TITUS
Flavius Iosephus, Antiquitates Iudaicae I-II
Part No. 70
Previous part

Section: 9  
Line: 1   თ. 9


Paragraph: 1  
Line: 22        1) ხოლო შემდგომად სამფსონის აღსრულებისა წინამდგომ იყო ისრაი\ლიტთა
Line: 23     
ილის მღდელთმთავარი ამის ზე სიყმილითა ვნებულებასა სოფლისა მა\თისასა,
Line: 24     
ავიმელეხოს ვითლემოთაგან, ხოლო არს ესე ქალაქი იუდაჲს ნათესვი\საჲ
Line: 25     
არა შემძლებელი წინააღდგომად ბოროტისა მიმართ, თანად ცოლისა ნაა\მისი
Line: 26     
და ყრმათა მისგან ქმნილთა მისდა, ქელიონაჲს და მალეონაჲს, მიმყვანე\ბელი
Line: 27     
მოავიტიდმი გარდაესახლა. და მოიწეოდეს რაჲ მისდა საქმენი გონებით,
Line: 28     
მოიყვანნა ძეთა მისთა ცოლნი მოავიტელნი: ქელიონის ვიდრემე ორფან, ხოლო
Line: 29     
რუთი -- მალეონისა. და წარჴდეს რაჲ ათნი წელნი თანად ავიმელეხოს და მის
Line: 30     
თანა ყრმანი შემდგომად მცირედისა აღესრულნეს. ხოლო ნაამის, მწარედ მო\ღებული
Line: 31     
შემთხუეულთა ზედა და არა მომთმენელი ხილვასა საყუარელთა მო\ოჴრებისასა,
Line: 32     
რომლისათჳს და მამულისაგანცა განვიდა, კუალად მისა მიმართ
Line: 33     
უკუნ-იქცა და რამეთუ აწვე ისწავა კეთილად წარმართებაჲ მისთაჲ, ესე იგი
Line: 34     
არს მამული. ხოლო არა მოითმენდეს განყენებასა მისგან სძალნი, არცა
Line: 35     
მჯმნელნი მნებებელთა თანაწარსლვისათა რწმუნებად შემძლებელ იყო. ხოლო
Line: 36     
ვითარ ზედდადგრომილ იყვნეს, მლოცველი მათთჳს ქორწილსა უბედნიერესსა,
Line: 37     
რომელსა არა მიემთხჳნეს ყრმათა მისთა შეუღლვილნი და სხუათა კეთილთა მო\გებასა.
Line: 38     
ამისთჳს, რამეთუ Page of ms.: 88v  არიან მისა მიმართ, მუნ დადგრომასა
Line: 39     
ევედრებოდა და არა მნებებელობასა თანამიღებად მისა საქმეთა უცხადოთა,
Page: I-280   Line: 1     
მამულისა თჳსისა დამტევებელთა. და ორფა ვიდრემე დაადგრა, ხოლო რუთი,
Line: 2     
არა რწმუნებული, წარიყვანა, მოზიარექმნადი ყოვლისა მიმართ
Line: 3     
შემთხუეული/სა.

Paragraph: 2  
Line: 4        
2) ხოლო მივიდა რაჲ რუთი დედამთილისა თანა ბეთლემად, ვოზოს,
Line: 5     
ავიმელეხოჲს ნათესვად მყოფმან, შეიწყნარნა უცხოებით. და ნაამის, მოი\კითხვიდეს
Line: 6     
რაჲ სახელით მოქალაქენი, "უმჯობეს, ეტყოდა, უკუეთუ მარან
Line: 7     
მიწოდდეთ მე". ხოლო მოასწავებს ევრაელთა ენისაებრ ნაამის ვიდრემე ბედ\ნიერობასა,
Line: 8     
ხოლო მარან -- ტკივილსა.

