̈გ ესღვა̈̄ნდა,   მეწყერსა და ნიაღვარს ყველაფერი მიჰქონდა,

Verse: 86    დალა̈რ ჩვა̈ლ-ნაღვრევს ახნა̈ჩდე.   დალები მეწყერსა და ნიაღვარს გაურია.

Verse: 87    "ისგვა ბარჯა̈ში ნა̈ყვჩუ̈რი   "შენი მხარის მოტეხისთვის

Verse: 88    ალა დალა̈რსუ ხერიხი!   ეს დალებს ჰქონდეთ!

Verse: 89    ჩორლა̈ჲ, მიშგოვ ხვა̈ჲ ჯიმსახვრა:   ჩორლა, ჩემთვის ბევრი გიმსახურია:

Verse: 90    ეშდჲორი ჩა̈ჟიში ლა̈ბი   თორმეტი ცხენი საპალნე

Verse: 91    ლეტვრე-საკმელ გარ ჯიჴმარა, -   მარტო სანთელ-საკმელი დაგიხარჯავს, -

Verse: 92    ეჯ ნამსახურს დე̄სა ჯითვფე,   იმ ნამსახურს არ დაგიკარგავ,

Page: 302  Verse: 93    ათხე ჰაჯსი ქა ლაჯჰვედი:   იმ ნამსახურს არ დაგიკარგავ,

Verse: 94    ლადა̈ღისგა ღვაშ ჯუღვე̄ნდედს,   დღეში თითო ჯიხვი გქონდეს,

Verse: 95    ნეცინ ერსკა̈ნ უდურვა ჯა̈̄ც!   წვრილი არჩვი უარუთქმელად გქონდეს!

Verse: 96    ვოდ ჯეკვეს, ღო ამჟი მერდე,   სანამ გინდოდეს, ასე იყავ,

Verse: 97    შომვა̈ჲ დაგრა სი ჯიცხენდედს,   როცა შენ სიკვდილი გერჩიოს,

Verse: 98    ეჩქად ეჯა ვადშვ ჯუღვენდე̄დს;   მანამდე ეს ნატვრა გქონდეს;

Verse: 99    შომვა̈ჲ ეჯა ჟი ა̈ხჷლკუჰა,   როცა ის ირჩიო,

Verse: 100    ეჩქა მერდე ნიშგვეჲცახა̈ნ, -   მაშინ (იყავ) ჩვენთან მყოფი, -

Verse: 101    ალ ჰაჯ ისგოვ ქა ლა̈მჰოდენს!   ეს ნატვრა შენთვის მომეცეს!

Verse: 102    ალა ღერთემ ჩუ ჯა̈მზჷრეხ!   ეს ღმერთმა დაგლოცოთ!




Next part


This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.