TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 18
Previous part

Chapter: 17  
Part: T  
Line: 15       სიტყუაჲ ესე: "გასმიეს, რამეთუ ითქუა პირველთა მათ მი\მართ:
Line: 16    არა იმრუშო, ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: ყოველი, რომელი ბედ\ვიდეს
Line: 17    დედაკაცსა გულისთქუმად მას, მუნვე იმრუშა მის თინა გულსა
Line: 18    თჳსსა" (5,27-28 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Line: 19       აღასრულა პირველი იგი მცნებაჲ და სრულისა მის საზომისა წეს\სა
Line: 20    აღიყვანა, და აწ ჯეროვნად მეორე იგი შორის შემოიღო წესისა
Line: 21    მისებრ შჯულისა. გარნა ესე საძიებელ არს, თუ რად არა პირველად
Line: 22    ღმრთისმსახურებისათჳს ყო სიტყუაჲ ვითარცა მუნ იწყო მოსე ბრძა\ნებითა
Line: 23    ღმრთისაჲთა და იგი დააწესა მცნებად პირველად და თქუა:
Line: 24    "უფალი ღმერთი შენი უფალი ერთ არს" და შემდგომი ამისი. ესე
Line: 25    ამისთჳს, რამეთუ უკუეთუმცა ღმრთისმსახურებისათჳს ეწყო სიტყუად,
Line: 26    თავისაცა თჳსისა უჴმდა თქუმად და მითხრობად მათდა ღმრთეებისა
Line: 27    თჳსისათჳს, ხოლო არა იყო წუთღა ჟამი თქუმად ესევითარისა ამის\თჳს;
Line: 28    დრო სცა აწ სწავლად სარწმუნოებისათჳს, და კეთილად მოქალა\ქობისათჳს
Line: 29    იწყო, რაჲთა ვინაჲთგან უმრავლესნი აღასრულნეს სასწა\ულნი,
Line: 30    მაშინ აუწყოს უმაღლესიცა სიტყუაჲ. ხოლო აწ უკუეთუმცა
Line: 31    დაწყებაჲ სიტყჳსა თჳსისაჲ ესრეთ ექმნა, ვითარმედ: გასმიეს, რამეთუ
Page: I-297   Line: 1    ითქუა პირველთა მათ მიმართ: "მე ვარ უფალი ღმერთი შენი და გა\რეშე
Line: 2    ჩემსა სხუაჲ არა არს", ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: თანაარსი ვარ და
Line: 3    განუყოფელი მისგან. და ჩემიცა ეგრეთვე თანაგაც თაყუანისცემაჲ,
Line: 4    რამეთუ ძე ვარ ღმრთისაჲ და ღმერთი ჭეშმარიტი, ვერ ეძლო ერსა
Line: 5    მას შეწყნარებაჲ სიტყჳსა ამის, არამედ თქუესმცა, თუ უწესოთა სი\ტყუათა
Line: 6    იტყჳს ესე. უკუეთუ შემდგომად ესოდენთა სწავლათა და
Line: 7    ესოდენთა სასწაულთა არავე ჰრქუა განცხადებულად, არამედ მცირედ
Line: 8    აუწყა სარწმუნოებისათჳს, გმობად აღუდგეს და სდევნიდეს, უკუე\თუმცა
Line: 9    აწ დაწყებასავე სიტყჳსასა ეთქუა ესე, ფრიად უძჳრესსამცა
Line: 10    შთაცჳვეს. ამისათჳს ჟამსა ამას თანაწარჰჴდა სარწმუნოებისათჳს თქუ\მად
Line: 11    და დაჰმარხა იგი ჟამსა ჯეროანსა, რაჲთა პირველად სიმრავლითა
Line: 12    სასწაულთაჲთა გულისჴმაუყოს და მერმე სტყჳთცა აუწყოს ღმრთე\ებაჲ
Line: 13    თჳსი. ხოლო აწ სათნოჲსა მოქალაქობისათჳს ჰყოფს მოძღურე\ბასა,
Line: 14    და ესეცა სიტყუანი სასწაულითა მიერ სარწმუნო ყვნა, და იწყო
Line: 15    ორთა მათ ვნებათა აღმოფხურად და აღვირსხმად, რომელნი-იგი მშო\ბელნი
Line: 16    არიან სხუათა ვნებათანი -- გულისწყრომასა ვიტყჳ და გულის\თქუმასა.
Line: 17    და ჴელმწიფებით იყო სიტყუაჲ მისი, ვითარცა შეჰგავს ჭეშ\მარიტსა
Line: 18    რჩულისმდებელსა. ამისთჳსცა ყოვლითურთ ვნებათა მათ სი\ბოროტესა
Line: 19    განიოტებს სულთაგან ჩუენთა, ვითარცა-იგი ზემო ყოვე\ლივე
Line: 20    გულისწყრომისა დასაბამი და აღსასრული ექსორია-ყო. და აწ
Line: 21    კუალად გულისთქუმისათჳს მისცემს განჩინებასა, ვითარცა მეუფე
Line: 22    ყოველთაჲ და იტყჳს: "რომელი ხედვიდეს დედაკაცისა გულისთქუმად
Line: 23    მას, მუნვე იმრუშა მის თანა გულსა თჳსსა". ესე იგი არს, რომელმან
Line: 24    მიხედნეს პირსა და შეამსჭუალოს თუალი შუენიერებასა მისსა, და
Line: 25    გულისთქუმაჲ მის თანა ცოდვისაჲ აღძრას გულსა შენა თჳსსა გემო\ჲთა
Line: 26    მით გულისთქუმისაჲთა. აღასრულა ცოდვაჲ იგი გულსა შინა
Line: 27    თჳსსა; რომელი-იგი გემოთმოყუარებისა თჳსისათჳს მოსწრაფე იყოს
Line: 28    განცდად პირთა მავნებელთა და ხილვითა მათითა საქმისა მას ცოდ\ვისასა
Line: 29    გულსა შინა თჳსსა აღასრულებს. რამეთუ არა ჴორცთა ხოლო
Line: 30    მოვიდა უფალი განთავისუფლებად ბოროტთა საქმეთაგან, არამედ
Line: 31    პირველად სულისაცა, რამეთუ მადლსა მას სულისა წმიდისასა გულთა
Line: 32    შინა ჩუენთა შევიწყნარებთ, ამისთჳს გულისაჲ ბრძანა პირველად გან\წმედაჲ.
Line: 33    ხოლო თქუას თუ ვინმე, ვითარ შესაძლებელ არს სრულიად
Line: 34    განყენებაჲ გულისთქუმისაგან და განთავისუფლებაჲ ბრძოლისაგან
Line: 35    ვნებათაჲსა? უწყოდენ ესევითარისა მეტყუელმან მან, ვითარმედ უკუ\ეთუ
Page: I-298   Line: 1    გუენებოს, შესაძლებელ არს ესეცა, ვითარცა მრავალთა მოღუა\წეთა
Line: 2    სრულიად მოაკუდინნეს გულისთქუმანი და განიოტეს სულთაგან
Line: 3    თჳსთა. ხოლო აწ ქრისტემან არა ესე ბრძანა, რაჲთა სრულიად მოვს\პეთ
Line: 4    გულისთქუმაჲ ჩუენგან, არამედ მას გულისთქუმასა იოტებს, რო\მელი
Line: 5       მიხედვითა იქმნების გულსა შინა. რამეთუ რომელი მოსწრაფე
Line: 6    იყოს პირთა მავნებელთა განცდად, იგი ნეფსით თჳსით აღატყინებს
Line: 7    საჴუმილსა მას ვნებისასა გულსა შინა თჳსსა და სულსა თჳსსა ტყუე\ობად
Line: 8    განსცემს, და ესევითარი იგი საქმედცა ცოდვისა მის ადრე მი\ვიდეს.