Line: 9        
ხოლო ვითარ მკაჲ იყო, განვიდოდა თავობად რუთი, განტევებული დე-დამთილისაგან, რაჲთა საზრდელსა ღონიერ იყვნენ. და მალიად მიიწია ვოოზის
Line: 10     
ადგილსა. ხოლო შემდგომად მცირედისა, მიწევნილმან ვოოზის და მხილველ\მან
Line: 11     
ქალისამან, ჰკითხა მეაგარაკესა ყრმისათჳს. ხოლო მან, პირველ მცირედისა
Line: 12     
მის მიერ ყოველთა მსწავლელმან, აუწყა მეუფესა. და მან უკუე, დედამთილისა
Line: 13     
მიმართისა სიყუარულისათჳს თანად და ჴსენებისა ყრმისა მისისა, რომლისა
Line: 14     
თანა დაემკჳდრა, შემტკბობელმან მისმან და მლოცველმან კეთილთა მიმთხუ\ევისა
Line: 15     
მისისამან, თავობად ვიდრემე უტევა იგი, ხოლო მკაჲ ყოველსა შემძლე\ბელ
Line: 16     
იყოს და მიღებაჲ უბრძანა. და უბრძანა მეაგარაკესა არა ყენებად მას
Line: 17     
მიღებისათჳს და საზრდელისა მინიჭებად მისდა და სასუმელსა, რაჟამს ასერებ\დეს
Line: 18     
მომკალთა. ხოლო რუთი, მიმღებელმან მისგან ფქვილსა, დაჰმარხა იგი
Line: 19     
დედამთილისათჳს და მწუხრად მოვიდა, მომღებელი მისი ჴუვილთა თანა. ხო\ლო
Line: 20     
დაემარხა მისდა და ნაამისცა კერძოჲ რაჲმე საჭმელთა, რომელთა მიანი\ჭებდეს
Line: 21     
მას მეზობელნი. და მუთხრა მას ვოოზის მიერცა თქუმულნი მისა მი\მართ.
Line: 22     
ხოლო მან აუწყა, ვითარმედ ნათესავი არს მისი და ნანდჳლ სადვე კე- თილმსახურებისათჳს მოურნე არს მათთჳს. და კუალად განვიდა შემდგომთა
Line: 23     
მისთა დღეთა შეკრებისათჳს თავთაჲსა ვოოზის მონათა თანა.

Paragraph: 3  
Line: 24        
3) ხოლო შემდგომად მრავალთა დღეთა და ვოოზისცა, აწღა ქრთილისა
Line: 25     
განლეწვასა, კალოსა ზედა მძინარე იყო. ამის მსწავლელი ნაამის ჴელოვნობდა
Line: 26     
თანდაწვენასა მისდა რუთისსა და რამეთუ კეთილ იყოს მათდა ყრმისა თანა\ყოფაჲ
Line: 27     
მისი. და წარავლინა ქალი დაძინებად ფერჴთა თანა მისთა. ხოლო იგი,
Line: 28     
რამეთუ არა ღირსად შეჰრაცხდა წიაღდგომასა დედამთილისა მიერ ბრძანე\ბულთასა,
Line: 29     
მიიწია და მაშინ ვიდრემე მიეფარა ვოოზის, ღრმად მძინარესა, ხო\ლო
Line: 30     
აღდგომილი განშუვლებასა ღამისასა და მგრძნობელი მდებარისაჲ, იკი\თხვიდა,
Line: 31     
ვინ არს. ხოლო მან სახელი ჰრქუა და მეუფედ შენდობაჲ მისი. ხოლო
Line: 32     
მან მაშინ ვიდრემე დაიდუმა და განთიად უკუე, პირველ ვიდრე მონათა დაწ\ყებადმდე
Line: 33     
ძრვად საქმისა მიმართ, აღმადგინებელმან მისმან, უბრძანა, ქრთილთა
Line: 34     
მიმღებელსა, რაოდესა შემძლებელ იყოს, წარსლვაჲ დედამთილისა მიმართ
Line: 35     
პირველ, ვიდრე იხილვიდენ მას ვიეთნიმე მუნ მძინარესა, რამეთუ ბრძენ არს
Line: 36     
დაცვაჲ ესევითართა ყუედრებათაგან და უფროჲსღა არა ქმნილთა ზედა. "და
Line: 37     
ყოვლისათჳს ვიდრემე ესრეთ იყოს, ჰრქუა, ვჰკითხო მახლობელადსა ნათე\სავსა
Line: 38     
ჩემდა მყოფსა, უკუეთუ იყოს მისდა საჴმარ ქორწინებად შედგომად
Line: 39     
შენი. და მეტყუელსა ვიდრემე, შეუდგე მას. ხოლო იჯმნა თუ, სოფლისა სჯუ\ლისაებრ
Line: 40     
შეუღლვილი მიგიყვანო შენ".