Line: 9    ამისთჳსცა არა თქუა უფალმან: რომელსა გულმან უთქუას
Line: 10    სიძვად, მან იმრუშა, არამედ "რომელი ხედვიდესო დედაკაცსა გულის\თქუმად
Line: 11    მას", და რისხჳსათჳს თქუა, "რომელი განურისხდესო ცუ\დად",
Line: 12    ხოლო აქ არა ესრეთ, არამედ ყოვლითურთ ბოროტთა გულის\თქუმათაგან
Line: 13    გუაყენებს, რამეთუ ორნივე ესე ვნებანი ბუნებითნი არი\ან
Line: 14    და ორნივე კეთილად მოცემულ არიან ჩუენდა: გულისწყრომაჲ და
Line: 15    გულისთქუმაჲ, რაჲთა ერთი იგი ეშმაკთა მიმართ ვიჴმაროთ და ბო\როტთა
Line: 16    გულისსიტყუათა და წინააღდგომად ურჩულოთა ბოროტის\მოქმედთა
Line: 17    და მოქცევად უწესოთა, და მეორე ესე, რაჲთა სასუფევე\ლისათჳს
Line: 18    ცათაჲსა გუწადოდის და მცნებათა ღმრთისათა აღსრულებად;
Line: 19    და მერმე, შემდგომად სამოთხით გამოსლვისა, რაჲთა იყოს გულის\თქუმაჲ
Line: 20    იგი ბუნებითი შვილიერებისათჳს ოდენ. ხოლო უჯერონი გუ\ლისთქუმანი
Line: 21    სრულიად დაყენებულ არიან ბრძანებათა შინა მისთა. და
Line: 22    არა თქუა: რომელსაცა გულმან უთქუას, რამეთუ გლისთქუმაჲ მო\უჴდების
Line: 23    მთათა და უდაბნოთა შინა დამკჳდრებულთაცა, არამედ
Line: 24    რომელი ხედვიდესო გულისთქუმად, ესე იგი არს, რომელი ნეფსით
Line: 25    გულისთქუმათა შეჰკრებდეს გულსა შინა თჳსსა და მჴეცსა მას განაძჳ\ნებდეს
Line: 26    თავსა ზედა თჳსსა. რამეთუ ესე არა ბუნებისაგან იქმნების,
Line: 27    არამედ დაჴსნილებისა და გემოთმოყუარებისა ჩუენისაგან. ამას ძუ\ელიცა
Line: 28    რჩული განაყენებს ჩუენგან და იტყჳს: "ნუ განიცდი შუენი\ერებასა
Line: 29    პირისასა". და არაჲ არსო, იტყჳან ვინმე, უკუეთუ განვიცა\დო
Line: 30    და არა ვიძლიო ცოდვად. დასასჯელ-ჰყოფს განცდასაცა, ჵ, კაცო,
Line: 31    რაჲთა არა ჩუეულებითა ამით შთაჰვარდე საქმესაცა ცოდვისასა. კუ\ალად
Line: 32    იტყჳან: ხოლო ვიხილო თუ და გულმან მითქუას და არაჲ ვქმნე
Line: 33    ბოროტი, რაჲ სთქუა ამისთჳს? რაჲ ვთქუა სხუაჲ; უგუნურო, გარნა,
Line: 34    ვითარმედ: იმრუშე გულსა შინა. ესრეთ ბრძანა უფალმან, უტყუელ\მან
Line: 35    მან შჯულისმდებელმან და სხვასა რასაღა გამოეძიებ ცუდად და
Page: I-299   Line: 1    ამაოდ? და ნუ იტყჳ, თუ: განვიცადო და გულმან მითქუას და არა ვიცო\დო.
Line: 2    გულისთქუმით მიხედვასა მებრ მრუშებად უწოდა, გარნა ესე\ცა,
Line: 3    რომელსა იქადი, უკუეთუ იწყო გულისთქუმით მიხედვად, ადრე
Line: 4    აღასრულო საქმითცა; ჰე, თუ სადმე შეუძლო ორგზის და სამგზის
Line: 5    მიხედვად და არა ქმნად; ხოლო უკუეთუ ზედაჲსზედა იქმოდი ამას და
Line: 6    საჴუმილსა მას აღატყინებდე, მოიწიოს დღე, ოდეს დაიწუაცა. უკუ\ეთუ
Line: 7    უადვილესი ესე ვერ მოითმინე -- არა ხედვად გულოსთქუმით, ვი\ნაჲთგან
Line: 8    ბრძოლათა ცეცხლი აღეტყინოს და ძნელ იქმნას დაშრეტაჲ
Line: 9    მისი, არამცა შთაჰვარდია განსაცდელსა მას საქმისასა? ვითარცა რაჲ
Line: 10    ვიხილით თუ ყრმაჲ მცირე, ვითარმედ მახჳლი უპყრიეს ხელშა, გამო\უღით
Line: 11    იგი, რანთა არა მოიწყლას თავი თჳსი, ოგრეოვო ღმერთიმან
Line: 12    მიხედვნთაცა შეგინებაჲ გულისაჲ გარეწარქცევად გჳბრძანა, რაჲთა
Line: 13    არა საქმითაცა შევაგინნეთ ჴორცნი. და პირველ ჴორცთა შეგინები\საცა
Line: 14    შეიგინებინ სული გულისსიტყუათა ბოროტთა წურთითა, რო\მელნი-იგი
Line: 15    ხილვასა მას ბილწსა შთაეთესის გულსა შინა, რომელთაცა
Line: 16    აღმოფხურის ქრისტე და უჩინოჰყოფს ძალითა მცნებისა მისისაჲთა.
Line: 17    რაჲმე თქუან ამას ზედა, რომელთა ჰყვანან დედანი თანამყოფად და
Line: 18    იტყჳან ქალწულებასა ვიმარხავთო? რამეთუ ესევითარნი, იგი ბრძანე\ბისა
Line: 19    ამისებრ უფლისა ბევრეულთა მრუშებათა თანამდებ არიან, რამეთუ
Line: 20    მარადღე გულისთქუმით ხედვენ მათ. ამისთჳს ნეტარი იობ ესე\ვითარსა
Line: 21    ამას რჩულისდებასა პირველვე იმარხვიდა და მავნებელთა
Line: 22    მათ ხედვათაგან თავსა თჳსსა შორს ჰყოფდა, რამეთუ ბოროტ არს და
Line: 23    ძნელ ბრძოლისა მის წინააღდგომაჲ, ვინაჲთგან კარნი სულესანი გაო\ვახუნეთ
Line: 24    და მბრძოლი იგი შინაგან შევიყვანოთ და გონებასა შინა
Line: 25    ჩუენსა სავანე უყოთ მას. ამისთჳს ნუ იმრუშებ თუალითა, რაჲთა არა
Line: 26    იმრუშო გონებითა და მერმე იმრუშო სადმე ჴორცითაცა. ხოლო არს
Line: 27    მიხედვაჲ დედაკაცისაჲ უვნებელადცა, ვითარცა ღმრთისმოშიშნი მი\ხედვენ
Line: 28    საქმისა რაჲსათჳსმე სათანადოჲსა უვნებელად, და მას არა
Line: 29    ეწოდების ცოდვა. რამეთუ არა ესრეთ თქუა: რომელმანცა მიხედნეს
Line: 30    დედაკაცსა, იმრუშა, არამედ "რომელი ხედვიდესო გულისთქუმად
Line: 31    მას", რომელი ხედვიდეს თუალითა შეგინებულთა და გულითა მწი\კულევანითა,
Line: 32    რომელ-ესე უჯერო არს სრულიად. არათუ ამისთჳს მოგ\ცნა
Line: 33    ღმერთმან თუალნი, რაჲთა მრუშებაჲ შეიღო გულად შენდა, არა\მედ
Line: 34    რაჲთა ხედვიდე დაბადებულთა და გიკჳრდეს სიბრძნე იგი და ძა\ლი
Line: 35    დამბადებელისანჲ აწ უკუე საცნაურ არს, რამეთუ ვეთარცა არა
Line: 36    ცუდი განრისხებაჲ, ეგრეთვე არს ცუდი მიხედვაჲ, ოდეს გულისთქუ\მისათჳს
Line: 37    იქმოდი და ურჩულოდ შეეხებოდი, დაღაცათუ არა ჴელითა,
Page: I-300   Line: 1    არამედ ხედვითა. რამეთუ არს თუალთამიერიცა შეხებაჲ, რომელი
Line: 2    იქმნების შეხედვითა, რომელსაცა მრუშება ეწოდა, დამტანჯველ არს
Line: 3    სულისა პირველ საუკუნოჲსა მის სატანჯველისა, ოდეს შფოთითა და
Line: 4    ამბოხებითა ბრძოლისაჲთა აღავსოს იგი და ვითარცა ტყუე, შეკრული
Line: 5    ეთრიოს, ვიდრეცა ენების ვნებასა მას; და ისარი იგი ცოდვისაჲ გეს\ლიანი
Line: 6    განუწონოს სულსა მას უბადრუკსა, რომელ არს ჴსენებაჲ პი\რისა
Line: 7    მის ხილულისაჲ. და უფროჲსღა უკუეთუ ხილულიცა იგი პირი
Line: 8    სატრფიალოდ შემკობილ არნ სამკაულითა მით წარწყმედისაჲთა, რომ\ლითა
Line: 9    შეიმკვებიან დედანი წარსაწყმედელად თავთა თჳსთა და საც\თურად
Line: 10    სულთა მათ, რომელნი ხედვიდენ მათ. რომელთაც შემკუ\ლებსა
Line: 11    მისთჳს დიდი ვაებაჲ მისცა წინაწარმეტყუელმან ესაია და
Line: 12    განაქიქა წესი იგი უწესოებისა მათისაჲ; რამეთუ იგინიცა სიტყჳსა\ებრ
Line: 13    უფლისა მემრუშე არიან. რომელნი არა ხოლო თუ ვნებულად
Line: 14    მიხედვენ პირებსა მამათასა, არამედ თავთაცა თჳსთა უჩუენებენ მათ
Line: 15    გულისსათქუმელად და სასჯელსა მრუშებისასა შთააგდებენ. დაღაცა\თუ
Line: 16    სიტყუაჲ მამაკაცისა მიმართ ყო ბრძანებამან ამან სახარებისამან,
Line: 17    ვითარცა უმთავრესისა კერძისა მიმართ, არამედ ყოველივე ბუნებაჲ
Line: 18    კაცობრივი შემოკრიბა მცნებასა შინა თჳსსა, რამეთუ დამარხვად მცნე\ბათა
Line: 19    ქრისტესთა არა არს განწვალებაჲ შოვრის მამათა და დედათა,
Line: 20    არამედ ყოველთავე ზოგად თანააც, ვითარცა-იგი ზოგად აქუს კაცობ\რივი
Line: 21    ბუნებაჲ. ყურად იღეთ, მორწმუნენო, სიტყუაჲ უფლისა და მა\ცხოვრისა
Line: 22    ჩუენსაჲ და კაცადკაცადი ეკრძალებოდენ ურიდად ხედვად
Line: 23    და განცდად პირებსა მავნებელსა, რაჲთა არა საცთურსა ეშმაკისასა
Line: 24    შთაჰვარდეთ. რამეთუ მრავალნი ეშმაკმან მცირედისაგან უფსკრულად
Line: 25    წარწყმედისა შთაჰჴადნა. პირველად დაარწმუნის მიხედვად, მერმე
Line: 26    ხედვითა მით სტყორცის ისარი გულისთქუმისაჲ, მოწყლის სული იგი,
Line: 27    შეუქმნის სიყუარული ხილულისა მის პირისაჲ, შეკრნის ურთიერთას,
Line: 28    ვითარცა საკრველითა რკინისა, გინა რვალისაჲთა და ვითარცა მონათა
Line: 29    სყიდულთა უბრძანებნ სირბილად წინაშე მისსა ქუესკნელად ჯოჯო\ხეთისა.
Line: 30    ამისთჳს უწყოდა უფალმან ესევითარი ესე მრავალღონეობაჲ
Line: 31    მტერისაჲ და ბრძანა ყოვლადვე არა მიხედვად გულისთქუმით. და
Line: 32    კუალად იცოდა, ვითარმედ, რომელნი-იგი შეპყრობილ იყვნენ ვნები\თა,
Line: 33    მძიმედ აღუჩნდების სიტყუაჲ ესე, რომლისათჳსცა ფრიადითა
Line: 34    სიბრძნითა სრულიადი განრისბებაჲ გუამცნო ესევითართა მათ დამა\ბრკოლებელთა
Line: 35    პირთა მიმართ და თქუა:

Part: s  
Line: 36       სახარებაჲ: "უკუეთუ თუალი შენი მარჯუენე გაცთუნებდეს
Line: 37    შენ, აღმოიღე იგი და განაგდე შენგან, რამეთუ უმჯობეს არს შენდა,
Page: I-301   Line: 1    რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, ვიდრე არა ყოველი გუამი
Line: 2    შენი შთავრდომად გეჰენიასა. და უკუეთუ მარჯუენე ჴელი შენი გაც\თუნებდეს
Line: 3    შენ, მოიკუეთე იგი და განაგდე შენგან, რამეთუ უმჯობეს
Line: 4    არს შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, და არა ყოვე\ლი
Line: 5    გუამი შენი შთავარდეს გეჰენიასა" (5,29-30 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 6       თარგმანი: არათუ ასოთათჳს იტყჳს. ნუ იყოფინ! რამეთუ არა\სადა
Line: 7    იტყჳს ბრალსა ასოთასა, არამედ მარადის ბრალობაჲ ბორნტისა
Line: 8    მის გონებისაჲ არს; არათუ თუალი ხედავს ვნებულად, არამედ გუ\ლისსიტყუაჲ
Line: 9    მიახედვიებს. და უკუეთუმცა ასოთათჳს იტყოდა, არამ\ცა
Line: 10    ერთი თუალი აჴსენა ხოლო, არცა მარჯუენესამცა ოდენ სახელს\დვა,
Line: 11    რამეთუ უკუეთუ ვის მარჯუენე თვალი ავნებდეს, მარცხენეცა
Line: 12    ავნებს მას. რაჲსათჳს უკუე მარჯუენე თვალი თქუა და მარჯუენე ჴე\ლი
Line: 13    დაურთო? რაჲთა სცნა, ვითარმედ, არა ასოსათჳს არს სიტყუაჲ
Line: 14    მისი, არამედ რომელნი-იგი თჳსებითა ბუნებითითა. გინა სიყუარუ\ლისა
Line: 15    მჴურვალებითა საკუთარ და საყუარელ იყვნენ ჩუენდა; რაჲთა
Line: 16    არა იტყოდი, ესე ვინმე თჳს მეყვის, ანუ იგი ვინმე საყუარელ არს
Line: 17    ჩემდა და ფრიად საჴმარ, ამისთჳს ესრეთ ბრძანა, ვითარმედ დაღაცა\თუ
Line: 18    ვინ ესოდენ გიყუარდეს, რომელ უაღრეს იყოს შენდა და უსაწა\დელეს
Line: 19    მარჯუენისა თუალისა, გინათუ ესოდენ საჴმარ და თანაშემწე
Line: 20    გიჩნდეს იგი საქმეთა შინა შენთა, ვითარცა მარჯუენე ჴელი შენი, და
Line: 21    იხილო, ვითარმედ ავნებს სულსა შენსა, მოიკუეთე იგი შენგან. და
Line: 22    იხილე ძალი სიტყჳსა მისი! არა თქუა, თუ: განეშორე, არამედ გამოჩი\ნებად
Line: 23    სრულიადისა მის და მკუეთრ მოწყუედისა თქუა: "აღმოიღე
Line: 24    იგი და განაგდე შენგან", და "მოიკუეთე და განაგდე შენგან". და სარ\გებელსაცა
Line: 25    გჳჩუენებს ესევითარსა მის სასტიკად განყოფისასა ორ\კერძოვე,
Line: 26    კეთილისაგანცა და ბოროტისა, სიტყჳთა მითვე იგავისაჲთა:
Line: 27    "უმჯობეს არსო შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი,
Line: 28    ვიდრე არა ყოველი გუამი შენი შთავრდომად გეჰენიასა". რამეთუ
Line: 29    ოდეს ასოჲ იგი ვერცა თავსა თჳსსა აცხოვნებდეს და შენცა თანა
Line: 30    წარგწყმედდეს, რად საჴმარ არს ორთაჲვე წარწყმედაჲ? არა სჯობსა
Line: 31    განშორებაჲ ურთიერთას, რაჲთა ერთი ვინმე თქუენგანი ცხონდეს
Line: 32    ამას ზედა სტყუა-მიგებენ ვიეთნიმე და მეტყჳან: ვითარ პავლე იტყ\ჳსო,
Line: 33    ვითარმედ: "ვილოცევდ შეჩუენებულ ყოფად თავსა ჩემსა ქრის\ტესგან
Line: 34    ძმათათჳს და ნათესავთა ჩემთა?". გარნა რომელნი ამას იტყ\ჳან,
Line: 35    უგულისჴმოებითა სცთებიან და არა გულისჴმაჰყოფენ, ვითარმედ
Page: I-302   Line: 1    სრულისა მისთჳს საზომისა და სიყუარულისა, რომელი აქუნდა
Line: 2    ღმერთშემოსილსა მას ქრისტეს მიმართცა და კაცთთა მიმართაცა, ეგ\რეთ
Line: 3    თქუა, ვითარმედ: მინდა რაჲთამცა ყოველთა მიერ იდიდებოდა
Line: 4    სახელი ქრისტესი, რაჲთამცა მისითა მით დიდებითა მადიდებელნიცა
Line: 5    იგი ცხონდეს. და ესოდენ მნებავს ესე, რომელ ვილოცევდ, ვითარმედ,
Line: 6    უფალო, მოაქციენ ყოველნი შენდა და ადიდე სახელი შენი ყოველსა
Line: 7    შორის, რამეთუ მწადის ესე უფროჲს ყოვლსა კეთილისა. რად ვიტყჳ
Line: 8    სხუათა კეთილთა, მებრ შენისა ხილვისაცა და შენ თანა ყოფისა, (რომ\ლისათჳს
Line: 9    გამოუთქუმელი სურვილი მაქუს), უმეტესად მაქუს ესე,
Line: 10    რაჲთამცა სახელი შენი ყოველთა შორის იდიდებოდა: ვითარცა მოსე\ცა
Line: 11    მსგავსად ამისა ჰრქუა უფალსა: "უკუეთუ მიუტეობ, მიუტევე მათ
Line: 12    ცოდვაჲ იგი, უკუეთუ არა, აღმჴოცე მეცა წიგნისა მის შენისაგან,
Line: 13    რომელსა დამწერე". ამას ესევითარსა იტყოდეს წმიდანი სრულისა
Line: 14    მისგან სიყუარულისა, რაჲთამცა სხუანი იგი აცხოვნნეს. ხოლო უკუ\ეთუ
Line: 15    ვინ სიყუარულითა სხჳსაჲთა სულსაცა თჳსსა წარსწყმედდეს და
Line: 16    მასცა, რომელი უყუარდეს, არაჲ აქუს სიტყუასა მას მოციქულისასა
Line: 17    მის თანა ზიარებაჲ. წმიდათა მათ ესევითარითა გულისსიტყჳთა უაღ\რესადღა
Line: 18    აცხოვნნეს სულნი თჳსნი და სხუანი მრავალნი. ხოლო შენ,
Line: 19    კაცო, უკუეთუ პირველად სული შენი წარიწყმიდო და მეორესაცა მი\ზეზ
Line: 20    ჯოჯოხეთისა ექმნე, დიდი უგუნურებაჲ არს შენდა. ამისთჳს იტყჳს
Line: 21    უფალი: "აღმოიღე იგი და განაგდე შენგან, რაჲთა არა მის თანავე
Line: 22    გეჰენიასა შთაჰვარდე". ვითარცა სხჳთაცა სახითა გულისჴმავყოთ
Line: 23    ესე: უკუეთუმცა ვინ გრქუა, ვითარმედ: ანუ აღმოიღე თუალი შენი, ანუ
Line: 24    უეჭუელად შთაგაგდებ მღჳმესა რასმე ქუესკნელსა სრულიად წარწყ\მედად,
Line: 25    არამცა აღმოღებაჲ თუალისაჲ ირჩიეა? ჰე, ჭეშმარიტად. არა\თუ