Page: I-281  

Paragraph: 4  
Line: 1        
4) ესენი რაჲ უკუე დედამთილსა მიუთხრნა, სიხარულმან იპყრნა იგინი,
Line: 2     
სასოებასა შინა ქმნილნი ვოოზის მოურნეობასა ქონებისათჳს მათდა მიმართ.
Line: 3     
და მანცა, აწღა განშუვლებასა დღისასა შთასრულმან ქალაქად, მოხუცებულ\ნი
Line: 4     
შეკრიბნა და, Page of ms.: 89r  რუთის მიმყვანებელმან, მოუწოდა ნათესავსაცა. და მიიწია
Line: 5     
რაჲ, ჰრქუა: "ავიმელეხოჲს და ძეთა მისთა სამკჳდრებელი გიპყრიეს". ხოლო
Line: 6     
მან აღიარა, ვითარმედ მონათესვემან, შენდობისაებრ სჯულთაჲსა. და ვოოზი
Line: 7     
უკუე: "არა ნახევრობით ოდენ ჯერ-არს მოჴსენებაჲ სჯულთაჲ, არამედ ყოველ\თა
Line: 8     
ქმნაჲ განწესებათაებრ მათთა. რამეთუ მალეონის ცოლი აქა მოწევნულ
Line: 9     
არს, რომლისა ძლით გეგულების აგარაკთა პყრობაჲ, ქორწინებაჲ უკუე ჯერ\არს
Line: 10     
შენი სჯულთაებრ". ხოლო მან მიუტევა ვოოზისსა და სამკჳდრებელიცა
Line: 11     
და დედაკაცი, მასცა ნათესვად აღსრულებულთა მყოფსა, ვინაჲთგან იტყოდა
Line: 12     
მისდა ცოლისა და ყრმათა ყოფასა. და მწამებელმან უკუე ვოოზოს მოხუცებულ\თამან,
Line: 13     
უბრძანა დედაკაცსა მისრულსა განჴსნაჲ მისი სჯულისაებრ და ნერწყუ\ვაჲ
Line: 14     
პირსა. და იქმნა რაჲ ესე, ვოოზოს ექორწინა რუთის და იქმნების მათ\და
Line: 15     
ყრმაჲ წული, შემდგომად წელიწდისა. ამისმან აღმზრდელმან ნაამის,
Line: 16     
თანაგანზრახვითა დედათაჲთა, ოვიდიდ უწოდა, აღზრდადსა სიბერისმყვანე\ბელად
Line: 17     
მისდა, რამეთუ ოვიდის ევრაელთა ენისაგან მოისწავების "მსახური".
Line: 18     
ხოლო ოვიდისა იქმნების იესეოს და ამისა -- დავიდის, განმეფებული და ყრმა\თა
Line: 19     
მისთათჳს დამტევებელი მეფობისა ერთსა და ოცსა ნათესავსა ზედა
Line: 20     
მამა/კაცთასა.

Line: 21        
რუთის ძლითნი უკუე საჭიროდ სადმე ვთქუენ ღმრთისა ძალსა გამოჩინე\ბად
Line: 22     
მნებებელმან, ვითარმედ შესაძლებელ არს ამისა პატივისა მიმართ ბრწყინ\ვალისა
Line: 23     
აღყვანებაჲ და ქუენად დამთხუევადთაჲცა, რომლისა მიმართ აღიყვანა
Line: 24     
დავიდიცა, ესევითარგან ქმნილი.



Next part



This text is part of the TITUS edition of Flavius Iosephus, Antiquitates Iudaicae I-II.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.