Line: 26    თუალი იგი გძულნ, არამედ ყოველსავე გუამსა უმეტეს პატივსცი
Line: 27    და ცხორებასა შენსა, ვიდრეღა ერთსა მას თუალსა, რამეთუ შთავრ\დომასა
Line: 28    მას მღჳმედ თუალიცა იგი სხუასა თანა გუამსა წარწყმედად
Line: 29    იყო. ეგრეთვე გულისჴმაყავ, უკუეთუ ვინმე იყოს საყუარელი შენი
Line: 30    დედაკაცი, გინა მამაკაცი და ჰხედვიდე მისგან სულისა შენისა ვნება\სა
Line: 31    და ვერ გეძლოს განკურნებად, მოიკუეთე იგი და განაგდე შენგან
Line: 32    მკუეთრ, ყოლადვე ნუ ჰრიდებ, რაჲთა არა ორნივე შთაჰვარდეთ გეჰე\ნიასა,
Line: 33    არამედ განშორებითა მით განერეთ წარწყმედისაგან. იხილეა
Line: 34    სახიერებაჲ და სიბრძნე ტკბილისა მის რჩულისმდებელისაჲ? ვითარ
Line: 35    რომელ-ესე ვიეთგანმე ფიცხლად შერაცხილ არს სიტყუაჲ, ყოელითა
Page: I-303   Line: 1    წყალობითა სავსე არს, რამეთუ რომელმან სიყუარულისათჳს ფრიად\ნი
Line: 2    სწავლანი წარმოგჳთხრნა, აწ განგჳმარტებს, ვითარ ყოველივე ცხო\რებისა
Line: 3    ჩუენისათჳს გუამცნო. ამისთჳს გუამცნებს, ვითარმედ დაღა\ცათუ
Line: 4    სიყუარული საქმე არს სათნოჲ და მაღალი, არამედ უკუთუ
Line: 5    იხილო, ვითარმედ სავნებელად სულისა შენისა იქმნების, მოიკუეთე
Line: 6    სრულიად საყუარელი იგი და განაგდე შენგან, რამეთუ არა მნებავს მე
Line: 7    ესევითარი სიყუარული, რამეთუ ოდეს სიყუარული იგი სავნებელ
Line: 8    იყოს და წარსაწყმედელ სულისა, მაშინ უმჯობეს არს და უპატიოს\ნეს
Line: 9    სიძულვილი. ისმინეთ ესე, უკრძალველნო, რომელნი მიხუალთ სა\ხილველთა
Line: 10    მავნებელთა და მარადღე ხილვითა მით ვნებულითა მემრუშე
Line: 11    ჰყოფთ თავთა თქუენთა; უკუეთუ საყუარელისა მიერ იქნებოდის ვნებაჲ,
Line: 12    უბრძანებიეს ქრისტესა განგდებაჲ, ვითარ თქუენ უცხოთა სახეთა და
Line: 13    შეუსწავლელთა პირთა განცდითა ესოდენსა ვნებასა შემოიღებთ სულ\თა
Line: 14    ზედა თქუენთა და არა გელმის? გულისჴმაყავთ და განიგულეთ
Line: 15    ცხორებაჲ თქუენი, რაჲთა არა მიზეზ წარწყმედისა ექმნეთ სულითა
Line: 16    თქუენთა.

Part: s  
Line: 17       სახარებაჲ: "თქუმულ არს, რომელმან განუტეოს ცოლი თჳსი,
Line: 18    მიეცინ მას განსატევებელი. ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველ\მან,
Line: 19    რომელმან განუტეოს ცოლო თჳსი თჳნიერ სიტჳსა სიძვისა, მან
Line: 20    ამრუშა იგი; და რომელმან განტევებული შეირთოს, მანცა იმრუშა"
Line: 21    (5,31-32 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 22       თარგმანი: ვინაჲთგან ზემოთქუმული იგი ყოველივე კეთილად
Line: 23    განაწესა და შუენიერად, აწ ესერა სხუაჲ სახე გჳჩუენა მრუშებისაჲ.
Line: 24    წეს იყო ძუელსა მას შჯულსა შინა, რაჟამს, მოიძულის ვინ ცოლი თჳსი,
Line: 25    რომლითაცა სახითა, ჴელეწიფებოდა განშორებად მისა და სხჳსა შერ\თვად,
Line: 26    გარნა არა წეს იყო ესრეთ განტევებად, არამედ მიეცინო წიგ\ნი
Line: 27    განსატევებელი, რაჲთა არღარა ჴელეწიფებოდის შერთვად მისა.
Line: 28    რამეთუ უკუეთუმცა არა ესრეთ ეთქუა, არამედ მიეცამცა ჴელმწიფე\ბაჲ
Line: 29    განტევებულისა მის კუალად შერთვად, ფრიადიმცა იყო შფოთი
Line: 30    და უწესოებაჲ და განცხადებული მრუშებაჲ. ამისთჳს განაწესა წიგნი
Line: 31    იგი განსატევებელი დაწერად, რაჲთა არღარა ჴელეწიფებოდის შერთ\ვად
Line: 32    განტევებულისა მის. ხოლო ესევითარი ესე რჩულისდებაჲ ფრია\დისა
Line: 33    მის უკეთურებისათჳს ჰურიათაჲსა განეწესა, რამეთუ უკუეთუმ\ცა
Line: 34    აიძულა მოძულებულისა მის დამჭირვად, მოკლამცა მოძულემან მან
Line: 35    ქმარმან ცოლი თჳსი. რამეთუ ესრეთ უკეთურ იყვნეს ჰურიანი, რო\მელნი-იგი
Line: 36    შვილთა თჳსთა დაჰკლვიდეს და წინაწარმეტყუელნი მოს\წყჳდნეს
Line: 37    და ყოვლითურთ მოსისხლე და ურჩულო იყვნეს, ოდესმცა
Page: I-304   Line: 1    ჰრიდეს ცოლთა თჳსთა მოკლვად. ამისთჳს შეუნდო უმცირესისა ამის
Line: 2    უწესოებისა ყოფად, რაჲთა არა უძჳრესი იგი აღასრულონ. და
Line: 3    რაჲთა სცნა. ვითარმედ ამის ესევითარისა უკეთურებისა მათისა\თჳს
Line: 4    მიუშუა წესისა მის მიღებად, ისმინე, რასა იტყჳს უფალი სხუასა
Line: 5    ადგილსა, ვითარმედ: "მოსე გულფიცხელობისა თქუენისათჳს გიბრ\ძანა
Line: 6    განტევებაჲ ცოლთა თქუენთაჲ", რაჲთა არა მახჳლითა მოსწყ\ჳდნეთ
Line: 7    იგინი. ხოლო ვინაჲთგან ახალი ესე და მაღალი რჩულისდებაჲ
Line: 8    შორის მოიღო მაცხოვარმან და განრისხებაჲცა განაშორა ბრძანებითა
Line: 9    თჳსითა, არა თუ კაცისკვლაჲ ოდენ, და გუამცნო ყოლადვე არა მონე\ბად
Line: 10    გულისწყრომასა, ანუ გულისთქუმასა. ამისთჳს აწ ჯეროვნად ესე.
Line: 11    ცა შჯულად დადვა, რაჲთა არავის ჴელეწიფებოდის განტევებად ცო\ლისა
Line: 12    თჳსისა და სხჳსა შერთვად. რამეთუ განტევებულსა მას ამრუ\შებს
Line: 13    და რომელმან განტევებული შეირთოს, იმრუშა; რაჲთა ესმას
Line: 14    დედათა, ვითარმედ სხჳსა ქმრისა ცოლყოფაჲ მრუშება არს, არამედ
Line: 15    თანააც, ანუ პირველსავე ქმრისა მისლვად, ანუ უქორწინებელად ყო\ფაჲ
Line: 16    რაჲთა ესრეთ თჳსისავე მეუღლისა მიიქცეს, ანუ უქორწინებე\ლად
Line: 17    ეგოს, რამეთუ სხჳსა ქმრისა შერთვად არა ჴელეწიფების. ხო\ლო
Line: 18    ესე ნუ გიკჳრს, რომელ არა ყო ყოლადვე სიტყუაჲ დედათა მი\მართ,
Line: 19    რამეთუ ყოველივე, რომელიცა მამათა ამცნო, დედათაცა და\უდვა
Line: 20    მცნებად. ხოლო კეთილად თქუა "თჳნიერ სიტყჳსა სიძვისა", რა\მეთუ
Line: 21    ესევითარსა მას არა აყენებს განტევებად, და უფროჲსღა მეძ\ვისა
Line: 22    დაჭირვაჲ ცოდვისა ბრალსა და მრუშებასა შთააგდებს კაცსა.
Line: 23    ხოლო თჳნიერ ამისა, სხჳთა არცა ერთითა სახითა ჴელეწიფების ვის
Line: 24    განტევებაჲ ცოლისაჲ და სხჳსა შერთვაჲ, რაჲთა არა მრუშებად შთა\აგდოს
Line: 25    იგი და მოატყუას ბრალი თავსა თჳსსა.

Part: s  
Line: 26       სახარებაჲ: "კუალად გასმიეს, რამეთუ ითქუა პირველთა მი\მართ:
Line: 27    არა ცილი ჰფუცო, არამედ მიეც უფალსა ფიცი შენი. ხოლო მე
Line: 28    გეტყჳ თქუენ: არა ფუცად ყოლად, ნუცა ცასა, რამეთუ საყდარი არს
Line: 29    ღმრთისაჲ; ნუცა ქუეყანასა, რამეთუ კუარცხლბეკი ფერჴთა მისთაჲ
Line: 30    არს; ნუცა იერუსალჱმსა, რამეთუ ქალაქი არს მეუფისა დიდისაჲ.
Line: 31    ნუცა თავსა შენსა ჰფუცავ, რამეთუ ვერ ძალგიც ერთისა, თმისა განს\პეტაკებად
Line: 32    გინა დაშავებად. არამედ იყავნ თქუენი ჰე ჰე და არა არა.
Line: 33    ხოლო უმეტესი ამათსა უკეთურისაგანი არს" (5,33-37 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 34       თარგმანი: ვინაჲთგან ყოველთავე შჯულისა მცნებათა აჴსე\ნებს
Line: 35    და ყოველთავე უაღრესისა მიმართ აღაორძინებს, რად არა, ვი\თარცა
Page: I-305   Line: 1    მუნ წერილ არს, აჴსენა პარვისათჳსცა? რამეთუ იტყჳს შჯული:
Line: 2    "არა კაც ჰკლა, არა იმრუშო, არა იპარო, არა ცილი ჰფუცო". ვითარ
Line: 3    უკუე აქა თანა-წარჴდა პარვასა? რამეთუ რომელი იპარვიდეს. იგი
Line: 4    ფუცავსცა, ხოლო რომელი არცა ფუცვიდეს, არცა ტყუოდის, მან
Line: 5    ოდესმცა თავს იდვა პარვაჲ? ამისთჳს დაყენებითა მით ფიცისაჲთა
Line: 6    პარვაჲცა სრულიად უჩინოყო, რამეთუ სადა ფიცი და ტყუილი არა
Line: 7    იყოს, მუნ პარვაჲ ყოლადვე არა იპოების. ხოლო რაჲ არს ესე, თუ
Line: 8    "მისცე უფალსა ფიცი შენი" ესე იგი არს ჭეშმარიტი და უტყუელი
Line: 9    ჰფუცო; არამედ ქრისტემან ესეცა დააყენა და თქუა: "ხოლო მე გე\ტყჳ
Line: 10    თქუენ არა ფუცად ყოლად", და შემდგომი ამისი ყოვოლი, რავ\დენიცა
Line: 11    აქუნდა ჰურიათა ჩუეულებაჲ ფუცად -- ცასა და ქუეყანასა და
Line: 12    იერუსალჱმსა -- ყოველივე განაყენა, რაჲთა უჩუენოს, ვითარმედ არა\რას
Line: 13    გარეგან შჯულისა და წინაწარმეტყუელთა იტყოდა. და იხილე,
Line: 14    ვითარსა სიტყუასა შემოიღებს დაბადებულთათჳს: არა თქუა, თუ ნუ\ცა
Line: 15    ცასა ჰფუცავ, რამეთუ დიდ არს და შუენიერ; ნუცა -- ქუეყანასა,
Line: 16    რამეთუ ფრიად არს საჴმარებაჲ მისი კაცთა შორის; არარაჲ თქუა ესე\ვითარი,
Line: 17    რაჲთა არა გამოაჩინნეს ნივთნი იგი სოფლისანი თავით თჳსით
Line: 18    პატივსაცემელ. რამეთუ ფრიად იყო მძლავრებაჲ კერპთმსახურები\საჲ
Line: 19    და ამისთჳს არარაჲ ესევითარი თქუა, არამედ მონებისა მისთჳს.
Line: 20    რომელ აქუს ღმრთისა მიმართ, პატიოსნად სახელსდვა მათ. და იგი\ცა
Line: 21    უძლურებისათჳს მსმენელთაჲსა თქუა ესრეთ, ვითარმედ: "ნუ
Line: 22    ჰფუცავთ ცასა, რამეთუ საყდარი არს ღმრთისაჲ. ნუცა ქუეყანასა,
Line: 23    რამეთუ კუარცხლბეკი არს ფერჴთა მისთაჲ", რაჲთა ყოვლით კერძო
Line: 24    გულისჴმისყოფად ღმრთისა მოიყვანნეს იგინი; "ნუცა იერუსალჱმსაო,
Line: 25    რამეთუ ქალაქი არს ღმრთისაჲ", და იგიცა სახელისათჳს ღმრთისა პა\ტიოსან
Line: 26    ყო; "ნუცა თავსა შენსაო", რამეთუ არა ხარ უფალ თავისა
Line: 27    შენისა, არამედ სხუაჲ არს დამბადებელი და უფალი შენი. ხოლო შენ
Line: 28    არცათუ ყოვლისა უდარესისა საქმისა ძალგიც ქმნად, რაჲთა ერთი
Line: 29    ოდენ თმაჲ. არა თუმცა აღმოაცენე, არამედ აღმოცენებული იგი ანუმ\ცა
Line: 30    განასპეტაკე, ანუმცა დააშავე. იტყჳან ვიეთნიმე, ვითარმედ: რაჲ
Line: 31    ვყოთ, ოდეს ვინ ფიცსა მოგუჴდიდეს და გუაჭირვებდეს? ხოლო მე
Line: 32    ვიტყჳ: იყავნ შიში ღმრთისაჲ უმტკიცეს კაცთამიერისა ჭირისა და
Line: 33    იძულებისა. უკუეთუ კუალად მიზეზთა გენებოს წინაყოფად, არცა
Line: 34    ერთი მცნებათაგანი დაიმარხო, რამეთუ ყოველსავე ზედა უკუეთუ
Line: 35    ეძიებდე გარდასლვისა მიზეზსა, გეპოოს შენ. სთქუა სადმე, ვითარ\მედ:
Page: I-306   Line: 1    სადა ძალმიც თუალისა მარჯუენისა აღმოღებაჲ ანუ ჴელისა და\კუეთაჲ,
Line: 2    ანუ ამისთჳსმცა განვმართლდია? და არა მიხედვისათჳს გუ\ლისთქუმით
Line: 3    სთქუა: ვითარ შეუძლო არა ხედვად? და განრისხებისათჳს
Line: 4    სთქუა: რაჲ ვყო უკუეთუ ფიცხელ ვიყო და ვერ დამჭირველ ენისა? და
Line: 5    ამით სახითა ყოველნივე იგი მცნებანი უგულებელსჰყვნე; არამედ არა
Line: 6    ჯერ არს ესრეთ ყოფად, რამეთუ უკუეთუ მეფემან ქუეყანისამან წესი
Line: 7    რაჲმე განაწესოს, იკადროა თქუმად, თუ წესსა ამას ვერ ვიმარხავ? ნუ
Line: 8    იყოფინ! ვითარ უკუე ბრძანებათათჳს ქრისტესთა იკადრებ მიზეზთა
Line: 9    მოპოვნებად?! ნუ ესრეთ, ძმანო, ნუ ესრეთ! ნუ ვმიზეზობთ მიზეზთა
Line: 10    ცოდვისათა, რამეთუ ღმერთი არა შეურაცხიქმნების; დაღაცათუ შრო\მაჲ
Line: 11    რაჲმე შეგუემთხჳოს მცნებათათჳს ქრისტესთა, გულისჴმავყვნეთ
Line: 12    ზემოწერილნი იგი ნეტარებანი, რომელნი განაწესნა მოშიშთა მისთა\თჳს
Line: 13    და ნუ დავშთებით გარეგან მათსა, რამეთუ უშრომელად არარაჲ
Line: 14    იქმნების კეთილი. დაღაცათუ ვინ გუაიძულებდეს ფუცად, უკუეთუ
Line: 15    სიტყუაჲ უფლისაჲ მოვიჴსენოთ და შიშსა მისსა პატივვსცეთ, არარად
Line: 16    შევჰრაცხოთ იძულებაჲ იგი და ჭირი; რამეთუ გესმის, რასა იტყჳს: "ნუ
Line: 17    ჰფიცავ ნუცა ცასა, რამეთუ საყდარი არს ღმრთისაჲ; ნუცა ქუეყანასა,
Line: 18    რამეთუ კუარცხლბეკი არს ფერჴთა მისთაჲ; ნუცა იერუსალჱმსა, ნუცა
Line: 19    თავსა შენსა, ნუცა სხუასა რას დიდსა, გინა მცირესა ფიცსა, არამედ
Line: 20    იყავნ თქუენი ჰე ჰე და არაჲ არა. ხოლო უმეტესი ამათსა უკეთურისა\განი
Line: 21    არს". რაჲ არს უმეტესი ჰეჲსა და არარაჲსა? ფიცი ჭეშმარიტი,
Line: 22    არა ცრუდ ფიცებაჲ; რამეთუ იგი ცხადად საცნაურ არს, ვითარმედ
Line: 23    უკეთურისაგან არს და არაჲ არს მისთჳს იჭჳ , და არა უმეტესი არს,
Line: 24    არამედ სრულიად წინააღმდგომი; ხოლო უმეტესი არს, რომელი-იგი
Line: 25    უფროჲს განწესებულისა მის იყოს, რომელ არს ფიცი უმეტეს წესი\საჲ;
Line: 26    რომელი არს წესი? ჰე და არარაჲ. უკუეთუ სთქუა, ვითარ უკუე
Line: 27    შჯული იტყოდა: "მიეც უფალსა ფიცი შენი", ვინაჲთგან უკეთურისა
Line: 28    მიერ არს ფიცი? ხოლო შენ ესრეთვე სადმე სთქუა დედაკაცისათჳსცა,
Line: 29    ვითარ მრუშება არს განტევებაჲ და სხჳსა შერთვაჲ, ვინაჲთგან შჯულ\სა
Line: 30    უწესებიეს ესე? რაჲმე უკუე ვთქუათ ამისთჳს, გარნა ესე, ვი\თარმედ
Line: 31    უძლურებისათჳს მაშინდელთა მათ ჰურიათა, რომელთა ეტ\ყოდა
Line: 32    მოსე, განაწესა ესევითარნი სიტყუანი. უკუეთუ არა, მსხუერპ\ლებისა
Line: 33    და მრგულიად დასაწუველებისა შეწირვად ღმრთისა, საცხო\ვართა
Line: 34    და მფრინველთაჲ, ვითარმცა სათნო იყო ღმრთისა? გარნა მა\თისა
Line: 35    მის ვერაგობისათჳს უწესა ესეცა, რაჲთა ოდენ კერპთაგან და
Line: 36    ეშმაკთა ზორვისაგან კაცნი მოაქცინეს, რაჲთა ღმრთისა შესწირვი\დენ
Line: 37    შესაწირავთა და არა ეშმაკისა. და მერმე, ჟამსა მარჯუესა, მსხუ\ერპლებისა
Page: I-307   Line: 1    მის და მრგულიად დასაწუველებისა შეწირვაჲ სრულიად
Line: 2    დააცხრვოს, ვითარცა ესერა ქმნა ცხოელსმყოფელითა მით მოსლვი\თა
Line: 3    მისითა და განგჳწესა წმიდაჲ ესე და უსისხლოჲ შესაწირავი წმი\დათა
Line: 4    საიდუმლოთა მისთაჲ; ეგრეთვე სხუანიცა იგი წესნი მათისა მის
Line: 5    უძლურებისათჳს დასხმულნი, აწ ვინაჲთგან მოსლვითა თჳსითა უაღ\რესისა
Line: 6    მოქალაქობისა გზაჲ განგჳღო უფალმან, დააცხრვნა და უმ\ჯობესისა
Line: 7    წესიერებისა მიმართ აღიყვანნა ყოველნივე წესნი მორ\წმუნეთა
Line: 8    მისთანი. ამისთჳს განტევებაჲცა ცოლისაჲ და სხჳსა შერთვაჲ
Line: 9    მრუშებად შეირაცხა აწ, და ფიცი უკეთურისაგან არს. რამეთუ აღორ\ძნდა
Line: 10    სათნოებაჲ ძალითა ქრისტესითა და არღარა ძუელისა შჯული\საებრ
Line: 11    უძლურებით ჯერ არს მოქალაქობაჲ, არამედ ძალითა საღმრ\თოჲთა
Line: 12    და სრულებითა სულიერისა მის ჰასაკისაჲთა. კეთილ იყო უკუე
Line: 13    შჯული იგი ჟამსა თჳსსა, რამეთუ გზაჲ განაღო ახლისა ამის წესისაჲ
Line: 14    და ყოვლითურთ ამას მოასწავებდა და კაცნი კერპთაგან ღმრთისა
Line: 15    მოაქცინა. ხოლო აწ, ვინაჲთგან ჟამი და საქმე მისი აღესრულა, ნუღა\რა
Line: 16    ეძებ წესთა მისთა, არამედ იცოდე, ვითარმედ მას ჟამსა იყო
Line: 17    საქმე მისი და კეთილ იყო, ვითარცა იტყჳს მოციქული, ვითარმედ:
Line: 18    "შჯული იგი მზარდულ მექმნა ჩუენ ქრისტეს მიმართ, რაჲთა სარ\წმუნოებისაგან
Line: 19    ღმრთისა განვმართლდეთ". და კეთილად გამომზარ\დნა
Line: 20    და სრულისა ამის საზრდელისა შემწყნარებელ გუყვნა, ვითარცა
Line: 21    იგი ძუძუჲ დედისაჲ ზრდინ ჩჩჳლსა სძითა და მიაწიის იგი საზომსა
Line: 22    სრულისა მის საზრდელისასა კეთილად და ფრიადითა სიტკბოებითა,
Line: 23    ხოლო მო-რაჲ-ვიდის სიორძილე ჰასაკისაჲ და სრულისა მის საზრ\დელისა
Line: 24    ჟამი, უჴმარ ქმნის იგი; და მშობელნიცა, რომელნი ჟამსა მას
Line: 25    სიჩჩოჲსა ჩუენისასა აქებდიან მას, მერმე ისწრაფდიან მოწყუედად
Line: 26    ჩუენდა მისისა მის ძიებისაგან და სძაგებდიან, ვიდრეღა ვიეთმე მწა\რეცა
Line: 27    რაჲმე სცხიან, რაჲთა იხილოს ყრმამან გემოჲ მისი და მოსძულ\დეს
Line: 28    ძუძუჲ და მოსწყდეს ძიებისა მისისაგან. ეგრეთვე ქრისტემან,
Line: 29    ვიდრეღა იგი უძლურებაჲ იგი ფრიადი იყო კაცთა შოვრის, მოსცა
Line: 30    შჯულიცა უძლურებისა ამის შემსგავსებული, ხოლო მო-რაჲ-ვიდა
Line: 31    თავადი და სულიერი იგი სრულებაჲ მოიღო, უაღრესიცა მოქალაქო\ბაჲ
Line: 32    განაწესა. ხოლო თქუა, ვითარმედ ფიცი უკეთურისაგან არს, არა\თუ
Line: 33    ამისთჳს თქუა, რაჲთა გულისჴმავყოთ, თუ ძუელი იგი შჯული
Line: 34    უკეთურისაგან იყო. ნუ იყოფინ! არამედ რაჲთა ვცნათ, ვითარმედ აწ
Line: 35    არღარა ჯერ არს მათ წესთა მორჩილებაჲ, არამედ ახლისა ამის წესისა
Page: I-308   Line: 1    აღსრულებაჲ; და რომელთაცა ჰრწმენა მოძღურებაჲ მისი, დაუტევეს
Line: 2    საზრდელი იგი უძლური და ჩჩჳლთათჳს განწესებული და მიიღეს
Line: 3    სრული იგი და ძლიერი და ჭეშმარიტი. ხოლო ვინაჲთგან უგუნურთა
Line: 4    მათ და მედგართა ჰურიათა არა ისმინეს მისი, არცა ინებეს საზრდე\ლისა
Line: 5    მისგან უძლურისა მოწყუედად, საჴმარ იყო მწარისა წამლისა
Line: 6    ცხებაჲ ძუძუსა მას ზედა. და ეგრეთცა იქმნა: მოვიდეს ჰრომნი და
Line: 7    ქალაქი იგი დაარღჳეს, და ტაძარი და ყოველივე ძუელისა მის წესი\საჲ
Line: 8    უჩინო ყვეს და არა დაუტევეს ქვაჲ ქვასა ზედა. ხოლო იგინი,
Line: 9    რომელთა არა ინებეს მეუფებაჲ ქრისტესი მათ ზედა, მოსწყჳდნეს
Line: 10    მახჳლითა, და შვილნი მათნი მისცნეს ტყუეობასა საუკუნესა, და იქმნა
Line: 11    ჭეშმარიტად მწარე საცხებელი ძუძუჲსა მის, ვინაჲთგან ტკბილი იგი
Line: 12    მოძღურებაჲ არა შეიწყნარეს. რამეთუ ყოველივე ძუელი შჯული კე\თილ
Line: 13    იყო და საღმრთო, ვიდრე ქრისტეს მოსლვადმდე, და დიდ იყო
Line: 14    სიკეთე მისი და საქმე მისი სულიერ. ხოლო ვინაჲთგან ქრისტე მოვი\და
Line: 15    ცხორებად ჩუენდა და სრული ესე მოქალაქობაჲ გუასწავა, წესნი
Line: 16    იგი უძლურებისანი დასცხრეს. ამისთჳს ფიციცა მაშინ კეთილ იყო,
Line: 17    რამეთუ მოსწყჳდნა კაცნი ფუცვად სახელსა ეშმაკთა და კერპ\თასა
Line: 18    და ასწავა ფუცვად სახელსა ღმრთისასა და ტაძრისა
Line: 19    მისნსასა. ხოლო აწ, ესოდენისა ამის ღმრთისმსახურებისა დასრუ\ლებისა
Line: 20    შემდგომად, არღარა კეთილ არს, არამედ უკეთურისაგან. და
Line: 21    ვითარ შესაძლებელ არსო, იტყჳან კუალად, რაჲთამცა ერთი საქმე
Line: 22    ოდესმე კეთილმცა იყო და ოდესმე ბოროტ? ჰე, გეტყჳ თქუენ, შესაძ\ლებელ
Line: 23    არს, რომელ ერთი იგი საქმე ოდესმე საჴმარ არნ და ოდესმე
Line: 24    უჴმარ, და ამას ყოველნივე საქმენი ამის სოფლისანი ღაღადებენ. და
Line: 25    ჴელოვნებანი და ნაყოფნი და ყოველივე საქმე. ამისთჳსცა ჩჩჳლ რაჲ
Line: 26    ვიყვნით, ვითარცა ვთქუ, სძითა ვიზარდებოდით, და მერმე ჭამადსა გან\ცოხნილსა
Line: 27    გუცემდიან; ხოლო აღვიზარდნით რაჲ, რომელი პირველ
Line: 28    კეთილ არნ ჩუენდა და საჴმარ, მერმე საძაგელად გჳჩნ და უჴმარ. აჰა,
Line: 29    ესერა, ერთი და იგივე საქმე ჟამმან სხუად შეცვალა. და სამოსელიცა
Line: 30    ჩჩჳჯლისაჲ ჟამსა მას სიჩჩოჲსასა კეთილ არნ და აღვიზარდენით რაჲ.
Line: 31    უჯერო არნ და უშუერ. და კუალად სრულისა მამაკაცისა სამოსელი,
Line: 32    უკუეთუ მცირესა ყრმასა შეჰმოსო, საკიცხელ იყოს და საცთურ
Line: 33    მისდა. ეგრეთვე, საქმენი მამაკაცისანი არწმუნენ ყრმასა მცირესა:
Line: 34    ჴნვაჲ და ლეწვაჲ, და ვაჭრობაჲ, ანუ ჰომად შესლვაჲ, და იყოს საქმე
Line: 35    უჯეროჲ და უწესოჲ. და რად ამას ვიტყჳ: იხილე კაცის კლვაჲ, რომელ
Line: 36    განცხადებულად ეშმაკისა მოპოვნებაჲ არს და დიდითა ბოროტებითა
Line: 37    სავსე, არამედ იგიცა ჟამსა თჳსსა კეთილ იქმნა და ფინეზს შეერაცხა
Line: 38    სიმართლედ თესლითი თესლადმდე და მიუკუნისამდე, და მღდელობაჲ
Page: I-309   Line: 1    სამარადისოჲ მისცა მას. და რაჲთა სცნა, ვითარმედ კაცის კლვაჲ
Line: 2    ეშმაკისაგან არს, ისმინე, რასა ეტყჳს უფალი ჰურიათა: "თქუენ მამი\სა
Line: 3    თქუენისა ეშმაკისაგან ხართ და გულისთქუმაჲ მამისა თქუენისაჲ
Line: 4    გნებავს ყოფად. იგი კაცისმკლველი არს დასაბამითგან". გარნა ფი\ნეზ
Line: 5    კაცისმკლველ იქმნა და შეერაცხა მას სიმართლედ; და კუალად
Line: 6    აბრაჰამ შვილისა თჳსისა დაკლვად ჴელი მიყო და შეერაცხა სიმართ\ლედ,
Line: 7    და პეტრე მოციქულმან ანანია და სამფირა მოკლნა და იქმნა
Line: 8    საქმე იგი კეთილ და სულიერ.


Part: S  
Line: 9  სწავლაჲ იჱ

Line: 10  ფიცისათვის


Line: 11       ამისთჳს გეტყჳ, რაჲთა არა ესრეთ უმეცრებით გულისჴმავჰყოფდეთ
Line: 12    საქმეთა, არამედ ჟამსა და მიზეზსა და განყოფილებასა პირთასა და
Line: 13    სხუასა ესევითარსა ყოველსავე გამოვეძიებდეთ, რაჲთა ესრეთ მივე\წინეთ
Line: 14    ცნობად ჭეშიმარიტებისა და ვისწრაფოთ გარდამატებად საქმე\თა
Line: 15    მათ ძუელისა შჯულისათა, უკუეთუ გსურის მიმთხუევად სასუფე\ველისა
Line: 16    ცათასა, ვითარცა ბრძანებს უფალი, ვითარმედ: "უკუეთუ არა
Line: 17    გარდაემატოს სიმართლე თქუენი უფროჲს მწიგნობართა და ფარი\სეველთასა,
Line: 18    ვერ შეხჳდეთ სასუფეველსა ცათასა". ხოლო აწ არიან
Line: 19    ჩუენ შორის მრავალნი, რომელნი არათუ გარდამატებულსა ოდენ არა
Line: 20    იქმან, არამედ ნაკლულევანცა არიან ძუელისა მის წესისაგან, რამეთუ
Line: 21    არა ხოლო თუ ფიცისაგან არა ივლტიან, არამედ ცილფუცებასაცა
Line: 22    შთავარდებიან; არათუ ხოლო ვნებულად მიხედვისაგან არა ეკრძალე\ბიან,
Line: 23    არამედ საქმესა მასცა ბოროტსა ცოდვისასა წარმდებებით იქ\მან
Line: 24    და სხუასა ყოველსავე აღასრულებენ ურიდად, რომლისა მოგონე\ბადცა
Line: 25    დაყენებულ ვართ. და არა მოვლენ სინანულად, არამედ დღესა
Line: 26    მას უკუანაჲსკნელსა მოელიან, ოდეს-იგი სასჯელი მიეჴადოს მათ
Line: 27    ესევითართა საქმეთაჲ, რამეთუ წარუკუეთიეს ვიდრემე სასოებაჲ და
Line: 28    სატანჯველსა ოდენ მოელიან, და არა ჰნებავს, ვიდრეღა აქა არიან,
Line: 29    ვიდრეღა სავაჭროჲ ესე ჰგიეს, განღჳძებად ძილისა მისგან უდებებისა
Line: 30    და მოსლვად სინანულსა, ბრძოლად და ძლევად ეშმაკისა და მიღე\ბად
Line: 31    გჳრგჳნისა.

Line: 32       ისმინე ჩემი, კაცო, და ნუ დაიჴსნები, ნუცა განსცემ თავსა შენსა
Line: 33    ეშმაკსა, არამედ განიფრთხვე, მოიქეც ბოროტისაგან და ქმენ კეთილი.
Page: I-310   Line: 1    არა ძნელ არიან მცნებანი უფლისანი, არცა შეუძლებელ. რაჲ შეუძ\ლებელ
Line: 2    არს არაფიცი, მითხარღა? არა აქუს შრომაჲ, არცა უჴმს წარ\საგებელი.
Line: 3    ნებაჲ ოდენ საჴმარ არს და ყოველივე სრულ იქმნას. უკუ\ეთუ
Line: 4    ჩუეულებასა წინამიყოფ მიზეზად სიძნელისა, ამაო არს მიზეზი
Line: 5    ეგე. ვინ ქმნა ჩვულებაჲ საქმისა მის შენ თანა? დაჴსნილობამან
Line: 6    შენმან. აწ უკუე მცირედ იღუაწე და გექმნას ჩუეულებაჲ კეთილისაჲ
Line: 7    ვითარცა-იგი მოიგე ჩუეულებაჲ ბოროტისაჲ. იხილენ ფილაფოზნი იგი
Line: 8    წარმართნი, ვითარ მრავალთა ჩუეულებანი ბუნებითნი კაცთა ქებისა\თჳს
Line: 9    განჰმართნეს. რომელიმე ენაბრგუნვილ იყო და ესოდენ იღუაწა
Line: 10    წურთად ასოთა მათ, რომელთა თქუმად ვერ ეძლო, ვიდრეღა სრუ\ლიად
Line: 11    წარჰმართა ენაჲ თჳსი კეთილად მეტყუელებად. სხუასა ჩუეუ\ლება
Line: 12    აქუნდა მჴართა თჳსთა უწესოდ ძრვად და დაადგინა მონაჲ
Line: 13    თჳსი მახჳლითა წუდილითა და ჰრქუა მას: უკუეთუ შევძრნე მჴარნი
Line: 14    ჩემნი და არა მომათხჳო ჴრმლითა მაგით, მასვე ჟამსა წარგკუეთო შენ
Line: 15    თავი; და ესრეთ შიშითა მით მახჳლისაჲთა მოიწყჳდა ჩუეულებაჲ იგი.
Line: 16    ვინაჲთგან რჩულისა მისგან ბუნებითისა და სწავლისაგან წერილთაჲსა
Line: 17    არა მოხუალ გულისჴმისყოფად, ამისთჳს მაიძულებ წარმართთა მო\ღებად
Line: 18    სახედ, ვითარცა-იგი ოდესმე ყო ღმერთმან ჰურიათა მიმართ
Line: 19    წინაწარმეტყუელსა მიერ, რამეთუ იტყჳს: "წარვედით ჭალაკთა ქე\ტემისათა
Line: 20    და კედარს მიავლინეთ და ცანთ, უკუეთუ ცვალნიან წარ\მართთა
Line: 21    ღმერთნი მათნი, და იგინი არა ღმერთ არიან". და კუალად
Line: 22    პირუტყუთა და იძრვისთა მოართუამს სახედ უგულისჴმოთა მრავალ\გზის:
Line: 23    ჯინჭველსა და ფუტკარსა და ესევითართა მრავალთა, "იქმენო,
Line: 24    ვითჯრცა ჯინჭველი, ჵ, მცონარო, -- იტყჳს სოლომონ, -- და ჰბაძევდ
Line: 25    გზათა მისთა. ანუ მივედ ფუტკრისა და ისწავე, ვითარ-იგი მოქმედ
Line: 26    არს". ეგრეთვე აწ მეცა გეტყჳ, მიხედენ წარმართთა და შეიკდიმე
Line: 27    შენ, მორწმუნეო, და ნუ იტყჳ, თუ ჩუეულებასა ვერ მოვიწყუედ. იგი\ნი
Line: 28    კაცთათჳს ესრეთ მოსწრაფე იყვნეს, რაჲთა სათნო ეყვნენ მათ და
Line: 29    შენ ღმრთისათჳს არა იღუაწოა მცირედ, რაჲთა სათნო ეყოს მას?
Line: 30    უკუეთუ იტყჳ, თუ ძნელ არს ჩუეულებაჲ, ჰე, უწყი ესე მეცა. ამის\თჳს
Line: 31    გეტყჳ, ნუ მოხუალ ჩუეულებასა ბოროტსა, უკუეთუ მოსრულ
Line: 32    ხარ, იღუაწე მცირედ და კუალად დაიჴსნას ჩუეულებაჲ იგი. ძნელ
Line: 33    არს ჩუეულებისა მოწყუედაჲ, გარნა არა შეუძლებელ არს, მოღუა\წებაჲ
Line: 34    უჴმს მცირედი და ყოველივე კეთილად აღესრულოს. მცირედ
Line: 35    ჟამ თუ დაითმინო, მერმე უჭირველად იყოს საქმე იგი. ხოლო იწყო
Page: I-311   Line: 1    რაჲ ჩუეულებისა მოწყუედად, დაღაცათუ ერთგზის და ორგზის შეგე\მთხჳოს
Line: 2    ჩვეულებაჲ იგი, დაღაცათუ ათგზის და ოცგზის, ნუ წარი\კუეთ
Line: 3    სასოებასა, არამედ კუალად აღდეგ და პირველითგანვე იწყე.
Line: 4    კუალად ჴელყავ კეთილისა საქმესა და ესრეთ მადლითა და შეწევნი\თა
Line: 5    უფლისაჲთა მძლე ექმნე ვნებასა მას და წესი კეთილი შეიმოსო.
Line: 6    ხოლო ერთი ბოროტთა ჩუეულებათაგანი არს ფიცი, რომელ-იგი ჭეშ\მარიტსაცა
Line: 7    ზედა უკეთურისაგან სახელდებულ არს, რავდენ უფრო\ჲსად
Line: 8    უკუეთუ ცილის ფუცებაჲ იყოს, არა საუკუნოჲსა მის სატანჯვე\ლისა
Line: 9    თანამდებ გუყვნესა? ამისთჳს მრავალგზის მითქუამს ზოგადცა
Line: 10    ყოველთა მიმართ და თჳსგანცა კაცადკაცადისა, და თქუმულთა მათ
Line: 11    აქებთ, ხოლო ჩუეულებათა მათ ბოროტთა მცირედნი მოიწყუედთ;
Line: 12    და არად საჴმარ არს ჩემდა თქუენმიერი ქებაჲ, არამედ ესე არს ჩემდა
Line: 13    საძიებელ და საწადელ, რაჲთა მცნებათა ქრისტესთა იქმოდით. უკუ\ეთუ
Line: 14    არა და უწესოებასავე შინა იქცეოდით, ჩუენცა ფრიადი მწუხა\რებაჲ
Line: 15    შეგუამთხჳოთ და თავთა თქუენთა მომატყუებელ სასჯელისა
Line: 16    საუკუნოჲსა ექმნეთ. ამისთჳს პავლეცა მწუხარე იყო, ოდეს იხილნის
Line: 17    მოწაფენი მისნი შემდგომად მრავლისა სწავლისა უდებებასავე შინა
Line: 18    და ეტყოდა: "რამეთუ ღირდა თქუენდა, რაჲთამცა იყვენით მოძღუარ
Line: 19    ჟამისა ამისგან; მერმე კუალად გიჴმსვე მოძღურებაჲ თქუენ, თუ რაჲ
Line: 20    არს დასაბამი სწავლისა სიტყუათა ღმრთისათა". ეგრეთვე, მეცა მწუ\ხარე
Line: 21    ვარ, რომელ ვერარას კეთილსა შინა ვხედავ წარმატებასა თქუ\ენსა
Line: 22    და უკუეთუ ამიერითგანცა არავე იწყოთ კეთილსა და არა მო\იწყჳდოთ
Line: 23    ურიდად ფიცი, მაიძულოთ მე დაჴშვად თქუენდა კარი წმი\დისა
Line: 24    ეკლესიისა, ვითარცა მეძავთა და მემრუშეთა და კაცისმკლველ\თა,
Line: 25    რამეთუ უმჯობეს არს ორთა თანა ანუ სამთა, რომელნი იმარხვი\დენ
Line: 26    შჯულსა ქრისტეს მცნებათასა, შეწირვად განწესებულთა მათ
Line: 27    ლოცვათა, ვიდრეღა შეყვანებად ჩუენ თანა სიმრავლე ერისა გარდა\მავალისაჲ
Line: 28    ბრძანებათა უფლისა ჩემისათა. ნუვინ მდიდარი, ნუვინ
Line: 29    ძლიერი, ნუვინ განლაღებული დიდებითა მით წარმავალითა, ზუავი და
Line: 30    ანპარტავანი იყავნ ჩემ თანა, რამეთუ ესე ყოველი ზღაპრად შემირა\ცხიეს
Line: 31    და აჩრდილად და სიზმრად, ვინაჲთგან მეცნიერ ვარ, ვითარმედ
Line: 32    არავინ დიდებულთაგანი სოფლისათა შემწე მეყოს მე, ოდეს-იგი
Line: 33    დღესა მას საშინელსა მომჴდიდენ ბრალსა და მეტყოდინ: რად არა ჯე\როვნითა
Line: 34    მით სიფიცხითა შური იძიე დაჴსნისათჳს მცნებათა ღმრთი\სათა.
Line: 35    ამან საქმემან ელიცა, საკჳრველი იგი მღდელი, წარწყმიდა, და\ღაცათუ,
Page: I-312   Line: 1    მოქალაქობაჲ აქუნდა სათნოჲ, არამედ გარდასლვისათჳს
Line: 2    შჯულისა არა შურ-იგო. ამისთჳს იტანჯა შვილითურთ. უკუეთუ სადა-იგი
Line: 3    ესოდენი მძლავრობაჲ იყო ბუნებითისა სიყუარულისაჲ და არა
Line: 4    ჯეროვნად შეჰრისხნა და ტანჯნა ძენი თჳსნი, ესევითარი ძნელი სასჯე\ლი
Line: 5    შეემთხჳა, რაჲმე ვყოთ ჩუენ, რომელნი ყოველსავე უდებებით.
Line: 6    თანაწარვჰჴდებით და ვერარას ვაჩუენებთ მხილებასა და შურისგება\სა?
Line: 7    ამსთჳს გლოცავ, ჵ, ძმანო, და გევედრები, განიგულეთ მლევანი
Line: 8    ესე საქმე, რაჲთა არცა თქუენ წარწყმედად მიეცნეთ, არცა მე სასჯე\ლი
Line: 9    საუკუნოჲ მომატყუათ, და მოიწყჳდეთ ყოველივე ჩუეულებაჲ ბო\როტი
Line: 10    და უფროჲსღა ფიცისაჲ, რამეთუ მოწყუედაჲცა მისი ადვილ
Line: 11    არს და სასჯელი ფრიად. ესე თუ მოიწყჳდოთ მცირედ-მცირედ სხუა\საცა
Line: 12    სათნოებასა მიიწინეთ და საუკუნეთა მათ კეთილთა ღირს იქმნეთ
Line: 13    მიმთხუევად მადლითა და კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა იესუ
Line: 14    ქრისტესითა, რომლისაჲ არს დიდებაჲ და სიმტკიცე თანა მამით და სუ\ლით
Line: 15    წმიდითურთ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.